ალესანდრო დელ პიერო
ალესანდრო დელ პიერო (იტალ. Alessandro Del Piero; დ. 9 ნოემბერი, 1974, კონელიანო, იტალია) — იტალიელი ფეხბურთელი. 2006 წლის მსოფლიო ჩემპიონი და 2000 წლის ევროპის ვიცე-ჩემპიონი იტალიის ეროვნული ნაკრების შემადგენლობაში. 1998 და 2002 წლების მსოფლიო ჩემპიონატების, ასევე, 1996, 2004 და 2008 წლების ევროპის ჩემპიონატების მონაწილე. საყოველთაოდ აღიარებულია იტალიის ყველა დროის ერთ-ერთ საუკეთესო ფეხბურთელად.[1][2]
პირადი მონაცემები | |||
---|---|---|---|
სრული სახელი | ალესანდრო დელ პიერო | ||
დაბადების თარიღი | 9 ნოემბერი, 1974 | ||
დაბადების ადგილი | კონელიანო, იტალია | ||
სიმაღლე | 173 სმ | ||
სათამაშო პოზიცია | თავდამსხმელი | ||
ახალგაზრდული კარიერა | |||
1982–1988 | სან ვენდემიანო | ||
1988–1993 | პადოვა | ||
1993–1994 | იუვენტუსი | ||
პროფესიონალური კარიერა* | |||
წლები | გუნდი | მატჩი | (გოლი) |
1991–1993 | პადოვა | 14 | (1) |
1993–2012 | იუვენტუსი | 513 | (208) |
2012–2014 | სიდნეი | 48 | (24) |
2014 | დელი დინამო | 10 | (1) |
ეროვნული ნაკრები | |||
1991 | იტალია 17-წლ. | 3 | (1) |
1992–1993 | იტალია 18-წლ. | 14 | (12) |
1993–1996 | იტალია 21-წლ. | 12 | (3) |
1995–2008 | იტალია | 91 | (27) |
* პროფესიონალურ კლუბებში გამოსვლა და გოლები მხოლოდ ეროვნული ლიგებისთვის იანგარიშება |
ბავშვობა
რედაქტირებაალესანდრო კონელიანო ვენტოში ჩვეულებრივ იტალიურ ოჯახში დაიბადა. მამა ელექტრიკოსი იყო, დედა დიასახლისი. მისი უფროსი ძმა სტეფანო პროფესიონალი ფეხბურთელი იყო და „სამპდორიაში“ თამაშობდა, თუმცა მძიმე ტრავმის გამო კარიერის გაგრძელება ვერ შეძლო. ფეხბურთის თამაში პატარა დელ პიეროსაც უყვარდა და შვიდ წლამდე ადგილობრივ „სან ვენდემიანოში“ თამაშობდა. პატარა ალექსი ფიზიკურად სუსტი იყო და მეკარის პოზიციაზე გაამწესეს. დედის აზრით, ასე უფრო დაცული იქნებოდა ტრავმებისგან. თუმცა, სტეფანო მალე მიხვდა, რომ უმცროს ძმას შეტევაში ჩართვა უკეთ ეხერხებოდა და დელ პიერომაც მალე შეიცვალა პოზიცია.
13 წლის ასაკში ალექსმა მშობლიური მხარე დატოვა და „პადოვაში“ გადავიდა სათამაშოდ. პროფესიონალურ ფეხბურთში 1991 წელს შედგა ფეხი, როდესაც იტალიის სერია B-ში რამდენიმე მატში ჩაატარა.
იუვენტუსი
რედაქტირება1993 წელს დელ პიერო „იუვენტუსში“ გადავიდა და დიდ ფეხბურთში აღმასვლაც დაიწყო. მომავალი კაპიტნის დებიუტი იმავე წელს „ფოჯასთან“ შედგა. სწორედ მაშინ დაიწყო ალექსისა და ტურინული კლუბის დღემდე დაუსრულებელი ისტორია. პირველი გოლი კი უკვე მომდევნო მატჩში „რეჯინასთან“ შეაგდო. ჰეთ-თრიკის შესრულება „რომასთან“ პირველივე დაპირისპირებაში შეძლო და დიდი წვლილი შეიტანა „ბებერი ქალბატონის“ გაჩემპიონებაში, „იუვენტუსმა“ მაშინ 8 წლიანი პაუზის შემდეგ როგორც იქნა მიოგო სკუდეტო.
დელ პიეროს მისვლა ტურინულ კლუბში მის აღმასვლას დაემთხვა, კლუბმა 7-ჯერ გახდა იტალიის ჩემპიონი, მოიგოი ჩემპიონთა ლიგა და სხვა ევროპული ტიტულები. მის კარიერაში საუკეთესო სეზონი 1997–1998 წლებში ჩაატარა. იმ წელს იტალიის ჩემპიონატში 21 გოლის გატანა შეძლო და მეტოქეთა კარი ჩემპიონთა ლიგაზე ყველაზე მეტჯერ მან დალაშქრა სადაც საუკეთესო მეგოლის ტიტული არავის დაუთმო.
მომდევნო სეზონი კი არასასიამოვნოდ დაიწყო. ოქტომბერში „უდინეზესთან“ შეხვედრაში მძიმე ტრავმა მიიღო და სეზონი ნაადრევად დაასრულა. მის გარეშე „იუვენტუსმა“ მხოლოდ მეექვსე ადგილზე გასვლა მოახრხა.
მალე „ბებერმა ქალბატონმა“ პირველი ადგილი დაიბრუნა. სხვადასხვა მწვრთნელის პერიოდში დელ პიერო პოზიციებს ხშირად იცვლიდა, ასრულებდა გამთამაშებლის ფუნქციას, იყო წინ წაწეული ნახევარმცველი, თავდამსხმელი.
2006 წლის იანვარში დელ პიერომ ბონიპერტის რეკორდი დაამხო და 185-ე გოლი გაიტანა კლუბში. ფაბიო კაპელოს გუნდში მოსვლის შემდეგ ალექსის ფუნქციები შეიცვლა, რის გამოც ურთიერთობა დაეძაბა მწვრთნელთან. ბოლოს განაცხადა, თუ კაპელო გუნდში დარჩება მაშინ მე წავალო. საბოლოოდ ყველაფერი სხვანაირად დატრიალდა.
2006–2007 სერია B
რედაქტირება2006 წლის ზაფხულში იტალიურ ფეხბურთში სკანდალი ატყდა. იტალიის სერია A-ს ლიდერებს გარიგებულ მატჩებში დასდეს ბრალი. ეს ის დროა გერმანიაში „სკუადრა აძურა“ ტრიუმფით რომ ასრულებს მუნდიალს. რაც სამშობლოში მიმდინარე მოვლენების ფონზე ბევრისთვის მოულოდნელი აღმოჩნდა.
სასამართლოს გადაწყვეტილებით „იუვენტუსი“ სერია B-ში დააქვეითეს. გუნდიდან არაერთი ლიდერი წავიდა — ფაბიო კანავარო, ზლატან იბრაჰიმოვიჩი და სხვები. დელ პიერომაც მრავალი შეთავაზება მიიღო ევროპული გრანდებიდან, თუმცა ალექსმა განაცხადა, რომ კაპიტანი გუნდს არ მიატოვებდა და სერია B-შიც მის რიგებში დარჩა. მასთან ერთად „იუვენტუსში“ დარჩნენ პაველ ნედვედი და ჯანლუიჯი ბუფონი. დელ პიერომ დაამტკიცა, რომ ფეხბურთს მხოლოდ თავითა და ფეხებით კი არა, გულითაც თამაშობენ, მან ბოლომდე უერთგულა გუნდს და სერია A-ში დაბრუნებაში დაეხმარა.
მსოფლიო ჩემპიონატზე ტრიუმფის შემდეგ მოედანზე დელ პიერო მოედანზე იტალიის თასის მორიგ მატჩში „ჩეზენას“ წინააღმდეგ შეცვლაზე შევიდა და გადამწყვეტი გოლიც გაიტანა.
სულ მალე ალექსმა ახალი კონტრაქტი გააფორმა კლუბთან და „იუვენტუსში“ დარჩენა 2010 წლის 30 ივნისამდე გადაწყვიტა. ტურინელებს არ გაჭირვებით უმაღლეს ლიგაში დაბრუნება და უკვე მომდევნო სეზონში სერია A-ს გათამაშების ცხრილში „იუვენტუსიც“ გაჩნდა.
დაბრუნება სერია A-ში
რედაქტირებასერია A-ში დაბრუნებულმა დელ პიერომ პირველი გოლი 2008 წლოს თებერვალში „რომას“ გაუტანა. „იუვეს“ კაპიტანმა გაეტანო შირეას რეკორდი დაამხო – 552 მატჩში მიიღო მონაწილეობა.
გაზაფხულზე 10 ნომერი კვლავ შესანიშნავად ათამაშდა და 5 მატჩში 7 გოლი გაიტანა.
2007–2008 წლის სეზონის ბოლო მატჩში „სამპდორიასთან“ დუბლი გაიფორმა, საერთო ჯამში სეზონში 21 გოლი გაიტანა, რაც საკმარისი აღმოჩნდა სერია A-ს ბომბარდირობისთვს. მეორე ადგილზე დავიდ ტრეზეგე გავიდა (20 გოლი), მესამეზე კი — მარკო ბორიელო (19 გოლი). იუვენტუსის კაპიტანი ერთადერთი ფეხბურთელია, რომელიც სერია A-ს ბომბარდირი ორჯერ გახდა. მანამდე პაოლო როსიმ შეძლო 2-ჯერ საუკეთესო მეგოლის ტიტულის მოპოვება, იმ განსხვავებით, რომ ჯერ სერია B-ს ბომბარდირი იყო, შემდეგ კი სერია A-სი.
იტლიური ფეხბურთის გულშემატკივრები კიდევ ერთხელ დარწმუნდნენ, რომ დელ პიეროსა და იუვენტუსის გარეშე სერია A ინტრიგას მოკლებული იყო.
მომდევნო სეზონში კაპიტანმა გულშემატკივრებს ამცნო, რომ კლუბში 40 წლამდე დარჩებოდა და კარიერას აქ დაასრულებდა.
იუვენტუსი ჩემპიონთა ლიგაზეც დაბრუნდა და ჯგუფურ ეტაპზე შესანიშნავი თამაში ჩაატარა სანქტ-პეტერბურგის ზენიტის წინააღმდეგ. საკუთარ მოედანზე 2–0 დაამარცხა რეალი, პირველი გოლი სწორედ დელ პიერომ გაიტანა, მეორე – ამაურიმ. ტურინელება მადრიდელებს განმეორებითი მატჩიც 2–1 მოუგეს, სანტიაგო ბერნაბეუზე გამართულ შეხვედრაში კაპიტანმა ორივე გოლში ლომის წილი დაიდო და მოედნიდან გასვლისას ორივე გუნდის გულშემატკივარმა ტაშით გააცილა. თუმცა იუვეს ასპარეზობა ლიგაზე მერვედფინალში შეწყდა, ბებერმა ქალბატონმა „ჩელსის“ ბარიერი ვერ გადალახა.
იტალიის ჩემპიონატში ძირითადი ბრძოლა მეორე ადგილისთვის „მილანსა“ და „იუვენტუსს“ შორის გაიმართა. ბოლო მატჩი ტურინელებმა 2–0 მოუგეს „ლაციო“ და ბურთების უკეთესი შეფარდებით „როსონერის“ მეორე ადგილი და შესაბამისად, ჩემპიონთა ლიგაზე ავტომატურად მოხვედრის შანსი წაართვა.
2010 წელს „იუვენტუსი“ ჩემპიონთა ლიგას მერვედფინალიდან გამოეთიშა, დაკარგა იტალიის ჩემპიონობის შანსიც, თუმცა დელ პიერო რჩება კლუბის ლიდერად, კაპიტნად, რომელსაც დიდ პატივს სცემენ არა მხოლოდ იტალიურ ფეხბურთში.
სანაკრებო კარიერა
რედაქტირებაალესანდრო დელ პიერო იტალიის ნაკრების ყველა დროის რიგით მეოთხე საუკეთესო მეგოლეა რობერტო ბაჯოსთან ერთად. 96 წლის ევროპის ჩემპიონატზე რუსეთის წინააღმდეგ გამოჩნდა, შეიძლება ითქვას, რომ მან ნაკრებში ტიფოზების საყვარელი რობერტო ბაჯო ჩაანაცვლა. თუმცა ხშირი ტრავმების გამო ბევრი შეხვედრის გამოტოვება მოუწია.
ნაკრებში სრულფასოვნად დაბრუნება 2002 წლის მუნდიალზე მოახერხა. გოლი გაიტანა უნგრეთთან, შემდეგ მექსიკასთან და სკუადრა აძურა ჯგუფური ეტაპიდან გამოვარდნისგან იხსნა. თუმცა შემდეგ მასპინძელ კორეასთან არასამართლიანი მსაჯობით და საბოლოოდ ოქროს გოლის გამო დაემშვიდობა მსოფლიო ჩემპიონატს.
სამაგიეროდ დელ პიეროსთვის წარმატებული გამოდგა მომდევნო მუნდიალი. 2006 წელს მსოფლიო ჩემპიონატზე ასპარეზობა იუვეს კაპიტანმა სათადარიგო სკამიდან დაიწყო. პირველი მატჩი ავსტრალიის წინააღმდეგ ჩაატარა და ერთგვარ კოზირად იქცა მარჩელო ლიპისთვის. ასე მოხდა ნახევარ ფინალში გერმანიის წინააღმდეგაც. ალექსი მეორე ტაიმში შეცვლაზე მაშინ შემოვიდა, როდესაც ანგარიში კვლავ 0–0 იყო და დაძაბულობა პიკს აღწევდა. პირველი გოლი ფაბიო გროსომ გაიტანა, მეორე კი დელ პიერომ.
ფინალში თერთმეტმეტრიანების სერიაში უზადოდ შეასრულა პენალტი და ბავშვობის ოცნება აისრულა – ფეხბურთის უმაღლესი ჯილდო, მსოფლიო ჩემპიონობა მოიგო.
ალესანდრო დელ პიერო ნაკრების ვიცე კაპიტანი იყო და ხშირად 10 ნომრიანი მოთამაშის ფუნქციასაც ასრულებდა, თუმცა ბოლო პერიოდში ეს ნომერი ფრანჩესკო ტოტის დაუთმო, თვითონ კი 7 ნომერი მოირგო, თანაც ისეთივე წარმატებით, როგორც წინა. 2007 წელს ფრანჩესკო ტოტი ნაკრებიდან წავიდა, 10 ნომერი კვლავ მას შესთავაზეს, თუმცა უარი განაცხადა.
2008 წელს მონაწილეობა მიიღო ევროპის ჩემპიონატზე და გახდა მეორე იტალიელი ფეხბურთელი, რომელმაც 7-ჯერ ითამაშა ევრო-მუნდიალებზე (ევრო 1996, 2000, 2004, 2008 და მსოფლიო 1998, 2002, 2006) პირველი ადგილი ამ კომპონენტში პაოლო მალდინის ეკუთვნის. თუმცა არსებობდა შესაძლებლობა რომ გათანაბრებოდა, ეს იმ შემთხვევაში თუ 2010 წელს სამხრეთ აფრიკაში დელ პიერო ითამაშებდა. ბოლო დროს მწვრთნელები დიდად არ სწყალობდნენ. ბოლოს 2008 წლის სექტემბერში საქართველოს წინააღმდეგ ითამაშა. მიუხედავად ამისა, დელ პიერო ამბობს, რომ ნაკრებში თამაშზე უარს არასდროს იტყვის და ოფიციალურადაც არ წავა, თუკი მწვრთნელი ჩათვლის რომ საჭიროა, აუცილებლად ითამაშებს.
პირადი ცხოვრება
რედაქტირებაალესანდრომ ცოლად შეირთო სონია ამორუზო, რომელიც თანაგუნდელ ნიკოლას და იყო. ერთმანეთს 6 წლის განმავლობაში ხვდებოდნენ. თუმცა ურთიერთობა 2005 წელს დააკანონეს. პირველი შვილი — ტობიასი 2007 წელს ეყოლათ, მეორე — დოროთეა 2009 წელს, ხოლო მესამე — საშა 2010 წელს.
დელ პიერო მუსიკის დიდი მოყვარულია. ჩაწერილი აქვს რამდენიმე მუსიკალური ალბომი, რომელიც ფართო საზოგადოებისთვის არ გამხდარა ცნობილი. გარდა ამისა იტალიის ჩემპიონობის აღსანიშნავად მილანში მოწყობილ კონცერტზე, თანაგუნდელ მარკო მატერაცისთან ერთად გამოჩნდა სცენაზე და „როლინგ სტოუნზთან“ იმღერა.
დელ პიერო ცნობილია თავისი იუმორითაც. ფანებს კარგად ახსოვთ გოლის მისეული აღნიშვნა, ენაგამოყოფილი არაერთხელ გაქცეულა გულშემატკივრებისკენ.
იუვეს თავდამსხმელი გარდა საფეხბურთო მონაცემებისა ცნობილია რეკლამებითაც. მას კონტრაქტები აკავშირებს გერმანულ ადიდასთან, იტალიური მანქანების მწარმოებელ კომპანია ფიატთან და იაპონურ სუძუკისთან. აქტიურად მონაწილეობდა 2004 წელს შექმნილ ვიდეო რგოლებში ტიერი ანრისა და რონალდინიოსთან ერთად.
კარიერული სტატისტიკა
რედაქტირებასაკლუბო
რედაქტირებამონაცემები მოცემულია 2014 წლის 5 ნოემბრის ჩათვლით.
სეზონი | კლუბი | ლიგა | ლიგა | თასი | ევროპა | სხვა[1] | სულ | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
მატჩი | გოლი | მატჩი | გოლი | მატჩი | გოლი | მატჩი | გოლი | მატჩი | გოლი | |||
1991-92 | პადოვა | სერია B | 4 | 0 | 0 | 0 | - | - | - | - | 4 | 0 |
1992-93 | 10 | 1 | 0 | 0 | - | - | - | - | 10 | 1 | ||
სულ | 14 | 1 | 0 | 0 | – | – | – | – | 14 | 1 | ||
1993–94 | იუვენტუსი | სერია A | 11 | 5 | 1 | 0 | 2 | 0 | - | - | 14 | 5 |
1994–95 | 29 | 8 | 10 | 1 | 11 | 2 | - | - | 50 | 11 | ||
1995–96 | 29 | 6 | 2 | 1 | 11 | 6 | 1 | 0 | 43 | 13 | ||
1996–97 | 22 | 8 | 4 | 0 | 6 | 4 | 3 | 3 | 34 | 15 | ||
1997–98 | 32 | 21 | 4 | 1 | 10 | 10 | 1 | 0 | 47 | 32 | ||
1998–99 | 8 | 2 | 1 | 0 | 4 | 0 | 1 | 1 | 14 | 3 | ||
1999–2000 | 34 | 9 | 2 | 1 | 9 | 2 | - | - | 45 | 12 | ||
2000–01 | 25 | 9 | 2 | 0 | 6 | 0 | - | - | 33 | 9 | ||
2001–02 | 32 | 16 | 4 | 1 | 10 | 4 | - | - | 46 | 21 | ||
2002–03 | 24 | 16 | 0 | 0 | 13 | 5 | 1 | 2 | 38 | 23 | ||
2003–04 | 22 | 8 | 4 | 3 | 4 | 3 | 1 | 0 | 31 | 14 | ||
2004–05 | 30 | 14 | 1 | 0 | 10 | 3 | - | - | 41 | 17 | ||
2005–06 | 33 | 12 | 4 | 5 | 7 | 3 | 1 | 0 | 45 | 20 | ||
2006–07 | სერია B | 35 | 20 | 2 | 3 | - | - | - | - | 37 | 23 | |
2007–08 | სერია A | 37 | 21 | 4 | 3 | - | - | - | - | 41 | 24 | |
2008–09 | 31 | 13 | 3 | 2 | 9 | 6 | - | - | 43 | 21 | ||
2009–10 | 23 | 9 | 1 | 2 | 5 | 0 | - | - | 29 | 11 | ||
2010–11 | 33 | 8 | 2 | 0 | 10 | 3 | - | - | 45 | 11 | ||
2011–12 | 23 | 3 | 5 | 2 | - | - | - | - | 28 | 5 | ||
სულ | 513 | 208 | 56 | 25 | 127 | 50 | 9 | 6 | 705 | 289 | ||
2012–13 | სიდნეი | A-ლიგა | 24 | 14 | — | — | — | 24 | 14 | |||
2013–14 | 24 | 10 | — | — | — | 24 | 10 | |||||
სულ | 48 | 24 | — | — | — | 48 | 24 | |||||
2014 | დელი დინამო | ინდოეთის სუპერ ლიგა | 10 | 1 | — | — | — | 10 | 1 | |||
სულ | 10 | 1 | — | — | — | 10 | 1 | |||||
სულ კარიერაში | 585 | 234 | 56 | 25 | 127 | 50 | 9 | 6 | 777 | 315 |
- ^ სხვა-ში იგულისხმება იტალიის სუპერთასი, უეფას სუპერთასი და საკონტინენტთაშორისო თასი
სანაკრებო
რედაქტირებაიტალიის ნაკრები | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
თარიღი | მატჩი | გოლი | ||||
1995 | 7 | 1 | ||||
1996 | 4 | 2 | ||||
1997 | 6 | 4 | ||||
1998 | 8 | 3 | ||||
1999 | 2 | 0 | ||||
2000 | 13 | 4 | ||||
2001 | 6 | 3 | ||||
2002 | 11 | 5 | ||||
2003 | 4 | 2 | ||||
2004 | 6 | 1 | ||||
2005 | 4 | 0 | ||||
2006 | 9 | 2 | ||||
2007 | 5 | 0 | ||||
2008 | 6 | 0 | ||||
სულ | 91 | 27 |
დელ პიერო – გოლები იტალია 17 წლამდე | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
გოლი | თარიღი | სტადიონი | მეტოქე | გოლი | შედეგი | ტურნირი |
1 | 20 აგვისტო 1991 | ვიარეჯო, იტალია | ჩინეთი | 1–1 | 2–2 | 1991 წლის ფიფას 17 წლამდელთა მსოფლიო ჩემპიონატი |
დელ პიერო – გოლები იტალია 18 წლამდე | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
გოლი | თარიღი | სტადიონი | მეტოქე | გოლი | შედეგი | ტურნირი |
1 | 14 აპრილი 1992 | ჩერვია, იტალია | საბერძნეთი | 3–0 | 3–0 | პაოლო ვალენტის ჩემპიონატი |
2 | 19 აპრილი 1992 | რავენა, იტალია | იტალია | 1–0 | 1-0 | პაოლო ვალენტის ჩემპიონატი |
3 | 15 სექტემბერი 1992 | სალერნო, იტალია | ბელგია | 1–0 | 4–0 | 4 ახალგაზრდა ერების ჩემპიონატი |
4 | 15 სექტემბერი 1992 | სალერნო, იტალია | ბელგია | 4–0 | 4–0 | 4 ახალგაზრდა ერების ჩემპიონატი |
5 | 17 სექტემბერი 1992 | სალერნო, იტალია | ნიდერლანდები | 2–0 | 3-0 | 4 ახალგაზრდა ერების ჩემპიონატი |
6 | 19 სექტემბერი 1992 | სალერნო, იტალია | შოტლანდია | 1–1 | 2–1 | 4 ახალგაზრდა ერების ჩემპიონატი |
7 | 19 სექტემბერი 1992 | სალერნო, იტალია | შოტლანდია | 2–1 | 2–1 | 4 ახალგაზრდა ერების ჩემპიონატი |
8 | 14 ოქტომბერი 1992 | ბლონია, სლოვენია | პოლონეთი | 1–1 | 1-5 | უეფას 18 წლამდელთა ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი |
9 | 14 ოქტომბერი 1992 | ბლონია, სლოვენია | პოლონეთი | 1–2 | 1-5 | უეფას 18 წლამდელთა ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი |
10 | 14 ოქტომბერი 1992 | ბლონია, სლოვენია | პოლონეთი | 1–3 | 1-5 | უეფას 18 წლამდელთა ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი |
11 | 28 ოქტომბერი 1992 | ისკია, იტალია | ბულგარეთი | 1–0 | 3-1 | უეფას 18 წლამდელთა ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი |
12 | 11 ნოემბერი 1992 | ვერჩელი, იტალია | პოლონეთი | 1–0 | 2–0 | უეფას 18 წლამდელთა ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი |
დელ პიერო – გოლები იტალია 21 წლამდე | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
გოლი | თარიღი | სტადიონი | მეტოქე | გოლი | შედეგი | ტურნირი |
1 | 16 ნოემბერი 1994 | კალტანისეტა, იტალია | ხორვატია | 1–0 | 2–1 | 1996 წლის უეფას 21 წლამდელთა ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატის საკვალიფიკაციო |
2 | 21 თებერვალი 1996 | პერუჯა, იტალია | უნგრეთი | 1–0 | 4–0 | ამხანაგური მატჩი |
3 | 21 თებერვალი 1996 | პერუჯა, იტალია | უნგრეთი | 4–0 | 4–0 | ამხანაგური მატჩი |
დელ პიერო – გოლები იტალიის ეროვნულ ნაკრებში | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
გოლი | თარიღი | სტადიონი | მეტოქე | გოლი | შედეგი | ტურნირი |
1 | 15 ნოემბერი 1995 | ჯილიოს სტადიონი, რეჯიო ემილია, იტალია | ლიეტუვა | 1–0 | 4–0 | 1996 წლის უეფას ევროპის საკვალიფიკაციო |
2 | 24 იანვარი 1996 | ლიბერო ლიბერატის სტადიონი, ტერნი, იტალია | უელსი | 1–0 | 3–0 | ამხანაგური მატჩი |
3 | 29 მაისი 1996 | ჯოვანი ზინის სტადიონი, კრემონა, იტალია | ბელგია | 1–2 | 2–2 | ამხანაგური |
4 | 22 იანვარი 1997 | რენცო ბარბერას სტადიონი, პალერმო, იტალია | ჩრდილოეთი ირლანდია | 2–0 | 2–0 | ამხანაგური |
5 | 8 ივნისი 1997 | ჟერლანდის სტადიონი, ლიონი, საფრანგეთი | ბრაზილია | 1–0 | 3–3 | 1997 წლის საფრანგეთის ტურნირი |
6 | 8 ივნისი 1997 | ჟერლანდის სტადიონი, ლიონი, საფრანგეთი | ბრაზილია | 3–1 | 3–3 | 1997 წლის საფრანგეთის ტურნირი |
7 | 11 ივნისი 1997 | პარს დეს პრინსი, პარიზი, საფრანგეთი | საფრანგეთი | 2–2 | 2–2 | 1997 წლის საფრანგეთის ტურნირი |
8 | 28 იანვარი 1998 | ანჯელო მასიმინოს სტადიონი, კატანია, იტალია | სლოვაკეთი | 2–0 | 3–0 | ამხანაგური |
9 | 10 ოქტომბერი 1998 | ფრიულის სტადიონი, უდინეზე, იტალია | შვეიცარია | 1–0 | 2–0 | უეფას ევრო 2000-ის საკვალიფიკაციო |
10 | 10 ოქტომბერი 1998 | ფრიულის სტადიონი, უდინეზე, იტალია | შვეიცარია | 2–0 | 2–0 | ევრო 2000-ის საკვალიფიკაციო |
11 | 23 თებერვალი 2000 | რენცო ბარბერას სტადიონი, პალერმო, იტალია | შვედეთი | 1–0 | 1–0 | ამხანაგური |
12 | 19 ივნისი 2000 | ფილიფსის სტადიონი, ეინდჰოვენი, ნიდერლანდები | შვედეთი | 2–1 | 2–1 | ევრო 2000 |
13 | 11 ოქტომბერი 2000 | კონეროს სტადიონი, ანკონა, იტალია | საქართველო | 1–0 | 2–0 | 2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის საკვალიფიკაციო |
14 | 11 ოქტომბერი 2000 | კონეროს სტადიონი, ანკონა, იტალია | საქართველო | 2–0 | 2–0 | 2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის საკვალიფიკაციო |
15 | 28 მარტი 2001 | ნერეო როკოს სტადიონი, ტრიესტე, იტალია | ლიეტუვა | 2–0 | 4–0 | 2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის საკვალიფიკაციო |
16 | 28 მარტი 2001 | ნერეო როკოს სტადიონი, ტრიესტე, იტალია | ლიეტუვა | 4–0 | 4–0 | 2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის საკვალიფიკაციო |
17 | 6 ოქტომბერი 2001 | ენიო ტარდინის სტადიონი, პარმა, იტალია | უნგრეთი | 1–0 | 1–0 | 2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის საკვალიფიკაციო |
18 | 13 თებერვალი 2002 | ანჯელო მასიმინოს სტადიონი, კატანია, იტალია | აშშ | 1–0 | 1–0 | ამხანაგური |
19 | 13 ივნისი 2002 | ოიტა სთედიუმი, ოიტა სთედიუმი, იაპონია | მექსიკა | 1–1 | 1–1 | 2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონატი |
20 | 7 სექტემბერი 2002 | ტოფიკ ბახრამოვის სტადიონი, ბაქო, აზერბაიჯანი | აზერბაიჯანი | 0–2 | 0–2 | ევრო 2004-ის საკვალიფიკაციო |
21 | 12 ოქტომბერი 2002 | სან პაოლოს სტადიონი, ნაპოლი, იტალია | იუგოსლავია | 1–1 | 1–1 | ევრო 2004-ის საკვალიფიკაციო |
22 | 16 ოქტომბერი 2002 | მილენიუმის სტადიონი, კარდიფი, უელსი | უელსი | 1–1 | 2–1 | ევრო 2004-ის საკვალიფიკაციო |
23 | 11 ივნისი 2003 | ჰელსინკის ოლიმპიური სტადიონი, ჰელსინკი, ფინეთი | ფინეთი | 0–2 | 0–2 | ევრო 2004-ის საკვალიფიკაციო |
24 | 6 სექტემბერი 2003 | სან სირო, მილანი, იტალია | უელსი | 4–0 | 4–0 | ევრო 2004-ის საკვალიფიკაციო |
25 | 8 სექტემბერი 2004 | რესპუბლიკელების სტადიონი, შისინაუ, მოლდოვა | მოლდოვა | 0–1 | 0–1 | ფიფას 2006 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის საკვალიფიკაციო |
26 | 1 მარტი 2006 | არტემიო ფრანკი, ფლორენცია, იტალია | გერმანია | 4–1 | 4–1 | ამხანაგური |
27 | 4 ივლისი 2006 | სიგნალ იდუნა პარკი, დორტმუნდი, გერმანია | გერმანია | 0–2 | 0–2 | ფიფას 2006 წლის მსოფლიო ჩემპიონატი |
სულ კარიერაში
რედაქტირება
|
|
მიღწევები
რედაქტირებაიუვენტუსი
რედაქტირება- სერია A (6): 1994–95, 1996–97, 1997–98, 2001–02, 2002–03, 2011–12 (ასევე ორი: 2004-05, 2005–06 რომელიც მოგვიანებით ჩამოერთვა კლუბს ცნობილი სკანდალის - კალჩოპოლის გამო)
- სერია B: 2006–07
- იტალიის თასი: 1994–95. ვერცხლის პრიზიორი (3): 2001–02, 2003–04, 2011–12
- იტალიის სუპერთასი (4): 1995, 1997, 2002, 2003
- უეფას ჩემპიონთა ლიგა: 1995–96. ვერცხლის პრიზიორი (3): 1996–97, 1997–98, 2002–03
- უეფას თასი: ვერცხლის პრიზიორი: 1994-95
- უეფას სუპერთასი: 1996
- უეფას ინტერტოტოს თასი: 1999
- საკონტინენტთაშორისო თასი: 1996
ახალგაზრდული
რედაქტირება- ვიარეჯოს თასი: 1994
- პრიმავერას ნაციონალური ჩემპიონატი: 1993-1994
იტალია
რედაქტირება- მსოფლიო ჩემპიონატი: 2006
- ევროპის ჩემპიონატი: 2000 ვერცხლის პრიზიორი
ინდივიდუალური
რედაქტირება- ევროპის სპორტული ჟურნალების მიხედვით - წლის გუნდი: 1995–96, 1996–97, 1997–98
- ყველაზე ღირებული მოთამაშე - საკონტინენტთაშორისო თასი: 1996
- 21 წლამდელთა ევროპის წლის საუკეთესო ფეხბურთელი: 1996
- ფიფა 100
- UEFA Golden Jubilee Poll: საუკეთესო 50 1954-2004, საუკეთესო 250 1994-2003
- ჯუზეპე პრისკოს ნაციონალური ჯილდო: 2006
- USSI Prize-Italian sportsman of the year: 2006[4]
- Special Prize Gentleman Silver Cup: 2006
- San Siro Gentleman Award Serie A: 2006
- Golden Foot to career: 2007
- Telegatto-Best Sportsman: 2007
- Scirea Award to career: 2008
- USSI Silver Ball: 2008
- International Award for Sport and Civility-Ambassador of Sports: 2009
- Sportsman of the Year Golden Award: 2010
- Globe Soccer Award: 2011
- Novara Fair Play Award: 2011[5]
- Oscar AIC-Italian Footballer ot the Year: 1998, 2008
- Oscar AIC-Top scorer: 2008
- Oscar AIC-Serie A Fan Award: 2001, 2008
- Oscar AIC-Award to Career: 2011
- უეფას ჩემპიონთა ლიგის საუკეთესო ბომბარდირი: 1995-96 (6 გოლი), 1997–98 (10 გოლი)
- Tournoi de France-საუკეთესო ბომბარდირი: 1997 (3 გოლი)
- იტალიის თასი-საუკეთესო ბომბარდირი: 2005-06 (5 გოლი)
- სერია B-საუკეთესო ბომბარდირი: 2006-2007 (20 გოლი)
- სერია A-საუკეთესო ბომბარდირი: 2007-2008 (21 გოლი)
- სიდნეის წლის საუკეთესო ფეხბურთელი: 2013[6]
- სიდნეის ოქროს ბუცი: 2013[6]
- სიდნეის წევრთა ჯილდო: 2013[7]
- PFA Team of the Season: 2013[8]
- A-ლიგის სეზონის საუკეთესო გოლი: 2012-2013[9]
- აფკ-ს დეკადის საუკეთესო გუნდი: 2015
- სიდნეის დეკადის საუკეთესო გუნდი: 2015
ჯილდო
რედაქტირება5th Class/Knight: Cavaliere Ordine al Merito della Repubblica Italiana: 2000[10]
Collar of Merit Sports: 2006[11]
4th Class/Officer: Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana: 2006[12]
პერიოდიკა
რედაქტირება- თორელი, გივი., ასე არასოდეს უთამაშია // „ლელო“, 9–12 მაისი, 1998, № 36 (11185), გვ. 3, ISSN 2233-3827.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- ოფიციალური საიტი
- ალესანდრო დელ პიერო დაარქივებული 2013-10-22 საიტზე Wayback Machine. SydneyFC.com-ზე
- ალესანდრო დელ პიერო — ფიფას ჩანაწერი[დაარქივებული]
- ალესანდრო დელ პიერო დაარქივებული 2017-01-04 საიტზე Wayback Machine. Goal.com-ზე
- ალესანდრო დელ პიერო Transfermarkt.com-ზე
- ალესანდრო დელ პიერო UEFA.com-ზე
- ალესანდრო დელ პიერო დაარქივებული 2016-03-04 საიტზე Wayback Machine. FICG.it-ზე
- ალესანდრო დელ პიერო დაარქივებული 2012-12-11 საიტზე Wayback Machine. LegaSerieA.it-ზე
- ალესანდრო დელ პიერო AIC.it-ზე
- ალესანდრო დელ პიერო Twitter-ზე
- ალესანდრო და ძველი პოსტერი ჟურნალი ტაბულა 16-05-2012
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ FIFA 100 – list of the 125 greatest living footballers in 2004 created by Pelé for FIFA´s 100th anniversary
- ↑ FIFA names greatest list. news.bbc.co.uk
- ↑ http://en.alessandrodelpiero.com/profile/my-number.html
- ↑ დაარქივებული ასლი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2016-03-04. ციტირების თარიღი: 2013-06-02.
- ↑ დაარქივებული ასლი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2014-11-29. ციტირების თარიღი: 2013-06-02.
- ↑ 6.0 6.1 დაარქივებული ასლი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-05-16. ციტირების თარიღი: 2013-06-02.
- ↑ დაარქივებული ასლი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2014-03-27. ციტირების თარიღი: 2013-06-02.
- ↑ დაარქივებული ასლი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2014-11-29. ციტირების თარიღი: 2013-06-02.
- ↑ დაარქივებული ასლი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2014-11-29. ციტირების თარიღი: 2013-06-02.
- ↑ "Cavaliere Ordine al Merito della Repubblica Italiana Sig. Alessandro Del Piero" Retrieved 26 May 2012
- ↑ Collar of Merit Sports Mr. Alessandro Del Piero. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2007-02-24. ციტირების თარიღი: 2013-06-02.
- ↑ "Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana Sig. Alessandro Del Piero" Retrieved 26 May 2012