პალადი (რაევი)
მიტროპოლიტი პალადი (ერისკაცობაში — პავლე ივანეს ძე რაევი) — რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის მღვდელთმთავარი. სანქტ-პეტერბურგისა და ლადოგის მიტროპოლიტი, საქართველოს ეგზარქოსი 1887 წლის 29 სექტემბრიდან 1892 წლის 18 ოქტომბრამდე.
.jpg)
ბიოგრაფია
რედაქტირებადაიბადა 1827 წელს ნიჟნი-ნოვგოროდის ეპარქიის მღვდლის ოჯახში .
ნიჟეგოროდის სასულიერო სემინარიის დასრულების შემდეგ სწავლა განაგრძო ყაზანის სასულიერო აკადემიაში, რომელიც დაასრულა 1852 წელს მაგისტრის წოდებით. 1861 წელს დაქვრივდა, აღიკვეცა ბერად და მცირე ხანში აიყვანეს არქიმანდრიტის წოდებაში.
1863 წელს სანქტ-პეტერბურგის სასულიერო სემინარიის ინსპექტორია, 1864-1866 წლებში სანქტ-პეტერბურგის სასულიერო სემინარიის რექტორი. ლადოგის ეპისკოპოსად კურთხევის შემდეგ, პალადი 1869 წელს ხდება ვოლოგდის ეპისკოპოსი, შემდეგ ტამბოვისა (1873 - 1876 წწ.) და რიაზანისა (1876 - 1882 წწ.). დააფუძნა რასკოლნიკების საწინააღმდეგო მისიონერული საზოგადოება ქ. ტამბოვში და რიაზანში მოღვაწეობისას. ქ. ვოლოგდაში შემოიტანა და დაამკვიდრა კეთილმოწესეთა ("ბლაღოჩინების") არჩევის წესი, იქვე დაამკვიდრა სასულიერო წოდების ემიტარული სალარო.
1887-1892 წლებში პალლადი საქართველოს ეგზარქოსია. 1892 წლიდან პალადი ინიშნება სანქტ-პეტერბურგის მიტროპოლიტად, ინიშნება უწმიდეს სინოდის წევრად.
მიტროპოლიტი პალადი გარდაიცვალა 1898 წელს[1].
ქართული ინტელიგენციის წარმომადგენლებთან (დიმიტრი ბაქრაძე, ექვთიმე თაყაიშვილი, თედო ჟორდანია) ერთად, პალადის უშუალო ძალისხმევით დაფუძნდა და ამოქმედდა საეკლესიო მუზეუმი ქ. თბილისში.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- ПАЛЛАДИЙ (РАЕВ) დაარქივებული 2013-06-17 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ "Церковные Ведомости"; прот. Е.П. Аквилонов "Над гробом в Бозе почившего владыки-митрополита спб. Палладия" (СПб., 1899)
| წინამორბედი: პავლე |
საქართველოს ეგზარქოსი 1887-1892 |
შემდეგი: ვლადიმერი |