სამხედრო კომუნიზმი

კომუნიზმი
ძირითადი ცნებები

კოლექტივიზი ანტიკაპიტალიზმი ანტიიმპერიალიზმი მუშათა თვითმმართველობა პირდაპირი დემოკრატია კლასობრივი ბრძოლა მსოფლიო რევოლუცია პროლეტარიატის დიქტატურა გეგმიური ეკონომიკა პროლეტარული ინტერნაციონალიზმი

ცნობილი მოღვაწეები

ტომას მორი ტომაზო კამპანელა გრაკხ ბაბეფი რობერტ ოუენი ვილჰელმ ვაიტლინგი ალექსანდრე გერცენი კარლ მარქსი ფრიდრიხ ენგელსი ელიზე რეკლიუ პეტრე კროპოტკინი ერიკო მალატესტა როზა ლუქსემბურგი კლარა ცეტკინი ვლადიმერ ლენინი ალექსანდრ ბერკმანი ემა გოლდმანი ბარტოლომეო ვანცეტი ლევ ტროცკი ნესტორ მახნო ალექსანდრა კოლონტაი ანტონიო გრამში იოსებ სტალინი ბუენავენტურა დურუტი ანტონ პანეკუკი ხო ში მინი მაო ძედუნი იოსიპ ბროზ ტიტო ალბერ კამიუ ჰერბერტ მარკუზე ჟან-პოლ სარტრი ენვერ ხოჯა სიმონ დე ბოვუარი ჩე გევარა პიერ პაოლო პაზოლინი კიმ ირ სენი კორნელიუს კასტორიადისი გი დებორი მიურეი ბუკჩინი ფიდელ კასტრო სუბკომანდანტე მარკოსი

მოქმედი კომუნისტური პარტიები და მოძრაობები

კომუნისტური პარტიები

მიმდინარეობები

უტოპიური სოციალიზმი მარქსიზმი ევროკომუნიზმი ანარქო-კომუნიზმი ქრისტიანული სამხედრო პირველყოფილი

სამხედრო კომუნიზმი — 1918-1921 წლებში საბჭოთა რუსეთის შიდაპოლიტიკური კურსი, რომლის მიზანი იყო სამოქალაქო ომის პირობებში ქვეყნის თავდაცვისუნარიანობის გაძლიერება და მშრომელთა გადაუდებელი საჭიროებების დაკმაყოფილება.

სამხედრო კომუნიზმის დროს საბჭოთა რუსეთში აიკრძალა კერძო მეწარმეობა, მოხდა მრეწველობის ნაციონალიზაცია, სასაქონლო-ფულადი ურთიერთობები შეიცვალა პირადაპირი საქონელგაცვლით. სამხედრო კომუნიზმის პოლიტიკამ დამანგრეველი შედეგი იქონია რუსეთის ეკონომიკაზე და დიდი უკმაყოფილება გამოიწვია გაჭირვებულ გლეხობაში, რომელიც ბოლშევიკების წინააღმდეგ საბრძოლველად მწვანე არმიების ჩამოაყალიბებას შეუდგა. 1921 წლის მარტში რუსეთის კომუნისტური პარტიის მეათე ყრილობაზე სამხედრო კომუნიზმის ნაცვლად მიიღეს ახალი ეკონომიკური პოლიტიკა.

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • Silvana Malle. The Economic Organization of War Communism 1918—1921. — Cambridge University Press, 2002. — 568 p. — (Cambridge Russian, Soviet and Post-Soviet Studies, Vol. 47). — ISBN 9780521527033. — ISBN 0521527031.