გივი ნოდია

ქართველი და საბჭოთა ფეხბურთელი

გივი ნოდია (დ. 2 იანვარი, 1948, ქუთაისი, საქართველოს სსრ, სსრ კავშირი — გ. 7 აპრილი, 2005, თბილისი, საქართველო) — ქართველი და საბჭოთა ფეხბურთელი და ფეხბურთის მწვრთნელი. თამაშობდა თავდამსხმელის პოზიციაზე. საბჭოთა კავშირის საერთაშორისო კლასის სპორტის ოსტატი (1972). ღირსების ორდენის კავალერი.

გივი ნოდია
პირადი მონაცემები
სრული
სახელი
გივი გიორგის ძე ნოდია[1]
დაბადების
თარიღი
2 იანვარი, 1948
დაბადების
ადგილი
ქუთაისი,
საქართველოს სსრ,
სსრ კავშირი
გარდაცვალების
თარიღი
7 აპრილი, 2005 (57 წლის)
გარდაცვალების
ადგილი
თბილისი, საქართველო
სიმაღლე 168 სმ
სათამაშო
პოზიცია
თავდამსხმელი
ახალგაზრდული კარიერა
ტორპედო ქუთაისი
პროფესიონალური კარიერა*
წლები გუნდი მატჩი (გოლი)
1965–1966 ტორპედო ქ. 36 (9)
1967–1975 დინამო თბ. 210 (75)
1976–1978 ლოკომოტივი 68 (9)
ეროვნული ნაკრები
1967–1973 სსრ კავშირი 21 (5)
სამწვრთნელო კარიერა
1980–1981 დინამო თბილისი[]
1982 ტორპედო ქუთაისი
1983 დინამო თბილისი[]
1984–1986 ტორპედო ქუთაისი
1987 დინამო თბილისი[]
1988–1992 გორდა რუსთავი
1993 დინამო თბილისი[]
1993–1994 დინამო თბილისი
1995–2000 ლოკომოტივი[]
2001 ლოკომოტივი
2001–2003 დინამო თბილისი
* პროფესიონალურ კლუბებში გამოსვლა და გოლები მხოლოდ ეროვნული ლიგებისთვის იანგარიშება

ხუთჯერ იყო დასახელებული საბჭოთა კავშირის წლის 33 საუკეთესო ფეხბურთელის სიაში. აქედან ორჯერ აღიარებული იყო სსრ კავშირის წლის საუკეთესო თავდამსხმელად.[2][3]

ფეხბურთის თამაში 1957 წელს ქუთაისში, მწვრთნელ კარლო ხურციძის ხელმძღვანელობით დაიწყო. 1965–1966 წლებში თამაშობდა ქუთაისის „ტორპედოში“, 1967–1975 წლებში — თბილისის „დინამოში“, ხოლო 1976–1978 წლებში — მოსკოვის „ლოკომოტივში“. საკავშირო ჩემპიონატების ფარგლებში ჩაატარა 312 მატჩი (გაიტანა 93 ბურთი), მათ შორის თბილისის „დინამოში“ — 312 მატჩი (76 ბურთი). გარდა ამისა, თბილისის „დინამოს“ შემადგენლობაში ჩაატარა 26 სათასო (10 ბურთი) და 30 საერთაშორისო (20 ბურთი) შეხვედრა.

ქუთაისის „ტორპედოს“ ძირითად შემადგენლობაში საბჭოთა კავშირის ჩემპიონატების ფარგლებში პირველად 1965 წლის 11 ოქტომბერს, საკავშირო პირველობის 26-ე ტურის კალენდარულ მატჩში, თბილისის „დინამოს“ წინააღმდეგ გამოვიდა მინდორზე. შეხვედრა თბილისის „დინამოს“ სტადიონზე გაიმართა და მას 35 ათასი ფეხბურთის გულშემატკივარი დაესწრო. ტორპედოელებმა თამაში ასეთი შემადგენლობით დაიწყეს: კვასხვაძე, ლოსაბერიძე, წივწივაძე, წვერავა, ზარია, ჯანშიევი, ასიტაშვილი, ვეკუა, ჩხარტიშვილი, ხაჟალია და გივი ნოდია. დაპირისპირება სლავა მეტრეველის დუბლის წყალობით თბილისელთა გამარჯვებით, ანგარიშით — 2–0 დამთავრდა.[4][5]

ქუთაისის „ტორპედოს“ მაისურით ბოლოჯერ 1966 წლის 30 ნოემბერს, საკავშირო ჩემპიონატის 35-ე ტურის კალენდარულ მატჩში, ამჯერადაც თბილისის „დინამოს“ წინააღმდეგ ითამაშა. შეხვედრა ქუთაისის ცენტრალურ სტადიონზე გაიმართა და მას 25 ათასამდე ფეხბურთის გულშემატკივარი დაესწრო. მასპინძლებმა თამაში ასეთი შემადგენლობით დაიწყეს: კვასხვაძე, ლოსაბერიძე, ებრალიძე, სიამაშვილი, ძოძუაშვილი, ჭოლაძე, კუტივაძე, ასიტაშვილი, ხერხაძე, ხაჟალია და გივი ნოდია. შეხვედრა ფრედ, ანგარიშით — 3–3 დამთავრდა.[6][7]

სანაკრებო

რედაქტირება

მისი დებიუტი საბჭოთა კავშირის ეროვნულ ნაკრებში შედგა 1967 წლის 29 ნოემბერს, ამხანაგურ შეხვედრაში ჰოლანდიის წინააღმდეგ. 1968 წლის ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატზე იგი მოხვდა შემადგენლობაში, თუმცა ამ ჩემპიონატში თამაში არ ჩაუტარებია.

1970 წლის მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატის მონაწილე[8] და 1972 წლის ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატის ფინალისტი საბჭოთა კავშირის ეროვნული ნაკრების შემადგენლობაში.

სამწვრთნელო

რედაქტირება

იყო ქუთაისის „ტორპედოს“ (1982, 1984–86), რუსთავის „გორდას“ (1988–92), თბილისის „დინამოს“ (1993–94, 2001), სანქტ-პეტერბურგის „ლოკომოტივის“ (რუსეთი, 1995–99) და თბილისის „ლოკომოტივის“ (2001) მთავარი მწვრთნელი. მისი ხელმძღვანელობით თბილისის „დინამო“ ორჯერ გახდა საქართველოს ჩემპიონი (1993, 1994) და ასევე ორჯერ მოიპოვა საქართველოს თასი (1993, 1994).

1970 წელს საქართველოს სპორტულ ჟურნალისტთა ფედერაციამ მოაწყო ტრადიციული საახალწლო ანკეტა რესპუბლიკის ათი საუკეთესო სპორტსმენის გამოსავლენად. გამოკითხვის შედეგად გივი ნოდია საქართველოს მეხუთე საუკეთესო სპორტსმენად დასახელდა.[9]

მიღწევები

რედაქტირება
 
გივი ნოდია
  დინამო თბილისი
  • კარაველას თასი: 1973[12]

სანაკრებო

რედაქტირება
  საბჭოთა კავშირი

ინდივიდუალური

რედაქტირება
  • საბჭოთა კავშირის ჩემპიონატის საუკეთესო ბომბარდირი: 1970
  • გრიგორი ფედოტოვის სახელობის ასიანთა კლუბის წევრი (113 გოლი)
33 საუკეთესო
  • №1: 1969, 1970
  • №2: 1972
  • №3: 1967, 1973

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ., ფეხბურთი—80 : ცნობარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1980. — გვ. 22. 127 გვ.
  • აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ., ფეხბურთი—81 : ცნობარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1981. — გვ. 17. 119 გვ.
  • აკოფოვი, გ.; კაკაბაძე, მ., ფეხბურთი—82 : ცნობარი, თბ.: საქ. კპ ცკ-ის გამ-ბა, 1982. — გვ. 25. 159 გვ.

ბიბლიოგრაფია

რედაქტირება

პერიოდიკა

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება

შენიშვნები

რედაქტირება
  1. მთავარი მწვრთნელის თანაშემწე.
  2. მთავარი მწვრთნელის თანაშემწე.
  3. მთავარი მწვრთნელის თანაშემწე.
  4. მთავარი მწვრთნელის თანაშემწე.
  5. ლოკომოტივი სანქტ-პეტერბურგი.