შოთა ხინჩაგაშვილი

შოთა ხინჩაგაშვილი (დ. 9 იანვარი, 1951, დუშეთი, საქართველოს სსრ) — ქართველი და საბჭოთა ფეხბურთელი, მცველი. იცავდა რუსთავის „მეტალურგის“, თბილისის „დინამოსა“ და საბჭოთა კავშირის ეროვნული ნაკრების ღირსებას. საბჭოთა კავშირის ჩემპიონი (1978), ვიცე-ჩემპიონი (1977) და ხუთგზის ბრინჯაოს პრიზიორი, საბჭოთა კავშირის თასის ორგზის (1976, 1979) და თასების მფლობელთა თასის (1981) მფლობელი თბილისის „დინამოს“ შემადგენლობაში. საბჭოთა კავშირის სპორტის დამსახურებული ოსტატი (1981), ღირსების ორდენის კავალერი.[2]

შოთა ხინჩაგაშვილი
პირადი მონაცემები
სრული
სახელი
შოთა იურის ძე ხინჩაგაშვილი[1]
დაბადების
თარიღი
9 იანვარი, 1951 (1951-01-09) (73 წლის)
დაბადების
ადგილი
დუშეთი,
საქართველოს სსრ,
სსრ კავშირი
სიმაღლე 183 სმ
სათამაშო
პოზიცია
მცველი
პროფესიონალური კარიერა*
წლები გუნდი მატჩი (გოლი)
1968–1969 მეტალურგი
1970–1982 დინამო თბ. 241 (0)
ეროვნული ნაკრები
1976–1979 სსრ კავშირი 11 (0)
სამწვრთნელო კარიერა
1984 დინამო თბ. (თანაშემწე)
1986 დინამო თბ. (დირექტორი)
* პროფესიონალურ კლუბებში გამოსვლა და გოლები მხოლოდ ეროვნული ლიგებისთვის იანგარიშება

ხუთჯერ იყო დასახელებული საბჭოთა კავშირის 33 საუკეთესო ფეხბურთელის სიაში.[3][4][კომ. 1]

საკლუბო კარიერა რედაქტირება

ფეხბურთის თამაში დაიწყო 1967 წელს რუსთავში მწვრთნელ მ. თოროზაშვილის ხელმძღვანელობით. 1968–1969 წლებში რუსთავის „მეტალურგის“ შემადგენლობაშია. 1970 წლიდან თბილისის „დინამოს“ რიგებშია, რომლის ძირითად შემადგენლობაში პირველ შეხვედრას იმავე წლის 15 მარტს ატარებს. ითვლება ერთ-ერთ საუკეთესო მცველად „დინამოს“ ყველა დროის მცველებს შორის. გამოირჩეოდა პლასტიკურობით, დახვეწილი და სტაბილური თამაშით. კარიერის დასრულების შემდეგ იყო თბილისის „დინამოს“ მწვრთნელი. 1987 წლიდან მუშაობდა საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროში.

შოთა ხინჩაგაშვილმა თბილისის „დინამოს“ შემადგენლობაში უმაღლესი ლიგის საკავშირო ჩემპიონატების 241 მატჩი ჩაატარა. ევროპული საერთაშორისო საფეხბურთო ტურნირების ფარგლებში „დინამოს“ ღირსება 32 შეხვედრაში დაიცვა, აქედან 16 — თასების მფლობელთა თასის, 12 — უეფა-ს თასის და 4 — ევროპის ჩემპიონთა თასის გათამაშებაში.[5]

სანაკრებო კარიერა რედაქტირება

მისი დებიუტი საბჭოთა კავშირის ეროვნულ ნაკრებში შედგა 1976 წლის 28 ნოემბერს, საერთაშორისო ამხანაგურ მატჩში არგენტინის წინააღმდეგ.[6] ასევე ითამაშა 1978 წლის მსოფლიო ჩემპიონატისა და 1980 წლის ევროპის ჩემპიონატის შესარჩევი ეტაპების მატჩები.[7]

საინტერესო ფაქტები რედაქტირება

2011 წლის 17 მაისს საქართველოს სპორტისა და ახალგაზრდობის საქმეთა სამინისტროს გადაწყვეტილებით, თბილისის „დინამოს“ მიერ თასების მფლობელთა თასის მოპოვების 30 წლის იუბილესთან დაკავშირებით 1981 წლის თბილისის „დინამოს“ სრულ შემადგენლობასა და სამწვრთნელო შტაბთან ერთად — შოთა ხინჩაგაშვილს საქართველოს სპორტის რაინდის წოდება მიენიჭა.[8]

კარიერის განმავლობაში ჩატარებულ 300-ზე მეტ ოფიციალურ შეხვედრაში ერთადერთი გოლი გაიტანა 1970 წლის 8 აგვისტოს, მოსკოვის „დინამოსთან“ 1–2 წაგებულ საბჭოთა კავშირის თასის ფინალში, ლეგენდარული ლევ იაშინის კარში.

1980–1981 წლების სეზონში გუნდის ძირითადი მცველი იყო, თუმცა თასების მფლობელთა თასის საპასუხო ნახევარფინალში, როტერდამის „ფეიენოორდთან“ მიღებული მეორე ყვითელი ბარათის გამო ფინალში, „კარლ ცაისის“ წინააღმდეგ ვერ ითამაშა.

1986 წელს იყო თბილისის „დინამოს“ გუნდის უფროსი.

მიღწევები რედაქტირება

 
გაზ. „ლელო“, 16 მაისი, 1981

საკლუბო რედაქტირება

  დინამო თბილისი
საბჭოთა კავშირის ჩემპიონატი
საბჭოთა კავშირის თასი
კარაველას თასი
  • თასის მფლობელი: 1973 [15]
ევროპის თასების მფლობელთა თასი
  • თასის მფლობელი: 1981

სანაკრებო რედაქტირება

  საქართველოს სსრ ნაკრები
სსრ კავშირის სპარტაკიადა
  • ვიცე-ჩემპიონი: 1979 [16]

ინდივიდუალური რედაქტირება

33 საუკეთესო
  • №1: 1976, 1977
  • №2: 1981
  • №3: 1979, 1980

ბიბლიოგრაფია რედაქტირება

პერიოდიკა რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება

თემატური საიტები
AFS · Dinamo-Tbilisi.ru · FCDinamo.ge · FootballDatabase.eu · FootballFacts.ru · National Football Teams.com · Rusteam.Permian.ru · Transfermarkt · WorldFootball.net · КЛИСФ
ფოტო
ციფრული ფოტომატიანე „ივერიელი“ · ქართული სპორტი

კომენტარები რედაქტირება

  1. საბჭოთა კავშირის წლის 33 საუკეთესო ფეხბურთელის სიის შედგენა ხდებოდა საბჭოთა კავშირის საფეხბურთო ჩემპიონატის სეზონის შედეგების მიხედვით 1926 წლიდან არარეგულარულად, ხოლო 1948 წლიდან — ყოველწლიურად (1954 წლის გარდა). თავდაპირველად საუკეთესოებს ავლენდნენ გაზეთები „კრასნი სპორტი“ («Красный спорт»), ხოლო შემდეგ ჟურნალი „ფიზკულტურა და სპორტი“ («Физкультура и спорт»). 1933 წლიდან საუკეთესოთა სიის დამტკიცება ხდებოდა საბჭოთა კავშირის სახალხო კომისართა საბჭოსთან არსებული ფიზიკური კულტურის უმაღლესი საბჭოს, 1938 წლიდან — საბჭოთა კავშირის ფეხბურთის სექციის, ხოლო 1959 წლიდან — საბჭოთა კავშირის ფეხბურთის ფედერაციის მიერ. 1930 წლიდან სია წარმოადგენდა ფეხბურთელთა სამ სიმბოლურ შემადგენლობას იმ მოთამაშეთაგან, რომელთაც მიღწეული სეზონური მაჩვენებლებიდან გამომდინარე აკუთვნებდნენ შესაბამის ნომერს (№ 1, № 2 და № 3). 1928 წელს სიაში შეიყვანეს 44 ფეხბურთელი, ხოლო 1938 წელს — ქვეყნის 55 საუკეთესო მოთამაშე. საბჭოთა ფეხბურთის მთელი ისტორიის მანძილზე 33 საუკეთესო ფეხბურთელის სიაში სულ 616 ფეხბურთელი იყო წარმოდგენილი.

სქოლიო რედაქტირება

  1. დაჯილდოება // „ლელო“, 11.09.1979, № 174 (6485), გვ. 1.
  2. კარიერა ფრაზებში: შოთა ხინჩაგაშვილი
  3. 33 лучших футболистов сезона в СССР
  4. საბჭოთა კავშირის წლის 33 საუკეთესო ფეხბურთელის სია
  5. Шота Хинчагашвили. Все еврокубковые матчи
  6. Argentina 0–0 USSR / 28 November 1976
  7. Shota Khinchagashvili International matches
  8. თბილისის დინამოელებს სპორტის რაინდის წოდება მიენიჭათ. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2019-12-22. ციტირების თარიღი: 2019-12-22.
  9. Dinamo Moskva 2–1 Dinamo Tbilisi / Soviet Union Cup 1970
  10. "Динамо" (Москва) 2–1 "Динамо" (Тбилиси) / fc-dynamo.ru
  11. Shakhtyor Donetsk 2–1 Dinamo Tbilisi // Soviet Union Cup 1980
  12. "Шахтер" (Донецк) 2–1 "Динамо" (Тб.) / Финал // fc-dynamo.ru
  13. Сбылось и не сбылось // "Футбол-Хоккей"
  14. Кубковые вершины "Шахтера". Год 1980-й
  15. თბილისის „დინამო“ კარაველას თასს დაეუფლა
  16. Сборная Москвы 2–1 Сборная Грузии // dinamo-tbilisi.ru