დვალეთის ქედი

დვალეთის ქედი — ქედი საქართველოსა (რაჭა-ლეჩხუმისა და ქვემო სვანეთის მხარის ონისა და შიდა ქართლის მხარის ჯავის მუნიციპალიტეტები) და რუსეთის (ჩრდილოეთი ოსეთი) სახელმწიფო საზღვარზე. წარმოადგენს კავკასიონის მთავარი წყალგამყოფი ქედის მონაკვეთს მამისონის უღელტეხილსა და ლაგათისარის მთას შორის. ქედის აღმოსავლეთი ნაწილი აგებულია ზედაიურული მერგელოვანი ფიქლებით. კირქვებითა და ქვიშაქვებით, დასავლეთი ნაწილი — ქვედაცარცული კირქვებით, მერგელებითა და ქვიშაქვებით.

დვალეთის ქედი
კოორდინატები: 42°32′50″ ჩ. გ. 43°57′52″ ა. გ.
ქვეყანა	საქართველო  რუსეთი
ტერიტორიული ერთეული	შიდა ქართლის მხარე რაჭა-ლეჩხუმისა და ქვემო სვანეთის მხარე ჩრდილოეთი ოსეთი
უმაღლესი წერტილი	ხალაწა
სიმაღლე	3938 მ
ამგებელი ქანები	მერგელოვანი ფიქალი. კირქვა, ქვიშაქვა და მერგელი

დვალეთის ქედის მნიშვნელოვანი მწვერვალებია: კოზიხოხი (3688 მ), საუხოხი (3711 მ), ხალაწა (3938 მ), ზეკარა (3828 მ), ლაღზწითი (3877 მ). უღელტეხილებია: ზეკარა (3184 მ), როკა (2995 მ), ურუსთა (3241) და სხვა. ქედის სამხრეთ კალთაზე სათავე აქვს მდინარეებს ჯეჯორას, ღარულას (რიონის მარცხენა შენაკადი), ქეშელთას, ჯომაგდონს, როკიდონს, ჭელიათას და სხვა (დიდი ლიახვის მარჯვენა შენაკადები); ჩრდილოეთ კალთაზე — მდინარე არდონსა და მის შენაკადებს. ქედის თხემური ნაწილი მოქცეულია ნივალურ და სუბნივალურ ზონაში, ქვემოთ, ორივე კალთაზე, განვითარებულია ალპური, სუბალპური და მთა-ტყის ლანდშაფტები.

იხილეთ აგრეთვე

• საქართველოს ქედების სია

ლიტერატურა

• აფხაზავა ი, ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 490.