სიმონ I

სიმონ I (დ. 1537 — გ. 1611) — ქართლის მეფე 1556-1569, 1578-1599, ლუარსაბ I-ის ძე.

სიმონ I
ქართლის მეფე
მმართ. წლები:	1556 – 1569 1578 – 1600
წინამორბედი:	ლუარსაბ I
მემკვიდრე:	დავით XI
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი:	1537
დაბ. ადგილი:	თბილისი
გარდ. თარიღი:	1611
გარდ. ადგილი:	კონსტანტინოპოლი (დღ. სტამბოლი, )
მეუღლე:	1.ნესტან-დარეჯანი
შვილები:	1.გიორგი X 2. ლუარსაბი 3.ალექსანდრე (არსენი) 4.ვახტანგი 5.ელენე
დინასტია:	ბაგრატიონები
მამა:	ლუარსაბ I
დედა:	თამარი
ხელმოწერა:
ბრძოლები/ომები:	გარისის ბრძოლა ციხედიდის ბრძოლა დიღმის ბრძოლა სამადლოს ბრძოლა ფარცხისის ბრძოლა მუხრანის ბრძოლა ხატისოფლის ბრძოლა გოფანთოს ბრძოლა ოფშკვითის ბრძოლა გორის ბრძოლა ნახიდურის ბრძოლა
სიმონ I ვიკისაწყობში

გარისის ბრძოლაში 1556 წელს მოხუცმა მამამ ქართლის შემტევი ლაშქრის მეთაურად დანიშნა. ახალგაზრდა უფლისწულმა თავი გამოიჩინა როგორც საზრიანმა და მამაცმა სარდალმა და ქართლიდან გარეკა შემოსეული ყიზილბაშები. სიმონ I-ის გამეფების დროს თბილისი ყიზილბაშების ხელში იყო და მეფეს რეზიდენცია გორში ჰქონდა. 1556-1559 სიმონ I მეთაურობდა განუწყვეტილი ომიანობით განადგურებული ქვეყნის აღდგენა-შენებას, შემდეგ კი ყიზილბაშთაგან ქართლის განთავისუფლების საქმეს შეუდგა. 1559 კავშირი შეკრა კახეთის სამეფოსთან, რაც სიმონ I-ისა და კახთა მეფის ლევანის ასულის ქორწინებით გამოიხატა. 1560-1561 სიმონ I შეეცადა თბილისის განთავისუფლებას, მაგრამ 1561 აპრილში დამარცხდა ციხედიდის ბრძოლაში. 1562 სიმონ I-ის ძმა დავითი (დაუთ-ხანი) გამაჰმადიანდა და შაჰის სამსახურში ჩადგა. შაჰმა დაუთ-ხანი ყიზილბაშთა ჯარით ქართლში გამოგზავნა. 1567 და 1569 დიღომთან და სამადლოსთან ბრძოლებში სიმონ I-მა დაამარცხა დაუთ-ხანი. 1569 ფარცხისის ბრძოლაში (ალგეთის ხეობა) კახაბერ ყორღანაშვილის ღალატის წყალობით სიმონ I ტყვედ ჩავარდა. მან მტკიცე უარი განაცხადა მაჰმადიანობის მიღებაზე და ცხრა წლის მანძილზე, 1569-1578 წლებში, ირანში, ალამუთის ციხეში ტყვეობაში იტანჯებოდა. ქართლის მეფე გახდა დაუთ-ხანი (დავით XI).

ირან-ოსმალეთის ომის დაწყებისთანავე (1578) შაჰმა სიმონ I ტყვეობიდან გაათავისუფლა და ქართლის მეფედ დანიშნა. ქართლში დაბრუნებისთანავე სიმონ I-მა პარტიზანული ომი გააჩაღა ოსმალების წინააღმდეგ, რომლებსაც თბილისი და მთელი ქართლი დაპყრობილი ჰქონდათ. მალე სიმონ I-მა ოსმალთაგან გაათავისუფლა ლორე, გორი და სხვა ციხესიმაგრეები. 1579 სიმონ I-მა ალყა შემოარტყა თბილისს. ოსმალთა მთავარი ამოცანა გარნიზონის სურსათით მომარაგება გახდა, მაგრამ სიმონ I-მა არაერთხელ დაამარცხა ამ მიზნით ქართლში შემოსული ოსმალთა რაზმები. 1580 წლის ზაფხულში სულთანმა სარდალი მუსტაფა ლალა-ფაშა გადააყენა და მის ნაცვლად სინან-ფაშა დანიშნა, მაგრამ ვერც მან შეძლო სიმონ I-ის დამორჩილება. 1582 სიმონ I-მა კავშირი შეკრა მანუჩარ II ჯაყელთან. იმავე წელს მუხრანის ბრძოლაში სიმონ I-მა დაამარცხა სულთნის ლაშქარი. ამავე დროს აჯანყება დაიწყო სამცხე-საათაბაგოში, 1579 ოსმალთა მიერ გაუქმებული ათაბაგობა აღდგა. 1584 სულთანმა ქართლში გამოგზავნა ახალი სარდალი ფერჰად-ფაშა. 1585 სიმონ I-მა აიღო ლორე, რომელიც მალე ისევ ოსმალებმა დაიბრუნეს. 1587 ფერჰად-ფაშამ შეძლო სამცხე-საათაბაგოში ოსმალთა ხელისუფლების აღდგენა. 80-იანი წლების II ნახევარში ოსმალეთი მთელ ამიერკავკასიას დაეუფლა. 1588 სიმონ I დაუზავდა ოსმალეთს: ქართლმა ხარკი იკისრა, სანაცვლოდ ოსმალეთმა ცნო ქართლის ქრისტიანი მეფე. სიმონ I-ის მეთაურობით ქართლის მოსახლეობის გმირულმა ბრძოლამ სულთნის ხელისუფლება აიძულა ხელი აეღო ქვეყნის სრული დაპყრობის პოლიტიკაზე. 1590 ირან-ოსმალეთის ზავის საფუძველზე მთელ საქართველოში ოსმალეთი გავლენა დამყარდა.

ოსმალთა წინააღმდეგ ბრძოლასთან ერთად სიმონ I იბრძოდა ქვეყნის გასაერთიანებლად. 80-იან წლებში დასავლეთ საქართველოში შინაფეოდალური ბრძოლები მიმდინარეობდა. 1588 გოფანთოს ბრძოლაში სიმონ I-მა დაამარცხა იმერეთის მეფე ლევანი (1583-1590), მაგრამ ქართლში ოსმალთა მძლავრობამ ხელი შეუშალა მოპოვებული გამარჯვების განმტკიცებას და ლევანი ისევ დაეუფლა ტახტს. 1590 სიმონ I-მა კვლავ ილაშქრა იმერეთში, აიღო ქუთაისი, მაგრამ მისი შენარჩუნება ვერ შეძლო. მორიგი ლაშქრობის დროს კვლავ აიღო ქუთაისი, კვარა, სკანდე, კაცხი, მაგრამ ოფშკვითთან ბრძოლაში დამარცხდა. ქართლისა და დასავლეთ საქართველოს გაერთიანებისათვის ბრძოლა უშედეგოდ დამთავრდა. 1595 სპარსეთმა, ქართლმა და კახეთმა შეკრეს ოსმალეთის წინააღმდეგ. 1598 სიმონ I-მა განაახლა ბრძოლა და ალყა შემოარტყა გორის ციხეს. ამავე დროს ანტიოსმალური აჯანყება დაიწყო სამცხე-საათბაგოში. 1599 სიმონ I-მა გორის ციხე აიღო. სულთანმა მრავალრიცხოვანი ჯარი გამოგზავნა საქართველოში ჯაფარ-ფაშას მეთაურობით. ნახიდურთან ბრძოლაში ქართველები იძულებული გახდნენ უკან დაეხიათ. სოფელ ფარცხისთან (ახლანდელი თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტი) სიმონ I ტყვედ ჩავარდა (1599), იგი სტამბოლში გაგზავნეს და იედიყულეს (შვიდკოშკა) ციხეში გამოამწყვდიეს. ქართველების ცდა, დაეხსნათ სიმონ I, უშედეგო აღმოჩნდა და იგი ტყვეობაში გარდაიცვალა.

ლიტერატურა

• საქართველოს ისტორიის ნარკვევები, ტ. 4, თბ., 1973;
• სვანიძე მ., საქართველო-ოსმალეთის ურთიერთობის ისტორიიდან (XVI-XVII სს.), თბ., 1971;

• გუჩუა ვ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 351-352.

რესურსები ინტერნეტში

• სიმონ I

წინამორბედი: ლუარსაბ I	ქართლის მეფე 1556 - 1569	შემდეგი: დავით XI
წინამორბედი: დავით XI	ქართლის მეფე 1578 - 1599	შემდეგი: გიორგი X