მარტიო
მარტიო (ლათ. Laccaria laccata) — საჭმელი სოკოს სახეობა ჰიდნანგიუმისებრთა ოჯახისა, რომელიც გავრცელებულია ჩრდილოეთ ნახევარსფეროს ზომიერ სარტყლებში. იზრდება ნესტიან ნიადაგზე წიწვოვან და ფოთლოვან ტყეებში, ზაფხულ შემოდგომით.
მარტიო | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
მეცნიერული კლასიფიკაცია | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
ლათინური სახელი | |||||||||||||||
Laccaria laccata, (Scop.) Cooke | |||||||||||||||
|
სოკო პირველად აღწერა ავსტრიელმა ბუნებისმეტყველმა ჯოვანი ანტონიო სკოპოლიმ 1772 წელს როგორც Agaricus laccatus.[1] მიმდინარე ბინომიალური სახელწოდება მიანიჭა ინგლისელმა ბოტანიკოსმა და მიკოლოგმა მორდეკაი კუბიტ კუკმა 1884 წელს.
სამეცნიერო სინონიმები
აღწერა რედაქტირება
ქუდის დიამეტრი 6 სმ-მდე აღწევს. თავდაპირველად ამობურცულია, შემდეგ — გაშლილი, შუაში ჩაღრმავებული, ტიტველი ან წვრილბოჭკოვანი ზედაპირით, მოწითალო-ვარდისფერი ან მოყვითალო-წითური, გაშრობისას უფერულდება.
ჰიმენოფორი ფირფიტოვანი, ფირფიტები სქელი, განიერი, მეჩხერი, ფეხთან შეზრდილი ან სუსტად დაღმავალი მასზე, ხორცისფერი თეთრი ნაფიფქით.
ფეხის სიგრძე — 3-10 სმ, სისქე — 0,2-1 სმ, თანაბარია, მოგრეხილი, ბოჭკოვანი ზედაპირით, ძირში თეთრფიფქოვანია, ქუდისფერი.
რბილობი — ქუდისფერი.
მსგავსი სახეობები რედაქტირება
-
Laccaria proxima
გავრცელება და ეკოლოგია რედაქტირება
გავრცელებულია ჩრდილოეთ ნახევარსფეროს ზომიერ სარტყლებში. იზრდება ნესტიან ნიადაგზე წიწვოვან და ფოთლოვან ტყეებში. მიკორიზას ქმნის ფიჭვთან, წიფელთან, არყთან და სხვ.
სეზონი — ზაფხულიდან შემოდგომამდე.
გალერეა რედაქტირება
ლიტერატურა რედაქტირება
- ნახუცრიშვილი ივ., საქართველოს სოკოები / რედ. და თანაავტ. არჩ. ღიბრაძე, თბ.: „ბუნება პრინტი“ და საქართველოს ბუნების შენარჩუნების ცენტრი, 2006. — გვ. 91, ISBN 99940-856-1-1.
რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება
- შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „მარტიო“ ვიკისაწყობში.
- Laccaria laccata — Field Museum of Natural History
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ Scopoli, Giovanni Antonio (1772). Flora Carniolica, 2, გვ. 444.