ჯურუყვეთი

ჯურუყვეთი
სოფელი
	ჯურუყვეთი;
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	გურიის მხარე
მუნიციპალიტეტი	ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტი
თემი	ჯურუყვეთი
კოორდინატები	42°04′27″ ჩ. გ. 41°55′46″ ა. გ. / 42.07417° ჩ. გ. 41.92944° ა. გ.
ცენტრის სიმაღლე	30 მ
ოფიციალური ენა	ქართული ენა
მოსახლეობა	711 კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 99,7 %
სასაათო სარტყელი	UTC+4
სატელეფონო კოდი	+995

ჯურუყვეთი — სოფელი საქართველოში, გურიის მხარის ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (ჯურუყვეთი, ბაღლები, ეწერი). მდებარეობს გურიის დაბლობზე, ზღვის დონიდან 30 მ., ლანჩხუთიდან 4 კმ., ჯუმათის რკინიგზის სადგურიდან 3 კმ. სოფელში არის საჯარო სკოლა და საბავშვო ბაღი, დგას წმინდა ნინოს სახელობის ეკლესია, გადის საქართველოს საავტომობილო მაგისტრალი ს12. სოფელში მოდის გოგირდოვანი წყალი. სოფელში დაიბადა პოეტი საფო მგელაძე.

ისტორია რედაქტირება

სოფელ ჯურუყვეთის ტერიტორიაზე აღმოჩენილია ნეოლითური ხანის ქვის იარაღები, კვირისთავები და საფხეკები, რომლებიც ლანჩხუთის მხარეთმცოდნეობის მუზეუმშია დაცული. გურიის სამთავროს პერიოდში ჩიბათთან ერთად შეადგენდა ერთ სამოურავოს. მისი მოურავები იყვნენ ნაკაშიძეები.^[2] სოფელში იდგა წმინდა ნიკოლოზის ეკლესია.^[3] სოფელში განვითარებული იყო მეთუნეობა.^[4] 1879 წელს სოფელში გაიხსნა ორკლასიანი სკოლა. 1912 წელს სოფელში გაიხსნა საკრედიტო ამხანაგობა, რომელშიც 2500 ადამიანი იყო გაწევრებული.^[5] საბჭოთა პერიოდში სოფელში განვითარებული იყო მეჩაიეობა და მესიმინდეობა.

მოსახლეობა რედაქტირება

აღწერის წელი	მოსახლეობა	კაცი	ქალი
1908^[6]	910
1911^[7]	1317
2002	1011
2014	711

ლიტერატურა რედაქტირება

ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 580.

სქოლიო რედაქტირება

↑ მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 26 ივლისი 2016.
↑ სოსელია ო., ფეოდალური საქართველოს პოლიტიკური დაშლის ისტორიიდან // მასალები საქართველოსა და კავკასიის ისტორიისათვის, ტ. XXX, თბილისი: საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის გამომცემლობა, 1954. — გვ. 170.
↑ ენვერ გოგუაძე, „გურიანას ქუეყანა“ — ბათუმი, „ალიონი“ 2001
↑ მასალები გურიის ეთნოგრაფიული შესწავლისათვის, გვ 369. — თბილისი, „მეცნიერება“ 1980 წ.
↑ Кавказский календарь на 1914 год
↑ Кавказский календарь на 1910 год
↑ Кавказский календарь на 1912 год

[აღწერა_2014-1] მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 26 ივლისი 2016.

[2] სოსელია ო., ფეოდალური საქართველოს პოლიტიკური დაშლის ისტორიიდან // მასალები საქართველოსა და კავკასიის ისტორიისათვის, ტ. XXX, თბილისი: საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის გამომცემლობა, 1954. — გვ. 170.

[3] ენვერ გოგუაძე, „გურიანას ქუეყანა“ — ბათუმი, „ალიონი“ 2001

[4] მასალები გურიის ეთნოგრაფიული შესწავლისათვის, გვ 369. — თბილისი, „მეცნიერება“ 1980 წ.

[5] Кавказский календарь на 1914 год

[6] Кавказский календарь на 1910 год

[7] Кавказский календарь на 1912 год

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]