საფრანგეთის ღია პირველობა
საფრანგეთის ღია პირველობა (ფრანგ. Internationaux de France de tennis), ასევე ცნობილი როგორც როლან გაროსი (ფრანგ. Tournoi de Roland Garros) — დიდი სლემის საჩოგბურთო ტურნირი, რომელიც 1891 წლიდან ყოველწლიურად ტარდება პარიზში.
საფრანგეთის ღია პირველობა | ||
---|---|---|
![]() | ||
ოფიციალური საიტი | ||
მდებარეობა | პარიზი![]() | |
კორტი | თიხა | |
ფულადი პრიზი | €39,197,000 (2018)[1] | |
საფრანგეთის ღია პირველობა არის ოთხიდან ერთ-ერთი დიდი სლემის ტურნირებიდან და ერთადერთი, რომელიც ტარდება თიხის საფარის კორტებზე. ქრონოლოგიურად როლან გაროსი წელიწადის მეორე დიდი სლემის ტურნირია, რომელიც ტრადიციულად იწყება მაისის ბოლოს და ორი კვირის განმავლობაში მიმდინარეობს. ქალთა ფინალი შაბათ დღეს, ხოლო მამაკაცთა ფინალი კვირას იმართება.
საფრანგეთის ღია პირველობა მამაკაცთა ერთეულებში ყველაზე მეტჯერ რაფაელ ნადალმა მოიგო, რომელიც 13-ჯერ გახდა ჩემპიონი, ხოლო ქალებში კრის ევერტმა 7-ჯერ იზეიმა გამარჯვება.
საფრანგეთის ღია პირველობის ჩემპიონები მამაკაცთა ერთეულებშირედაქტირება
სამოყვარულო ეპოქარედაქტირება
ანრი კოშემ ხუთჯერ მოიგო ტურნირი.
წელი[2] | ჩემპიონი | ფინალისტი | ანგარიში |
---|---|---|---|
1891 | ჰ.ბრიგსი (1) | პ.ბენიერი | 6–3, 6–4 |
1892 | ჟან შოპფე (1) | ფრენსის ფასიტი | 6–2, 1–6, 6–2 |
1893 | ლორან რიბულე (1) | ჟან შოპფე | 6–3, 6–3 |
1894 | ანდრე ვაშრო (1) | ჟერარ ბროსლენი | 1–6, 6–3, 6–3 |
1895 | ანდრე ვაშრო (2) | ლორან რიბულე | 9–7, 6–2 |
1896 | ანდრე ვაშრო (3) | ჟერარ ბროსლენი | 6–1, 7–5 |
1897 | პოლ ემე (1) | ფრენკი უორდენი | 4–6, 6–4, 6–2 |
1898 | პოლ ემე (2) | პოლ ლებრეტონი | 5–7, 6–1, 6–2 |
1899 | პოლ ემე (3) | პოლ ლებრეტონი | 9–7, 3–6, 6–3 |
1900 | პოლ ემე (4) | ანდრე პრევო | 6–3, 6–0 |
1901 | ანდრე ვაშრო (4) | პოლ ლებრეტონი | — |
1902 | მიშელ ვაშრო (1) | მაქს დეკიუჟი | 6–4, 6–2 |
1903 | მაქს დეკიუჟი (1) | ანდრე ვაშრო | 6–3, 6–2 |
1904 | მაქს დეკიუჟი (2) | ანდრე ვაშრო | 6–1, 9–7, 6–8, 6–1 |
1905 | მორის ჟერმო (1) | ანდრე ვაშრო | — |
1906 | მორის ჟერმო (2) | მაქს დეკიუჟი | 5–7, 6–3, 6–4, 1–6, 6–3 |
1907 | მაქს დეკიუჟი (3) | რობერ ვალე | — |
1908 | მაქს დეკიუჟი (4) | მორის ჟერმო | 6–2, 6–1, 3–6, 10–8 |
1909 | მაქს დეკიუჟი (5) | მორის ჟერმო | 3–6, 2–6, 6–4, 6–4, 6–4 |
1910 | მორის ჟერმო (3) | ფრანსუა ბლანში | 6–1, 6–3, 4–6, 6–3 |
1911 | ანდრე გობერი (1) | მორის ჟერმო | 6–1, 8–6, 7–5 |
1912 | მაქს დეკიუჟი (6) | ანდრე გობერი | — |
1913 | მაქს დეკიუჟი (7) | ჟორჟ გო | — |
1914 | მაქს დეკიუჟი (8) | ჟან სამაზიოი | 3–6, 6–1, 6–4, 6–4 |
1915–1919 | |||
1920 | ანდრე გობერი (2) | მაქს დეკიუჟი | 6–3, 3–6, 1–6, 6–2, 6–3 |
1921 | ჟან სამაზიოი (1) | ანდრე გობერი | 6–3, 6–3, 2–6, 7–5 |
1922 | ანრი კოშე (1) | ჟან სამაზიოი | 8–6, 6–3, 7–5 |
1923 | ფრანსუა ბლანში (1) | მაქს დეკიუჟი | 1–6, 6–2, 6–0, 6–2 |
1924 | ჟან ბოროტრა (1) | რენე ლაკოსტი | 7–5, 6–4, 0–6, 5–7, 6–2 |
1925 | რენე ლაკოსტი (1) | ჟან ბოროტრა | 7–5, 6–1, 6–4 |
1926 | ანრი კოშე (2) | რენე ლაკოსტი | 6–2, 6–4, 6–3 |
1927 | რენე ლაკოსტი (2) | ბილ ტილდენი | 6–4, 4–6, 5–7, 6–3, 11–9 |
1928 | ანრი კოშე (3) | რენე ლაკოსტი | 5–7, 6–3, 6–1, 6–3 |
1929 | რენე ლაკოსტი (3) | ჟან ბოროტრა | 6–3, 2–6, 6–0, 2–6, 8–6 |
1930 | ანრი კოშე (4) | ბილ ტილდენი | 3–6, 8–6, 6–3, 6–1 |
1931 | ჟან ბოროტრა (2) | კრისტიან ბუსიუ | 2–6, 6–4, 7–5, 6–4 |
1932 | ანრი კოშე (5) | ჯორჯიო დე სტეფანი | 6–0, 6–4, 4–6, 6–3 |
1933 | ჯეკ კროუფორდი (1) | ანრი კოშე | 8–6, 6–1, 6–3 |
1934 | გოტფრიდ ფონ კრამი (1) | ჯეკ კროუფორდი | 6–4, 7–9, 3–6, 7–5, 6–3 |
1935 | ფრედ პერი (1) | გოტფრიდ ფონ კრამი | 6–3, 3–6, 6–1, 6–3 |
1936 | გოტფრიდ ფონ კრამი (2) | ფრედ პერი | 6–0, 2–6, 6–2, 2–6, 6–0 |
1937 | ჰენერ ჰენკელი (1) | ბანი ოსტინი | 6–1, 6–4, 6–3 |
1938 | დონ ბაჯი (1) | როდერიკ მენზელი | 6–3, 6–2, 6–4 |
1939 | დონალდ მაკ-ნილი (1) | ბობი რიგსი | 7–5, 6–0, 6–3 |
1940–1945 | |||
1946 | მარსელ ბერნარი (1) | იაროსლავ დრობნი | 3–6, 2–6, 6–1, 6–4, 6–3 |
1947 | იოზეფ ასბოთი (1) | ერიკ სტარჯესი | 8–6, 7–5, 6–4 |
1948 | ფრენკ პარკერი (1) | იაროსლავ დრობნი | 6–4, 7–5, 5–7, 8–6 |
1949 | ფრენკ პარკერი (2) | ბაჯ პატი | 6–3, 1–6, 6–1, 6–4 |
1950 | ბაჯ პატი (1) | იაროსლავ დრობნი | 6–1, 6–2, 3–6, 5–7, 7–5 |
1951 | იაროსლავ დრობნი (1) | ერიკ სტარჯესი | 6–3, 6–3, 6–3 |
1952 | იაროსლავ დრობნი (2) | ფრენკ სეჯმენი | 6–2, 6–0, 3–6, 6–4 |
1953 | კენ როზუოლი (1) | ვიქტორ სეიქსასი | 6–3, 6–4, 1–6, 6–2 |
1954 | ტონი ტრაბერტი (1) | არტურ ლარსენი | 6–4, 7–5, 6–1 |
1955 | ტონი ტრაბერტი (2) | სვენ დავიდსონი | 2–6, 6–1, 6–4, 6–2 |
1956 | ლიუ ჰოუდი (1) | სვენ დავიდსონი | 6–4, 8–6, 6–3 |
1957 | სვენ დავიდსონი (1) | ჰერბერტ ფლამი | 6–3, 6–4, 6–4 |
1958 | მერვინ როუზი (1) | ლუის აიალა | 6–3, 6–4, 6–4 |
1959 | ნიკოლა პიეტრანჯელი (1) | იან ვერმაკი | 3–6, 6–3, 6–4, 6–1 |
1960 | ნიკოლა პიეტრანჯელი (2) | ლუის აიალა | 3–6, 6–3, 6–4, 4–6, 6–3 |
1961 | მანუელ სანტანა (1) | ნიკოლა პიეტრანჯელი | 4–6, 6–1, 3–6, 6–0, 6–2 |
1962 | როდ ლეივერი (1) | როი ემერსონი | 3–6, 2–6, 6–3, 9–7, 6–2 |
1963 | როი ემერსონი (1) | პიერ დარმონი | 3–6, 6–1, 6–4, 6–4 |
1964 | მანუელ სანტანა (2) | ნიკოლა პიეტრანჯელი | 6–3, 6–1, 4–6, 7–5 |
1965 | ფრედ სტოლი (1) | ტონი როჩი | 3–6, 6–0, 6–2, 6–3 |
1966 | ტონი როჩი (1) | იშტვან გუიაში | 6–1, 6–4, 7–5 |
1967 | როი ემერსონი (2) | ტონი როჩი | 6–1, 6–4, 2–6, 6–2 |
პროფესიონალური ეპოქარედაქტირება
ბიერნ ბორგმა ექვსჯერ მოიგო როლან გაროსი.
რაფაელ ნადალმა ტურნირი ყველაზე მეტჯერ – თერთმეტჯერ მოიგო.
წელი | ჩემპიონი | ფინალისტი | ანგარიში |
---|---|---|---|
1968 | კენ როზუოლი (2) | როდ ლეივერი | 6–3, 6–1, 2–6, 6–2 |
1969 | როდ ლეივერი (2) | კენ როზუოლი | 6–4, 6–3, 6–4 |
1970 | იან კოდეში (1) | ჟელკო ფრანულოვიჩი | 6–2, 6–4, 6–0 |
1971 | იან კოდეში (2) | ილიე ნასტასე | 8–6, 6–2, 2–6, 7–5 |
1972 | ანდრეს ხიმენო (1) | პატრიკ პრუაზი | 4–6, 6–3, 6–1, 6–1 |
1973 | ილიე ნასტასე (1) | ნიკოლა პილიჩი | 6–3, 6–3, 6–0 |
1974 | ბიერნ ბორგი (1) | მანუელ ორანტესი | 2–6, 6–7(4–7), 6–0, 6–1, 6–1 |
1975 | ბიერნ ბორგი (2) | გილიერმო ვილასი | 6–2, 6–3, 6–4 |
1976 | ადრიანო პანატა (1) | ჰაროლდ სოლომონი | 6–1, 6–4, 4–6, 7–6(7–3) |
1977 | გილიერმო ვილასი (1) | ბრაიან გოტფრიდი | 6–0, 6–3, 6–0 |
1978 | ბიერნ ბორგი (3) | გილიერმო ვილასი | 6–1, 6–1, 6–3 |
1979 | ბიერნ ბორგი (4) | ვიქტორ პეჩი | 6–3, 6–1, 6–7(6–8), 6–4 |
1980 | ბიერნ ბორგი (5) | ვიტას გერულაიტისი | 6–4, 6–1, 6–2 |
1981 | ბიერნ ბორგი (6) | ივან ლენდლი | 6–1, 4–6, 6–2, 3–6, 6–1 |
1982 | მატს ვილანდერი (1) | გილიერმო ვილასი | 1–6, 7–6(8–6), 6–0, 6–4 |
1983 | იანიკ ნოა (1) | მატს ვილანდერი | 6–2, 7–5, 7–6(7–3) |
1984 | ივან ლენდლი (1) | ჯონ მაკინროი | 3–6, 2–6, 6–4, 7–5, 7–5 |
1985 | მატს ვილანდერი (2) | ივან ლენდლი | 3–6, 6–4, 6–2, 6–2 |
1986 | ივან ლენდლი (2) | მიკაელ პერნფორსი | 6–3, 6–2, 6–4 |
1987 | ივან ლენდლი (3) | მატს ვილანდერი | 7–5, 6–2, 3–6, 7–6(7–3) |
1988 | მატს ვილანდერი (3) | ანრი ლეკონტი | 7–5, 6–2, 6–1 |
1989 | მაიკლ ჩანგი (1) | სტეფან ედბერგი | 6–1, 3–6, 4–6, 6–4, 6–2 |
1990 | ანდრეს გომესი (1) | ანდრე აგასი | 6–3, 2–6, 6–4, 6–4 |
1991 | ჯიმ კურიე (1) | ანდრე აგასი | 3–6, 6–4, 2–6, 6–1, 6–4 |
1992 | ჯიმ კურიე (2) | პეტრ კორდა | 7–5, 6–2, 6–1 |
1993 | სერხი ბრუგერა (1) | ჯიმ კურიე | 6–4, 2–6, 6–2, 3–6, 6–3 |
1994 | სერხი ბრუგერა (2) | ალბერტო ბერასატეგი | 6–3, 7–5, 2–6, 6–1 |
1995 | თომას მუსტერი (1) | მაიკლ ჩანგი | 7–5, 6–2, 6–4 |
1996 | ევგენი კაფელნიკოვი (1) | მიხაელ შტიხი | 7–6(7–4), 7–5, 7–6(7–4) |
1997 | გუსტავო კუერტენი (1) | სერხი ბრუგერა | 6–3, 6–4, 6–2 |
1998 | კარლოს მოია (1) | ალექს კორეთხა | 6–3, 7–5, 6–3 |
1999 | ანდრე აგასი (1) | ანდრეი მედვედევი | 1–6, 2–6, 6–4, 6–3, 6–4 |
2000 | გუსტავო კუერტენი (2) | მაგნუს ნორმანი | 6–2, 6–3, 2–6, 7–6(8–6) |
2001 | გუსტავო კუერტენი (3) | ალექს კორეთხა | 6–7(3–7), 7–5, 6–2, 6–0 |
2002 | ალბერტ კოსტა (1) | ხუან კარლოს ფერერო | 6–1, 6–0, 4–6, 6–3 |
2003 | ხუან კარლოს ფერერო (1) | მარტინ ვერკერკი | 6–1, 6–3, 6–2 |
2004 | გასტონ გაუდიო (1) | გილიერმო კორია | 0–6, 3–6, 6–4, 6–1, 8–6 |
2005 | რაფაელ ნადალი (1) | მარიანო პუერტა | 6–7(6–8), 6–3, 6–1, 7–5 |
2006 | რაფაელ ნადალი (2) | როჯერ ფედერერი | 1–6, 6–1, 6–4, 7–6(7–4) |
2007 | რაფაელ ნადალი (3) | როჯერ ფედერერი | 6–3, 4–6, 6–3, 6–4 |
2008 | რაფაელ ნადალი (4) | როჯერ ფედერერი | 6–1, 6–3, 6–0 |
2009 | როჯერ ფედერერი (1) | რობინ სოდერლინგი | 6–1, 7–6(7–1), 6–4 |
2010 | რაფაელ ნადალი (5) | რობინ სოდერლინგი | 6–4, 6–2, 6–4 |
2011 | რაფაელ ნადალი (6) | როჯერ ფედერერი | 7–5, 7–6(7–3), 5–7, 6–1 |
2012 | რაფაელ ნადალი (7) | ნოვაკ ჯოკოვიჩი | 6–4, 6–3, 2–6, 7–5 |
2013 | რაფაელ ნადალი (8) | დავიდ ფერერი | 6–3, 6–2, 6–3 |
2014 | რაფაელ ნადალი (9) | ნოვაკ ჯოკოვიჩი | 3–6, 7–5, 6–2, 6–4 |
2015 | სტანისლას ვავრინკა (1) | ნოვაკ ჯოკოვიჩი | 4–6, 6–4, 6–3, 6–4 |
2016 | ნოვაკ ჯოკოვიჩი (1) | ენდი მარი | 3–6, 6–1, 6–2, 6–4 |
2017 | რაფაელ ნადალი (10) | სტანისლას ვავრინკა | 6–2, 6–3, 6–1 |
2018 | რაფაელ ნადალი (11) | დომინიკ ტიმი | 6–4, 6–3, 6–2 |
სტატისტიკარედაქტირება
ჩემპიონები, რომლებმაც რამდენჯერმე მოიგეს ტურნირირედაქტირება
მოთამაშე | სამოყვარულო ეპოქა | პროფესიონალური ეპოქა | სულ | ჩემპიონობის წლები |
---|---|---|---|---|
რაფაელ ნადალი | 0 | 11 | 11 | 2005, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2017, 2018 |
მაქს დეკიუჟი | 8 | 0 | 8 | 1903, 1904, 1907, 1908, 1909, 1912, 1913, 1914 |
ბიერნ ბორგი | 0 | 6 | 6 | 1974, 1975, 1978, 1979, 1980, 1981 |
ანრი კოშე | 5 | 0 | 5 | 1922, 1926, 1928, 1930, 1932 |
ანდრე ვაშრო | 4 | 0 | 4 | 1894, 1895, 1896, 1901 |
პოლ ემე | 4 | 0 | 4 | 1897, 1898, 1899, 1900 |
მორის ჟერმო | 3 | 0 | 3 | 1905, 1906, 1910 |
რენე ლაკოსტი | 3 | 0 | 3 | 1925, 1927, 1929 |
მატს ვილანდერი | 0 | 3 | 3 | 1982, 1985, 1988 |
ივან ლენდლი | 0 | 3 | 3 | 1984, 1986, 1987 |
გუსტავო კუერტენი | 0 | 3 | 3 | 1997, 2000, 2001 |
ანდრე გობერი | 2 | 0 | 2 | 1911, 1920 |
ჟან ბოროტრა | 2 | 0 | 2 | 1924, 1931 |
გოტფრიდ ფონ კრამი | 2 | 0 | 2 | 1934, 1936 |
ფრენკ პარკერი | 2 | 0 | 2 | 1948, 1949 |
იაროსლავ დრობნი | 2 | 0 | 2 | 1951, 1952 |
კენ როზუოლი | 1 | 1 | 2 | 1953, 1968 |
ტონი ტრაბერტი | 2 | 0 | 2 | 1954, 1955 |
ნიკოლა პიეტრანჯელი | 2 | 0 | 2 | 1959, 1960 |
მანუელ სანტანა | 2 | 0 | 2 | 1961, 1964 |
როდ ლეივერი | 1 | 1 | 2 | 1962, 1969 |
როი ემერსონი | 2 | 0 | 2 | 1963, 1967 |
იან კოდეში | 0 | 2 | 2 | 1970, 1971 |
ჯიმ კურიე | 0 | 2 | 2 | 1991, 1992 |
სერხი ბრუგერა | 0 | 2 | 2 | 1993, 1994 |
ჩემპიონები ქვეყნების მიხედვითრედაქტირება
ქვეყანა | სამოყვარულო ეპოქა | პროფესიონალური ეპოქა | სულ | პირველი ტიტული | ბოლო ტიტული |
---|---|---|---|---|---|
საფრანგეთი | 37 | 1 | 38 | 1892 | 1983 |
ესპანეთი | 2 | 17 | 19 | 1961 | 2018 |
ავსტრალია | 9 | 2 | 11 | 1933 | 1969 |
აშშ | 7 | 4 | 11 | 1938 | 1999 |
შვედეთი | 1 | 9 | 10 | 1957 | 1988 |
ჩეხოსლოვაკია | 0 | 5 | 5 | 1970 | 1987 |
გერმანია | 3 | 0 | 3 | 1934 | 1937 |
იტალია | 2 | 1 | 3 | 1959 | 1976 |
ბრაზილია | 0 | 3 | 3 | 1997 | 2001 |
გაერთიანებული სამეფო | 2 | 0 | 2 | 1891 | 1935 |
ეგვიპტე | 2 | 0 | 2 | 1951 | 1952 |
არგენტინა | 0 | 2 | 2 | 1977 | 2004 |
შვეიცარია | 0 | 2 | 2 | 2009 | 2015 |
უნგრეთი | 1 | 0 | 1 | 1947 | 1947 |
რუმინეთი | 0 | 1 | 1 | 1973 | 1973 |
ეკვადორი | 0 | 1 | 1 | 1990 | 1990 |
ავსტრია | 0 | 1 | 1 | 1995 | 1995 |
რუსეთი | 0 | 1 | 1 | 1996 | 1996 |
სერბეთი | 0 | 1 | 1 | 2016 | 2016 |
საფრანგეთის ღია პირველობის ჩემპიონები ქალთა ერთეულებშირედაქტირება
სამოყვარულო ეპოქარედაქტირება
ჟანა მატემ ოთხჯერ მოიგო საფრანგეთის ღია პირველობა.
სიუზან ლენგლენი ექვსჯერ გახდა როლან გაროსის ჩემპიონი.
ჰელენ უილზ მუდიმ ოთხჯერ მოიგო ტურნირი.
პროფესიონალური ეპოქარედაქტირება
კრის ევერტმა საფრანგეთის ღია პირველობა ყველაზე მეტჯერ – შვიდჯერ მოიგო.
შტეფი გრაფი ტურნირის ექვსგზის ჩემპიონია.
ჟუსტინ ენენმა როლან გაროსი ოთხჯერ მოიგო, მათ შორის ზედიზედ სამჯერ 2005–07 წლებში.
სტატისტიკარედაქტირება
ჩემპიონები, რომლებმაც რამდენჯერმე მოიგეს ტურნირირედაქტირება
მოთამაშე | სამოყვარულო ეპოქა | პროფესიონალური ეპოქა | სულ | ჩემპიონობის წლები |
---|---|---|---|---|
კრის ევერტი | 0 | 7 | 7 | 1974, 1975, 1979, 1980, 1983, 1985, 1986 |
სიუზან ლენგლენი | 6 | 0 | 6 | 1920, 1921, 1922, 1923, 1925, 1926 |
შტეფი გრაფი | 0 | 6 | 6 | 1987, 1988, 1993, 1995, 1996, 1999 |
ადინ მასონი | 5 | 0 | 5 | 1897, 1898, 1899, 1902, 1903 |
მარგარეტ კორტი | 2 | 3 | 5 | 1962, 1964, 1969, 1970, 1973 |
კეიტ ჟილუ ფენვიკი | 4 | 0 | 4 | 1904, 1905, 1906, 1908 |
ჟანა მატე | 4 | 0 | 4 | 1909, 1910, 1911, 1912 |
ჰელენ უილზ მუდი | 4 | 0 | 4 | 1928, 1929, 1930, 1932 |
ჟუსტინ ენენი | 0 | 4 | 4 | 2003, 2005, 2006, 2007 |
ჰილდა კრავინკელ სპერლინგი | 3 | 0 | 3 | 1935, 1936, 1937 |
არანჩა სანჩეს ვიკარიო | 0 | 3 | 3 | 1989, 1994, 1998 |
მონიკა სელეში | 0 | 3 | 3 | 1990, 1991, 1992 |
სერენა უილიამსი | 0 | 3 | 3 | 2002, 2013, 2015 |
მარგარეტ სკრივენი | 2 | 0 | 2 | 1933, 1934 |
სიმონა მატიო | 2 | 0 | 2 | 1938, 1939 |
მარგარეტ ოსბორნ დუპონი | 2 | 0 | 2 | 1946, 1949 |
დორის ჰარტი | 2 | 0 | 2 | 1950, 1952 |
მორინ კონოლი | 2 | 0 | 2 | 1953, 1954 |
ენ ჯონსი | 2 | 0 | 2 | 1961, 1966 |
ლესლი ტერნერ ბოური | 2 | 0 | 2 | 1963, 1965 |
მარტინა ნავრატილოვა | 0 | 2 | 2 | 1982, 1984 |
მარია შარაპოვა | 0 | 2 | 2 | 2012, 2014 |
ჩემპიონები ქვეყნების მიხედვითრედაქტირება
ქვეყანა | სამოყვარულო ეპოქა | პროფესიონალური ეპოქა | სულ | პირველი ტიტული | ბოლო ტიტული |
---|---|---|---|---|---|
საფრანგეთი | 29 | 1 | 30 | 1897 | 2000 |
აშშ | 14 | 15 | 29 | 1928 | 2015 |
გერმანია | 4 | 6 | 10 | 1931 | 1999 |
გაერთიანებული სამეფო | 7 | 1 | 8 | 1933 | 1976 |
ავსტრალია | 4 | 4 | 8 | 1962 | 1973 |
იუგოსლავია | 0 | 4 | 4 | 1977 | 1992 |
ესპანეთი | 0 | 4 | 4 | 1989 | 2016 |
ბელგია | 0 | 4 | 4 | 2003 | 2007 |
რუსეთი | 0 | 4 | 4 | 2004 | 2014 |
რუმინეთი | 0 | 2 | 2 | 1978 | 2018 |
ნიდერლანდები | 1 | 0 | 1 | 1927 | 1927 |
უნგრეთი | 1 | 0 | 1 | 1958 | 1958 |
ჩეხოსლოვაკია | 0 | 1 | 1 | 1981 | 1981 |
ხორვატია | 0 | 1 | 1 | 1997 | 1997 |
სერბეთი | 0 | 1 | 1 | 2008 | 2008 |
იტალია | 0 | 1 | 1 | 2010 | 2010 |
ჩინეთი | 0 | 1 | 1 | 2011 | 2011 |
ლატვია | 0 | 1 | 1 | 2017 | 2017 |
რესურსები ინტერნეტშირედაქტირება
სქოლიორედაქტირება
- ↑ „Roland Garros announces prize money increase, new rules“. wtatennis.com. ციტირების თარიღი: 3 ივნისი 2018.
- ↑ „Winners of the Men's French Open“. topendsports.com. ციტირების თარიღი: 8 ივლისი 2018.
- ↑ „Winners of the Women's French Open“. topendsports.com. ციტირების თარიღი: 8 ივლისი 2018.