რეზო ესაძე
რევაზ (რეზო) პარმენის ძე ესაძე (დ. 18 თებერვალი, 1934, შემოქმედი, — გ. 18 აპრილი, 2020, თბილისი[1]) — ქართველი კინორეჟისორი, სცენარისტი, მსახიობი, მხატვარი და პოეტი. საქართველოს სახალხო არტისტი (1986).
| რეზო ესაძე | |
|---|---|
 | |
| დაბადების თარიღი |
18 თებერვალი, 1934 შემოქმედი, საქართველოს სსრ |
| გარდაცვალების თარიღი | 18 აპრილი, 2020 (86 წლის) |
| რეზიდენცია | თბილისი |
| საქმიანობა | კინორეჟისორი, სცენარისტი, მსახიობი |
| აქტიური | 1961-2006 |
| ჯილდოები |
საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე (1980) |
ბიოგრაფია
რედაქტირება1956 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტი. 1956-1958 წლებში მუშაობდა ფიზიკის მასწავლებლად სკოლაში. 1964 წელს დაამთავრა მოსკოვის საკავშირო სახელმწიფო კინემატოგრაფიია ინსტიტუტის კინოსარეჟისორო ფაკულტეტი. 1966 წლიდან მუშაობდა კინოსტუდია „ლენფილმში“, ხოლო 1972 წლიდან — „ქართულ ფილმში“.
მონაწილეობა აქვს მიღებული 122 ფილმში. გადაღებული აქვს 11 ფილმი.
2019 წელს, 85 წლის იუბილესთან დაკავშირებით, კინოთეატრ „რუსთაველის“ წინ რეზო ესაძის ვარსკვლავი გაიხსნა.[2]
ფილმოგრაფია
რედაქტირება- 1962 : ერთხელ
- 1965 : ფრო (Фро)
- 1966 : ოთხი ფურცელი (Четыре страницы одной молодой жизни)
- 1969 : წამმზომი (Секундомер)
- 1973 : ყოველ შაბათს
- 1975 : ერთი ნახვით შეყვარება
- 1973 : წკიპურტები — წამყვანი
- 1976 : ქალაქი ანარა — ვარლამი
- 1979 : კარიერი — მძღოლი
- 1981 : წისქვილი ქალაქის გარეუბანში
- 1982 : საქორწილო საჩუქარი (Свадебный подарок)
- 1984 : ზოგი ჭირი მარგებელია — სოსიკა, გასპარა
- 1985 : ნეილონის ნაძვის ხე
- 1986 : მონანიება — აპოლონი
- 2003 : ჭერი ანუ დაუმთავრებელი ფილმის მასალა
- 2005 : ცხელი ძაღლი — აფთონ სიხარულიძე
ჯილდოები და აღიარება
რედაქტირება- 1980 — საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე[3]
- 1982 — საქართველოს ლენინური კომკავშირის პრემიის ლაურეატი
- 1986 — საქართველოს სახალხო არტისტი
- 1994 — ღირსების ორდენი
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- რეზო ესაძე — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი
- რეზო ესაძე დაარქივებული 2012-03-14 საიტზე Wayback Machine. ეროვნულ ფილმოგრაფიაზე
- რეზო ესაძე კინოფილმების ინტერნეტ-მონაცემთა ბაზაში
- რეზო ესაძის იუბილე ავტორი გიორგი გვახარია, 15.11.2004