გომეწარი (დუშეთის მუნიციპალიტეტი)
გომეწარი — სოფელი დუშეთის მუნიციპალიტეტში (მაღაროსკარის ადმინისტრაციული ერთეული).
| სოფელი | |
|---|---|
|
გომეწარი | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | მცხეთა-მთიანეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | დუშეთის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | მაღაროსკარი |
| კოორდინატები | 42°18′14″ ჩ. გ. 44°48′51″ ა. გ. / 42.30389° ჩ. გ. 44.81417° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 1480 მ |
| მოსახლეობა | 68[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 100 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
.svg)    | |
მდებარეობს გუდამაყრის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე, მდინარე მაღაროულას (ფშავის არაგვის მარჯვენა შენაკადი) ორივე ნაპირზე, გომეწრის ხეობაში. ზღვის დონიდან 1480 მეტრზე, დუშეთიდან 41 კილომეტრში. ისტორიულად წარმოადგენდა თუშეთის ერთ-ერთ თემს.[2]
დემოგრაფია
რედაქტირება2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 68 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | მამაკაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[3] | 135 | 70 | 65 |
| 2014[1] | 68  |
35 | 33 |
ღირსშესანიშნაობები
რედაქტირებასოფლის შუაში, მდინარის მარცხენა მხარეს, მთის კალთის მცირე შევაკებაზე, დგას XVIII საუკუნის მიწურულს აგებული ღვთისმშობლის დარბაზული ეკლესია. სოფელთან ახლოს, საყდართგორად წოდებულ ადგილზე მდებარეობს VIII–IX საუკუნეების პატარა დარბაზული ეკლესია. სოფლის ჩრდილო-დასავლეთით შემორჩენილია შუა საუკუნეების ნასახლარის ნაშთები.
გომეწარსა და გომეწრის ხეობაზე გადიოდა თიანეთისა და მთიულეთ-გუდამაყრის დამაკავშირებელი გზა. ხეობის თავში შემორჩენილია ადრინდელი შუა საუკუნეების დროინდელი ციხეები: ყელყვითელას ციხე, რომელიც თიანეთიდან და მთიულეთ-გუდამაყრიდან გადმომავალ გზას იცავდა, და სიმაგრეულას ციხე, რომელიც დარაჯობდა ხორხის ხეობიდან მომავალ გზას. ყელყვითელას ციხეზე 1944 წელს ნაპოვნია ქვაზე ამოკვეთილი X საუკუნის იურიდიული დოკუმენტი.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 214.
- გ. ბაგრატიონი . მ. ბალიაური. ჯ. გვასალია, ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 92.
- საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა, ტ. 2, თბ., 2008.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 6 სექტემბერი 2016.
- ↑ თოფჩიშვილი რ. „საქართველოს ეთნოგრაფია/ეთნოლოგია“ გვ. 268 — თბილისი, „უნივერსალი“ 2010 ISBN 578-9941-12-882-0
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-09-19. ციტირების თარიღი: 2012-07-05.