საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის მეთაურები

საქართველოს ეკლესიის მამამთავართა სია

მთავარეპისკოპოსნი

• დაახლ. 326 წ. წმიდა ნინო განმანათლებლის მიერ ქართლის გაქრისტიანება და ქართველთა ნათლობა მცხეთაში, ქრისტიანობის სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადება. „პირველი სვეტიცხოვლის“ აგება.

1. იოანე I (326–340)
2. იაკობი (340–375)
3. იობი (375–390), სომეხთა ნერსე კათოლიკოზის ყოფილი დიაკონი
4. ელია I (390–400)
5. სვიმეონ I (400–410)
6. მოსე (410–425)
7. იონა (425–429)
8. იერემია (429–433)
9. გრიგოლ I (434)
10. ბასილი I (434–436)
11. მობიდანი (მთავარი მოგვი ანუ „მობედან-მობედი“) – უნდა იყოს გლონოქორის კნინობითი ზედმეტსახელი (436–448), ნათესავით სპარსი.
12. იოველ I (448–452)
13. მიქელ I (452–467), ვახტანგ გორგასალს კბილები რომ ჩაამტვრევია

ქართლის კათოლიკოს-მთავარეპისკოპოსნი

14. პეტრე I (467–474)
15. სამოელ I (474–502)
16. გაბრიელ I (502–510)
17. თავფეჩაღ I (510–516)
18. ჩირმაგი (516–523)
19. საბა I (პირველი ქართველი კათოლიკოსი) (523–552), არჩეული მცხეთაში პირველად ქართველთაგანი.
20. ევლავი (533–544)
21. სამოელ II (544–553)
22. მაკარი (553–569)
23. სვიმონ II (569–575)
24. სამოელ III (575–582)
25. სამოელ IV (582–591)
26. ბართლომე (591–595)
27. კირიონ I (595–610). ამის დროს მოხდა სომეხ-ქართველთა რელიგიური განხეთქილება.
28. იოანე II (610–619)
29. ბაბილა (619–629). ამან თბილისში ააგო ანჩისხატის ტაძარი.
30. თაბორი (629–634)
31. სამოელ V (634–640)
32. ევნონი (640–649)
33. თავფეჩაღ II (649–664)
34. ევლალე (664–668)
35. იოველ II (668–670)
36. სამოელ VI (670–677)
37. გიორგი I (677–678)
38. კირიონ II (678–683)
39. იზიდ-ბოზიდი (683–685)
40. თეოდორე I (685–689)
41. სვიმონ II, იგივე სვიმონ-პეტრე (689–720)
42. მამაჲ (720–744)
43. იოანე III (744–760) ?
44. გრიგოლ II (760–767)
45. კლემენტოსი (767-770)
46. სარმეანე (770)
47. თალალე (770-774)
48. მიქელ II (774–780)
49. სამოელ VII (780–790); წმ. აბოს ცხოვრების აღწერის ინიციატორი.
50. კირილე I (791–802)
51. გრიგოლ III (802–814)
52. სამოელ VIII (814–826)
53. გიორგი II (826–838)
54. გაბრიელ II (838–860). ამის დროს, 843–859 წწ. ეფრემ მაწყვერელ ეპისკოპოსის მეცადინეობით მირონის კურთხევა ქართლს განაწესა.
55. არსენ I (860–887)
56. ევსუქი (887–914)
57. ბასილი II (914–930)
58. მიქელ III (930–944)
59. დავით I (944–955)
60. არსენ II (955–980). ქართველი წმინდანების ცხოვრების აღმწერი.
61. იოანე IV ოქროპირი (980–1001)
62. სვიმონ III (1001–1012)

კათოლიკოს-პატრიარქები

საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის მეთაურები და დაახლოებით 1010 წლიდან ატარებდნენ სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ტიტულს, გარდა 1811-დან 1917 წლამდე პერიოდისა, როდესაც ეკლესია დაქვემდებარებულ იქნა რუსეთის მართლმადიდებლურ ეკლესიას რუსეთის კოლონიური პოლიტიკის ფარგლებში.

საქართველოს სამოციქულო ავტოკეფალური მართლმადიდებელი ეკლესიის მეთაურის ტიტული ამჟამად არის:

უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსი და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტი.

63. მელქისედეკ I (1010–1033), სვეტიცხოვლის გამამშვენიერებელ-აღმდგენელი.
64. იოანე V ოქროპირი (1033–1049)
65. ექვთიმე I (1049–1055)
66. გიორგი III ტაოელი (1055–1065)
67. გაბრიელ III საფარელი (1065–1080)
68. დიმიტრი (1080–1090)
69. ბასილი III კარიჭისძე (1090–1100)
70. იოანე VI საფარელი (1100–1142), რუისურბნისის საეკლესიო კრების თავმჯდომარე.
71. სვიმეონ IV გულაბერიძე (1142–1146)
72. საბა II (1146–1150)
73. ნიკოლოზ I გულაბერიძე (1150–1178). ძმისწული სვიმეონისა. 1150–1178, სვეტიცხოველის სვინაქსარის აღმწერელი.
74. მიქელ IV მირიანეს ძე (1178–1186), თამარის მეფედ მაკურთხეველი.
75. თეოდორე II მირიანის ძე (1186–1206)
76. ბასილი IV (1206–1208)
77. იოანე VII (1208–1210), „ანგელოზთა სწორი“.
78. ეპიფანე (1210–1220)
79. ექვთიმე II (1220–1222)
80. არსენი III (1222–1225)
81. გიორგი IV (1225–1230)
82. ნიკოლოზ II (1231-1239)
83. მიქაელ V (1240-იანი წწ. დასაწყისი)
84. არსენი IV ბულმაისიმისძე (1242–1250)
85. ნიკოლოზ III (1250–1282)
86. აბრაამ I (1282–1310)
87. ექვთიმე III (1310–1325)
88. ბასილი V (1330–1350)
89. დოროთეოზ I (1350–1356)
90. შიო I (1356–1364)
91. ნიკოლოზ IV (1364–1380)
92. გიორგი V (1380–1397)
93. ელიოზ გობირახისძე (1399–1419)
94. მიქელ VI (1419–1426)
95. დავით II ბაგრატიონი (1426–1428)
96. თეოდორე III (1429–1435)
97. დავით III გობელაძე (1435–1438)
98. შიო II (1439–1443)
99. დავით IV (ზოგგან დავით III) ჭავჭავაძე 1443/47–1459 წლებში
100. მარკოზ (1460–1466)
101. დავით V , ანუ IV (1466–1479)
102. ნიკოლოზ V (1479-1488)
103. ევაგრე (1488–1492, 1500–1503)
104. აბრამ II აბალაკი (1492–1497)
105. ეფრემ I (1497–1502)
106. დოროთეოს II (1503–1510, 1511–1516)
107. დიონისე (1510–1511)
108. ბასილი VI (1517–1531)
109. მალაქია (1528–1538)
110. მელქისედეკ II ბაგრატიონი (1538–1541)
111. გერმანე (1541–1547)
112. სვიმონ V (1547–1550)
113. ზებედე I (1550–1556)
114. დომენტი I (1556-1560)
115. ნიკოლოზ VII ბარათაშვილი (1561–1584)
116. ნიკოლოზ VIII (1584–1589)
117. დოროთეოს III (1589–1595)
118. დომენტი II (1595–1610)
119. ზებედე II (1610–1611)
120. იოანე IX ავალიშვილი (1612–1616)
121. ქრისტეფორე I (1616–1622)
122. ზაქარია ჯორჯაძე (1623–1632)
123. ევდემოზ I დიასამიძე (1632–1642); როსტომ მეფემ მუსლიმანობის წინააღმდეგობისათვის კლდეზე გადააგდებინა.
124. ქრისტეფორე II ურდუბეგის ძე ამილახვარი (1642–1660)
125. დომენტი III ქაიხოსროს ძე, მუხრან-ბატონიშვილი (1660–1676). ამან განაახლა და სამრეკლო აუშენა ანჩისხატის ეკლესიას და სოფელ ჭალიდან გადმოასვენა მაცხოვრის ხელთუქმნელი ხატი – პირი ღვთისა.
126. ნიკოლოზ IX იოთამის ძე ამილახვარი (1678–1688, 1692–1695)
127. იოანე X დიასამიძე (1688–1692, 1695–1700)
128. ევდემოზ II დიასამიძე (1701–1705)
129. დომენტი IV, ლეონ ბატონიშვილის ძე (1705–1725, 1739–1741). ამან, 1725 წ. 21 თებ.–1739 წ. 27 დეკ-მდე, 14 წელიწადი ოსმალეთის ტყვეობაში გაატარა. ქართველ წმიდანთა ცხოვრება შეადგინა.
130. ბესარიონ ორბელიანი (ორბელიშვილი) (1725–1737); „გრდემლის“ ავტორი.
131. კირილე II ციციშვილი(1737–1739)
132. ნიკოლოზ X ხერხეულიძე (1741–1744). მოკლა ტარიელ თაზიშვილმა.
133. ანტონ I დიდი, იესე მეფის ძე (1744–1755, 1764–1788). ფილოსოფოს-მენციერი.
134. იოსებ ჯანდიერი (1755–1764)
135. ანტონ II, ერეკლე მეფის ძე (1788–1811), გარდაიცვალა 1827 წ. 21 დეკემბერს, ნიჟნი ნოვგოროდში

• 1811 წ. – რუსული საიმპერიო ხელისუფლება აუქმებს საქართველოს ეკლესიის მრავალსაუკუნოვან ავტოკეფალიას და უმორჩილებს მას რუსეთის უმაღლეს სინოდს. კათოლიკოსი ანტონ II ნიჟნი ნოვგოროდს გადაასახლეს. ამიერიდან ვიდრე 1917 წლამდე, ქართულ ეკლესიას განაგებენ რუსი ეგზარქოსები.

საქართველოს ეგზარქოსები

სიონის ტაძარი 1890 წელს. საქართველოს საეგზარქოსო რუკა 1903 წლის მდგომარეობით.
1		მიტროპოლიტი ვარლამი (ერისთავი)	8 ივლისი, 1811–14 მაისი, 1817
2		მიტროპოლიტი თეოფილაქტე (რუსანოვი)	14 მაისი, 1817–19 ივლისი, 1821
3		მიტროპოლიტი იონა (ვასილევსკი)	1 ოქტომბერი, 1821–5 მარტი‎, 1832
4		არქიეპისკოპოსი მოსე (ბოგდანოვ-პლატონოვ-ანტიპოვი)	12 მარტი, 1832–13 ივლისი, 1834
5		არქიეპისკოპოსი ევგენი (ბაჟანოვი)	1 სექტემბერი, 1834–12 ნოემბერი, 1844
6		არქიეპისკოპოსი ისიდორე (ნიკოლსკი)	12 ნოემბერი, 1844–1 მარტი, 1858
7		არქიეპისკოპოსი ევსევი (ილინსკი)	1 მარტი‎, 1858–8 დეკემბერი‎, 1877
8		არქიეპისკოპოსი იოანიკე (რუდნევი)	8 დეკემბერი‎, 1877–27 ივნისი‎, 1882
9		არქიეპისკოპოსი პავლე (ლებედევი)	16 ივლისი, 1882–29 სექტემბერი, 1887
10		მიტროპოლიტი პალადი (რაევი)	29 სექტემბერი, 1887–18 ოქტომბერი‎, 1892
11		არქიეპისკოპოსი ვლადიმერი (ბოგოიავლენსკი)	18 ოქტომბერი‎, 1892–21 თებერვალი‎, 1898
12		არქიეპისკოპოსი ფლაბიანე (გოროდეცკი)	21 თებერვალი, 1898–10 ნოემბერი‎, 1901
13		არქიეპისკოპოსი ალექსი I (ოპოცკი)	10 ნოემბერი‎, 1901–1 ივლისი‎, 1905
14		არქიეპისკოპოსი ნიკოლოზი (ნალიმოვი)	1 ივლისი‎, 1905–9 ივნისი‎, 1906
15		არქიეპისკოპოსი ნიკონი (სოფიისკი)	9 ივნისი, 1906–28 მაისი‎, 1908
16		არქიეპისკოპოსი ინოკენტი (ბელიაევი)	7 დეკემბერი‎, 1909–9 სექტემბერი, 1913
17		არქიეპისკოპოსი ალექსი II (მოლჩანოვი)	4 ოქტომბერი‎, 1913–20 მაისი‎, 1914
18		არქიეპისკოპოსი პიტირიმე (ოკნოვი)	26 ივნისი, 1914–23 ნოემბერი, 1915
19		არქიეპისკოპოსი პლატონი (როჟდესტვენსკი)	5 დეკემბერი‎, 1915–13 აგვისტო‎, 1917

სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქები (1917 წლიდან)

საქართველოს სამოციქულო ავტოკეფალური მართლმადიდებელი ეკლესიის (საქართველოს საპატრიარქო) დროშა. საქართველოს სამოციქულო ავტოკეფალური მართლმადიდებელი ეკლესიის (საქართველოს საპატრიარქო) გერბი. საქართველოს საპატრიარქოს ადგილსამყოფელი შენობა 1952-1990 წლებში, სიონის ეზოში.
132		კირიონ II (III) (საძაგლიშვილი)	1 ოქტომბერი, 1917–26 ივნისი‎, 1918
133		ლეონიდე (ოქროპირიძე)	28 ნოემბერი‎, 1918–11 ივნისი‎, 1921
134		ამბროსი (ხელაია)	14 ოქტომბერი, 1921–29 მარტი‎, 1927
135		ქრისტეფორე III (ციცქიშვილი)	21 ივნისი‎, 1927–10 იანვარი‎, 1932
136		კალისტრატე (ცინცაძე)	21 ივნისი‎, 1932–3 თებერვალი, 1952
137		მელქისედეკ III (ფხალაძე)	5 აპრილი, 1952–10 იანვარი, 1960
138		ეფრემ II (სიდამონიძე)	21 თებერვალი‎, 1960–7 აპრილი, 1972
139		დავით V (VI) (დევდარიანი)	1 ივლისი, 1972–9 ნოემბერი, 1977
140		ილია II (ღუდუშაური-შიოლაშვილი)	25 დეკემბერი, 1977–მოქმედი

წყაროები

• იჟაკევიჩი, ივან სიდოროვიჩ (1912). ქართველთა განმანათლებელი, მოციქულთა სწორი ნინო. 
• სანიკიძე, გუბაზ; სანიკიძე, ლევან (1992). უბის ისტორია 2, ქართული ქრონოგრაფია (მნიშვნელოვან თარიღთა ნუსხა). თბილისი: გამომცემლობა „სამშობლო“. 
• მეტრეველი, როინ (2010). საქართველოს მეფეები და პატრიარქები. თბილისი: გამომცემლობა „არტანუჯი“. 
• ნიჩიპეროვიჩი, ბორისი (2002). რუსული საეკლესიო მმართველობა საქართველოში XIX საუკუნესა და XX საუკუნის დასაწყისში. თბილისი. 
• მეტრეველი, როინ (2000). საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქები. თბილისი: გამომცემლობა „ნეკერი“, გვ. 1-219. ISBN 9992858206. 

რესურსები ინტერნეტში

• კარბელაშვილი, პოლიევკტოს, „იერარქია საქართველოს ეკკლესიისა: კათოლიკოსნი და მღვდელთ-მთავარნი“, 1900.
• ჯაფარიძე, მიტროპოლიტი ანანია, „საქართველოს წმიდა სამოციქულო ეკლესიის მეთაურები“, 2020.