გუდამაყრის ქედი

გუდამაყრის ქედი — კავკასიონის მთავარი წყალგამყოფი ქედის სამხრეთი შტოქედი, მდინარეების მთიულეთ-გუდამაყრის არაგვისა და ფშავ-ხევსურეთის არაგვის წყალგამყოფი. მთავარ ქედს გამოეყოფა მწვერვალი ჩრდილო ჭაუხთან (3842,5) და გრძელდება დაბა ჟინვალამდე. სიგრძე დაახლოებით 40 კმ. გუდამაყრის ქედზეა მწვერვალები: აღმოსავლეთი ჭაუხი (3644 მ), საჩალისმთა (2910 მ), ლაღისმთა (2601), ლუთხუბი (2787 მ), საფსიტისწვერი (2278 მ), სახარონისმთა (2345 მ), ხმალი (2141 მ) და უღელტეხილები: ფხიტური (2653 მ), უკანტბა (2334 მ) და სხვა.

გუდამაყრის ქედი
კოორდინატები: 42°41′ ჩ. გ. 44°58′ ა. გ.
ქვეყანა	საქართველო
ტერიტორიული ერთეული	გუდამაყარი
უმაღლესი წერტილი	ჭაუხი
სიმაღლე	3842,5 მ

ქედის უკიდურესი ჩრდილოეთი ნაწილი აგებულია შუაიურული თიხაფიქლებითა და ქვიშაქვებით, შუა ნაწილი - ზედაიურული კარბონატული ფლიშით, სამხრეთი - ცარცული კირქვებითა და ქვიშაქვებით. გუდამაყრის ქედის თხემზე სუბალპური და ალპური მდელოებია, კალთებზე - შერეული ფოთლოვანი ტყეები (მუხა, რცხილა, წიფელი და სხვა).

იხილეთ აგრეთვე

• საქართველოს ქედების სია

ლიტერატურა

• მარუაშვილი ლ, ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 178.