ხურიტული ენა
ხურიტული ენა (თავად უწოდებდნენ Ḫurwoḫḫe/Ḫurroḫḫe) არის მკვდარი ენა, რომელიც აღმოსავლეთ თურქეთის ტერიტორიიდან ჩრდილოეთ ერაყამდე იყო გავრცელებული და დღევანდელი ქურთებით დასახლებულ ტერიტორიას მოიცავდა. ის იყო მითანის სამეფოს სახელმწიფო ენა. გარდა ამისა, იგი გამოიყენებოდა ხეთების სამეფოს ზოგიერთ რეგიონში.
ხურიტული ენა Ḫurwoḫḫe/Ḫurroḫḫe | |
გავრცელებულია | მითანი |
ოფიციალური სტატუსი | მკვდარი ენა |
ლინგვისტური კლასიფიკაცია | ხურიტულ-ურარტუული ენები |
დამწერლობის სისტემა | ლურსმული დამწერლობა |
ლიტერატურა
რედაქტირება- ნ. ნოზაძე, ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 518.
ძველი მესოპოტამია |
---|
ასირიოლოგია |
ქვეყნები / იმპერიები |
შუმერი: ურუქი – ური – ერიდუ |
ქიში – ლაგაში – ნიფური |
აქადის იმპერია: აქადი |
ბაბილონი – ისინი – სუზა |
ასურეთი: აშური – ნინევია |
დურ-შარუქინი – ნიმრუდი |
ბაბილონია – ქალდეა |
ელამი – ამორიტები |
ხურიტები – მითანი |
კასიტები – ურარტუ |
ქრონოლოგია |
შუმერის მეფეები |
ასურეთის მეფეები |
ბაბილონის მეფეები |
ენა |
ლურსმული დამწერლობა |
შუმერული ენა – აქადური ენა |
ელამური ენა – ხურიტული ენა |
მითოლოგია |
ენუმა ელიში |
გილგამეში – მარდუქი |