აჩხოტი
აჩხოტი[2] — ისტორიული ძეგლი, სოფელი საქართველოში, ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში (სნოს თემი), მდებარეობს მდინარე თერგის მარჯვენა ნაპირზე, საქართველოს სამხედრო გზაზე. ზღვის დონიდან 1760 მეტრი, სტეფანწმინდიდან 5 კილომეტრი.
| სოფელი | |
|---|---|
|
აჩხოტი | |
 ჯაბა ლაბაძის ფოტო | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | მცხეთა-მთიანეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | სნო |
| კოორდინატები | 42°37′23″ ჩ. გ. 44°37′02″ ა. გ. / 42.62306° ჩ. გ. 44.61722° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 1760 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 167[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,4 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)    | |
ისტორია
რედაქტირებასოფელზე გადიოდა თბილის-ჟინვალ-დარიალის უძველესი სავაჭრო გზა. XVII საუკუნის I მეოთხედში არაგვის ერისთავების მოურავმა შიოლა ღუდუშაურმა აქ ოსები ჩამოასახლა და ყმებად გაიხადა. შემდგომში ეს უფლებები ხელში ჩაიგდეს აზნაურმა ყაზბეგებმა. თანდათან ოსების უმრავლესობა სოფლიდან ჩრდილოეთ ოსეთში გადასახლდა. მათ ნაცვლად აქ სოფელ სნოდან გადმოსული ოჯახები დასახლდნენ.
დემოგრაფია
რედაქტირება2014 აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 167 კაცი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 1926[3] | 73 | 33 | 40 |
| 2002[4] |  251 |
127 | 124 |
| 2014[1] |  167 |
88 | 79 |
1926 წლის აღწერის მონაცემებით სოფლის მოსახლეობის 12 %-ს წარმოადგენდნენ ქართველები, ხოლო 88 %-ს ოსები.[3]
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 72.
- ჯამბურია ზ., საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა, ტ. 2, თბ., 2008. — გვ. 438.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 27 ივლისი 2016.
- ↑ საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 19.
- ↑ 3.0 3.1 სერგი მაკალათია, „ხევი“, ტფილისი, სახელმწიფო სასწავლო-პედაგოგიური გამომცემლობა, 1934 წ., გვ. 18.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II