გოდოგანი (თერჯოლის მუნიციპალიტეტი)
გოდოგანი — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის თერჯოლის მუნიციპალიტეტში, ადმინისტრაციული ერთეულის ცენტრი (სოფლები: ბროლისქედი, ნაგარევი, ჭალასთავი).
| სოფელი | |
|---|---|
|
გოდოგანი | |
 | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | იმერეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | თერჯოლის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | გოდოგანი |
| კოორდინატები | 42°15′34″ ჩ. გ. 42°46′54″ ა. გ. / 42.25944° ჩ. გ. 42.78167° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 240 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 1462[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,8 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
გეოგრაფია
რედაქტირებასოფელი მდებარეობს ჩრდილოეთ იმერეთის მთისწინეთში, ბროლის ქედის დასავლეთით, მდინარე ჭიშურის (ყვირილის მარჯვენა შენაკადი) მარჯვენა მხარეს. ზღვის დონიდან 240 მეტრი, თერჯოლიდან 24 კილომეტრი. სოფელში არის მუხის ტყე.
მღვიმე
რედაქტირება
მთავარი სტატია: საკაჟია.სოფელში, მდინარე წყალწითელის ხეობის მარცხენა კალთაზე, 150 მ სიმაღლეზე არის კარსტრული მღვიმე საკაჟია. საკაჟია ამიერკავკასიაში მიკვლეული პირველი პალეოლითური ძეგლია. აღმოაჩინეს 1914 წელს. მღვიმეს რუდოლფ ვირხოვის სახელი ეწოდა. 1936 წელს აღადგინეს ძეგლის ძველი სახელწოდება — „საკაჟია“. აღმოჩენილია მრავალრიცხოვანი არქეოლოგიური და პალეონტოლოგიური მასალა, რომელიც დაცულია სახელმწიფო მუზეუმში.
ისტორია
რედაქტირებაგოდოგნის მაცხოვრის სახელობის ეკლესია X საუკუნით თარიღდება და მისი აშენება დავით აღმაშენებლის სახელს უკავშირდება.[2] გოდოგანში ასევე დგას 1873 წელს აშენებული ეკლესია. 1926 წლისთვის გოდოგნის თემი შედგებოდა ოთხი სოფლიდგან და მისი მოსახლეობა შეადგენდა 3336 ადამიანს, ხოლო ფართობი 48,8 კმ²-ს.
კულტურის ძეგლები
რედაქტირებადემოგრაფია
რედაქტირება2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1462 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 1908[3] | 1689 | ||
| 1911[4] |  1319 |
||
| 2002[5] |  1765 |
827 | 938 |
| 2014[1] | 1462 |
724 | 738 |
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 201.
- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 74-75.
- ნიორაძე გ., ქვის ხანის ადამიანი საკაჟიას გამოქვაბულში, თბ., 1953;
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ ბოჭორიძე გ. "იმერეთის ისტორიული ძეგლები", თბილისი, 1995.-გვ. 120-124
- ↑ Кавказскій календарь на 1910 годъ, Тифлись, 1909, стр. 226.
- ↑ Кавказскій календарь на 1912 годъ, Тифлись, 1911, стр. 143.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II