შოთა რუსთაველის სახ. აკადემიური თეატრი მდებარეობს თბილისში, შ. რუსთაველის გამზ. #17-ში. თეატრი დაარსდა 1887 წელს, როგორც "საარტისტო საზოგადოება". 1921 წელს მას შოთა რუსთაველის სახელი მიენიჭა.
შენობა, რომელშიც ამჟამად რუსთაველის თეატრია განლაგებული, 1898-1901 წლებში აშენდა საარტისტო საზოგადოებისთვის. პროექტის ავტორები არიან თბილისში მოღვაწე არქიტექტორები კორნელი ტატიშჩევი და ალექსანდრ შიმკევიჩი. შენობის სარდაფში მოწყობილი რესტორანი "ქიმერიონი" პოეტთა, მწერალთა და მხატვართა თავშეყრის ადგილი იყო და მნიშვნელოვან როლს ასრულებდა XX ს-ის დასაწყისის თბილისის მხატვრულ ცხოვრებაში. იგი 1919 წელს მოხატეს მხატვრებმა: ლ. გუდიაშვილმა, დ. კაკაბაძემ, კ. ზდანევიჩმა და ს. სუდეიკინმა. (...სრულად)
სერგეი (სერგო) ფარაჯანოვი (სომხ.: Սարգիս Հովսեպի Պարաջանյան სარგის ჰოვსეპი ფარაჯანიან) (დ. 9 იანვარი, 1924, თბილისი ― გ. 20 ივლისი, 1990, ერევანი), საბჭოთა პერიოდის კინორეჟისორი. საყოველთაოდ აღიარებულია, როგორც XX საუკუნის კინემატოგრაფიის ერთ-ერთი უდიდესი ხელოვანი.
ფარაჯანოვის პირველი მნიშვნელოვანი ნამუშევარი იყო „მივიწყებულ წინაპართა აჩრდილები“ (1964), რომელმაც საერთაშორისო აღიარება ჰპოვა მისი ფერადოვნებით, კოლორიტული კოსტიუმებითა და სოფლის ცხოვრების თავისებური, უცნაური აღწერით. მისი შესაძლოა უდიდესი ნამუშევარი — „ბროწეულის ფერი“ (1969), თბილისელ პოეტ საიათნოვას ცხოვრებას ასახავს. ფილმმა საბჭოთა მთავრობა განარისხა, რომლის აზრით იგი დელიკატურ ნაციონალურ საკითხებს ეხებოდა. ჰომოსექსუალობის ბრალდებით საბჭოთა მთავრობამ ფარაჯანოვი 1973 წელს დააპატიმა და მას შრომით გამოსასწორებელ ბანაკში ხუთწლიანი პატიმრობა მიუსაჯა. მისი გათავისუფლება მხოლოდ ოთხი წლის შემდეგ ფრანგი სიურრეალისტი მხატვარი ლუი არაგონის შუამდგომლობით მოხერხდა. (...სრულად)
ნარიყალაIV საუკუნეში დაფუძნდა როგორც "შურისციხე". "ნარინ ქალა" (მცირე ციხესიმაგრე) მას მოგვიანებით შემოსულმა მონღოლებმა დაარქვეს. დღემდე მოღწეული ძირითადი გამაგრებები XVII საუკუნით თარიღდება.
.jpg)
