ელეონორა ავსტრიელი

ელეონორა ავსტრიელი (გერმ. Eleonore von Österreich, იტალ. Eleonora d'Austria, დ. 2 ნოემბერი, 1534, ვენა, ავსტრია — გ. 5 აგვისტო, 1594, მანტუა, იტალია) — ჰაბსბურგთა დინასტიის წარმომადგენელი. საღვთო რომის იმპერატორ ფერდინანდ I-ისა და მისი ცოლის, დედოფალ ანა უნგრელის ასული. მანტუისა და მონტფერატის ჰერცოგინია როგორც გულიელმო გონძაგას მეუღლე და მისი სამი შვილის დედა.

ელეონორა ავსტრიელი
მანტუისა და მონტფერატის ჰერცოგინია
მმართ. დასაწყისი:	26 აპრილი, 1561
მმართ. დასასრული:	14 აგვისტო, 1587
წინამორბედი:	კათარინა ავსტრიელი
მემკვიდრე:	ელეონორა მედიჩი
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი:	2 ნოემბერი, 1534
დაბ. ადგილი:	ვენა, ავსტრია
გარდ. თარიღი:	5 აგვისტო, 1594, (59 წლის)
გარდ. ადგილი:	მანტუა, იტალია
მეუღლე:	გულიელმო I, მანტუას ჰერცოგი (ქ. 1561 - გარდ. 1587)
შვილები:	ვინჩენცო I, მანტუას ჰერცოგი მარგერიტა, ფერარას ჰერცოგინია ანა კატერინა, ავსტრიის ერცჰერცოგინია
დინასტია:	ჰაბსბურგები
მამა:	ფერდინანდ I, საღვთო რომის იმპერატორი
დედა:	ანა უნგრელი
რელიგია:	კათოლიციზმი
ელეონორა ავსტრიელი ვიკისაწყობში

ბიოგრაფია

ადრეული წლები

ელეონორა დაიბადა 1534 წლის 2 ნოემბერს ვენაში, ავსტრიაში. იგი იყო საღვთო რომის იმპერატორ ფერდინანდ I-ისა და მისი ცოლის, ანა უნგრელის მერვე შვილი და მეექვსე ქალიშვილი. მალევე მისი უმცროსი და, ერცჰერცოგინია იოჰანა მიათხოვეს ტოსკანის დიდ ჰერცოგ ფრანჩესკო I მედიჩის, რომელთანაც შეეძინა ორი გოგონა: ელეონორა (რომელსაც სახელი ელეონორას პატივსაცემად დაარქვეს და რომელიც შემდგომში თავად ელეონორას რძალი გახდა) და მარია, რომელიც საფრანგეთისა და ნავარის დედოფალი გახდა.

ცხოვრება მანტუაში

1561 წლის 21 აპრილს ელეონორა მიათხოვეს მანტუისა და მონტფერატის ჰერცოგ გულიელმო გონძაგას. მრავალწლიანი ქორწინებიდან მათ მხოლოდ ერთი ვაჟი და ორი ქალიშვილი შეეძინათ.

ხუთი წლის ასაკში ელეონორას ნაბოლარა გოგონა ანა კატერინა იმდენად დაავადდა, რომ კინაღამ გარდაიცვალა. მას საშინლად მაღალი ცხელება ჰქონდა და არაფრით უმჯობესდებოდა. ელეონორა და გულიელმო კვირების მანძილზე ლოცულობდნენ და ღვთისმშობელს მათი გოგონას გადარჩენას ევედრებოდნენ. მომდევნო თვეს ანა მართლაც გამოჯანმთელდა, მათ კი მანტუაში ღვთისმშობლის სახელობის დიდი ტაძარი ააგეს. ღრმადმორწმუნე ელეონორა ქალიშვილებსაც ასევე ჭეშმარიტ კათოლიკეებად ზრიდა. მისი გოგონები მთელი ცხოვრების მანძილზე ძალიან მორწმუნენი იყვნენ, ხოლო ანა დაქვრივების შემდეგ მონაზვნადაც კი აღიკვეცა.

ელეონორას საყვარელი მეუღლე, ჰერცოგი გულიელმო 1587 წელს გარდაიცვალა და ჰერცოგი მათი ვაჟი ვინჩენცო გახდა. თავად ელეონორა 1594 წლის 5 აგვისტოს გარდაიცვალა, 59 წლის ასაკში.

შვილები

1. ვინჩენცო I (დ. 21 სექტემბერი, 1562 — გ. 9 თებერვალი, 1612), მანტუისა და მონტფერატის ჰერცოგი, ცოლად შეირთო თავისი დეიდაშვილი ელეონორა მედიჩი, რომელთანაც შეეძინა ხუთი შვილი;
2. მარგერიტა (დ. 27 მაისი, 1564 — გ. 6 იანვარი, 1618), ცოლად გაჰყვა დეიდამისის ქვრივს, ფერარას, მოდენისა და რეჯოს ჰერცოგ ალფონსო II-ს, მაგრამ შვილები არ ჰყოლია;
3. ანა კატერინა (დ. 17 იანვარი, 1566 — გ. 3 აგვისტო, 1621), ცოლად გაჰყვა ელეონორას ძმას, ანუ საკუთარ ბიძას, ტიროლისა და ავსტრიის ერცჰერცოგ ფერდინანდ II-ს და შეეძინა სამი ქალიშვილი.

წინაპრები

ელეონორა ავსტრიელის წინაპრები

16. ფრიდრიხ III, საღვთო რომის იმპერატორი

8. მაქსიმილიან I, საღვთო რომის იმპერატორი

17. ელეანორა პორტუგალიელი

4. ფილიპე I, ბურგუნდიის ჰერცოგი

18. შარლ I, ბურგუნდიის ჰერცოგი

9. მარია I, ბურგუნდიის ჰერცოგინია

19. იზაბელ დე ბურბონი

2. ფერდინანდ I, საღვთო რომის იმპერატორი

20. ხუან II, არაგონის მეფე

10. ფერდინანდ II, არაგონის მეფე

21. ხუანა ენრიკესი

5. ხუანა I, ესპანეთის დედოფალი

22. ხუან II, კასტილიის მეფე

11. ისაბელ I, კასტილიის დედოფალი

23. იზაბელა პორტუგალიელი

1. ელეონორა ავსტრიელი

24. ვლადისლავ II, პოლონეთის მეფე

12. კაზიმირ IV, პოლონეთის მეფე

25. სოფია ჰალშანი

6. ვლადისლავ II, უნგრეთის მეფე

26. ალბრეხტ II, ავსტრიის ერცჰერცოგი

13. ელიზაბეთ ავსტრიელი

27. ელიზაბეთ ლუქსემბურგელი

3. ანა უნგრელი

28. ჟანი, კენდალის გრაფი

14. გასტონი, კენდალის გრაფი

29. მარგარეტ დე ლა პოლი

7. ანა დე ფუა-კენდალი

30. გასტონ IV, ფუას გრაფი

15. კატრინ დე ფუა

31. ელეანორა ნავარელი

ლიტერატურა

• Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Joanna". Encyclopædia Britannica. 15 (11th ed.). Cambridge University Press.
• Priebatsch, Felix (1908), "Wladislaw II.", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 54, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 688–696
• Wurzbach, Constantin, von, ed. (1861). "Habsburg, Philipp I. der Schöne von Oesterreich" (in German). Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich [Biographical Encyclopedia of the Austrian Empire]. 7. Wikisource. p. 112.
• Boureau, Alain (1995). The Lord's First Night: The Myth of the Droit de Cuissage. Translated by Cochrane, Lydia G. The University of Chicago Press. p. 96.
• Noubel, P., ed. (1877). Revue de l'Agenais [Review of the Agenais]. 4. Société académique d'Agen. p. 497.