შალვა ხერხეულიძე
შალვა ხერხეულიძე (დ. 21 მაისი, 1908 — გ. 20 აპრილი, 1993) — ქართველი მსახიობი, საქართველოს სსრ-ის დამსახურებული არტისტი (1950), საქართველოს სსრ-ის სახალხო არტისტი (1965).
შალვა ხერხეულიძე | |
---|---|
დაბადების თარიღი |
21 მაისი, 1908 ბაქო |
გარდაცვალების თარიღი | 20 აპრილი, 1993 (84 წლის) |
საქმიანობა | მსახიობი |
ახალგაზრდობის წლები გაატარა ქალაქ ხაშურში. სწავლობდა ხაშურის გიმნაზიაში. 1925 წლიდან მონაწილეობდა სახალხო თეატრებსა და მუშათა კლუბების სპექტაკლებში. პროფესიულ სასცენო მოღვაწეობას ეწეოდა 1933 წლიდან. მუშაობდა ფოთის, სიღნაღის, ხაშურის, ბორჯომის სახელმწიფო თეატრებსა და ბაქოს ქართველთა თეატრში (1933–1940 წლები), გორის სახელმწიფო თეატრში (1941–1980 წლები). 1981 წლიდან იყო თბილისის კინომსახიობთა თეატრის მსახიობი. შესრულებული აქვს 250-მდე როლი: მ. შ. სოლეიმანი, ოთარბეგი, ანანია (სუმბათაშვილის „ღალატი“); პეტრუჩიო (შექსპირის „ჭირვეული ცოლის მორჯულება“); პრეზიდენტი, ჰოფმარშალი (შილერის „ვერაგობა და სიყვარული“); ყვარყვარე (პ. კაკაბაძის „ყვარყვარე თუთაბერი“); ფიცილა (გ. ნახუცრიშვილის „კომბლე“); პეპო (სუნდუკიანის „პეპო“); თედუა (მ. ელიოზიშვილის „ბებერი მეზურნეები“); ავეტიქა, გიჟუა (ა. ცაგარელის „რაც გინახავს, ვეღარ ნახავ“) და სხვ.
1954 წლიდან მოღვაწეობდა კინოში. შესრულებული აქვს როლები: მღვდელი ტროფონი („მაგდანას ლურჯა“); მეწისქვილე („კეთილი ადამიანები“); ამბაკო („მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი“); დავითი („ქალაქი ადრე იღვიძებს“); თიბო („დიდედები და შვილიშვილები“); მიხო („ღიმილის ბიჭები“); ეპისკოპოსი („ეპისკოპოსი ნადირობაზე); ფოტოგრაფი („ჩემი არდადეგები“); ასიკო („წყარო გზის პირას“); თავადი („კოლხური ბალადა“); შალვა დევნოსაძე („მშობლიურო ჩემო მიწავ (რაიკომის მდივანი)“); ავქსენტი ოდიშარია („ყოჩაღ პაპებო“); ვარდენი („გამოაღეთ ფანჯრები“); თაქთაქიშვილი („წიგნი ფიცისა“); მჭედელი კოლა („მჭედელი“); უსტაბაში („სამი ალიყური“); თავადი ყარაშვილი („ხარება და გოგია“) და სხვა.
ფილმოგრაფია
რედაქტირება- 1955: „მაგდანას ლურჯა“ (მღვდელი ტრიფონი) რეჟისორები თენგიზ აბულაძე, რევაზ (რეზო) ჩხეიძე
- 1961: „კეთილი ადამიანები“ (მეწისქვილე) რეჟ. შოთა მანაგაძე
- 1962: „მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი“ (ამბაკო) რეჟ. თენგიზ აბულაძე
- 1967: „ქალაქი ადრე იღვიძებს“ (დავითი) რეჟ. სიკო დოლიძე
- 1969:„დიდედები და შვილიშვილები“ (თიბო) რეჟ. ნანა მჭედლიძე
- 1969: „ღიმილის ბიჭები“ (ძია მიხო) რეჟ. რევაზ (რეზო) ჩხეიძე
- 1971: „ეპისკოპოსი ნადირობაზე“ (ეპისკოპოსი) რეჟ. ლიანა ელიავა
- 1973: „ჩემი არდადეგები“ (მალაქია) რეჟ. ირაკლი ასათიანი
- 1974: „წყარო გზის პირას“ (ასიკო) რეჟ. თემურ ფალავანდიშვილი
- 1975: „კოლხური ბალადა“ (თავადი) რეჟ. გენო ხოჯავა
- 1976: „ქალაქი ანარა“ რეჟ. ირაკლი კვირიკაძე
- 1976: „თვალი პატიოსანი“ რეჟ. შოთა მანაგაძე
- 1977: „სინემა“ რეჟ. ლიანა ელიავა
- 1980: „თბილისი, პარიზი, თბილისი“ რეჟ. ლეილა აბაშიძე
- 1980: „მშობლიურო ჩემო მიწავ (რაიკომის მდივანი)“ (შალვა დევნოსაძე) რეჟ. რევაზ (რეზო) ჩხეიძე
- 1981: „ყოჩაღად, პაპებო!“ რეჟისორები ნელი ნენოვა, გენო წულაია
- 1981: „გამოაღეთ ფანჯრები“ (ვარდენი) რეჟ. დევი აბაშიძე
- 1982: „მჭედელი“ (მჭედელი კოლა) რეჟ. ბიძინა ჩხეიძე
- 1982: „სამი ალიყური“ (უსტაბაში) რეჟ. ელგუჯა ჟღენტი
- 1984: „ზოგი ჭირი მარგებელია“ რეჟ. პავლე ჩარკვიანი
- 1985: „წყარო“ (გაბო) რეჟ. დარია ხოჯავა
- 1985: „ნეილონის ნაძვის ხე“ რეჟ. რეზო ესაძე
- 1986: „ბებია ყველასათვის“ რეჟ. ნანა დვალიშვილი
- 1986:„რობინზონიადა ანუ ჩემი ინგლისელი პაპა“ რეჟ. ნანა ჯორჯაძე
- 1987: „ხარება და გოგია“ (თავადი ყარაშვილი) რეჟ. გიორგი შენგელაია
- 1988: „დანაშაული მოხდა“ რეჟ. ნანა მჭედლიძე
- 1989: „ცხოვრება დონ კიხოტისა და სანჩოსი“ რეჟ. რევაზ (რეზო) ჩხეიძე
ნათამაშები როლები
რედაქტირება- ალექსანდრე სუმბათაშვილ-იუჟინის „ღალატი“ (სოლეიმანი, ოთარბეგი, ანანია)
- უილიამ შექსპირის „ჭირვეული ცოლის მორჯულება“ (პეტრუჩიო)
- ფრიდრიხ შილერის „ვერაგობა და სიყვარული“ (პრეზიდენტი, ჰოფმარშალი )
- პოლიკარპე კაკაბაძის „ყვარყვარე თუთაბერი“ (ყვარყვარე)
- გიორგი ნახუცრიშვილის „კომბლე“ (ფიცილა)
- გაბრიელ სუნდუკიანის „პეპო“ (პეპო)
- მერაბ ელიოზიშვილის „ბებერი მეზურნეები“ (თედუა )
- აქვსენტი ცაგარელის „რაც გინახავს, ვეღარ ნახავ“ (ავეტიქა, გიჟუა)
ჯილდოები, პრემიები და პრიზები
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებალიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 258.
- ლაცაბიძე თ., „ნარკვევები ხაშურის რაიონის სახალხო განათლების ისტორიიდან“, წიგნი III, ხაშურის პირველი საჯარო სკოლა