ლესალე

სოფელი საქართველოში, წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში
ეს არის გამოქვეყნებული ვერსია, შემოწმებული 25 ოქტომბერი 2024. არსებობს შემოუწმებელი რედაქტირება ფაილებში ან თარგებში.

ლესალესოფელი საქართველოში, სამეგრელო-ზემო სვანეთის მხარის წალენჯიხის მუნიციპალიტეტში, ჯგალის თემში (სოფლები: ლეთკანთი, ლეკაკულე, ლესალე, ლეხარჩილე, ჯგალი).[2] მდებარეობს ოდიშის ვაკეზე, მდინარე ჭანისწყლის (ხობისწყლის მარცხენა შენაკადი) ხეობაში. ზღვის დონიდან 250 მეტრზე, წალენჯიხიდან დაშორებულია 8 კილომეტრით, ზუგდიდიდან (უახლოესი რკინიგზის სადგური) 30 კმ-ით.

სოფელი
ლესალე
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე სამეგრელო-ზემო სვანეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი წალენჯიხის მუნიციპალიტეტი
თემი ჯგალი
კოორდინატები 42°39′30″ ჩ. გ. 42°06′30″ ა. გ. / 42.65833° ჩ. გ. 42.10833° ა. გ. / 42.65833; 42.10833
ცენტრის სიმაღლე 250
მოსახლეობა 169[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 100 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
ლესალე — საქართველო
ლესალე
ლესალე — სამეგრელო-ზემო სვანეთის მხარე
ლესალე

ადრე ლესალე სოფელ ჯგალის ერთ-ერთი უბანი იყო. შემორჩენილია XV–XVI საუკუნეების ციხე-დარბაზის ნანგრევები, რომელიც შესაძლოა 1616–1621 წლების ერთ საბუთში მოხსენიებული ჯგალის ციხე იყოს. ჯგალის ციხის მართვა-გამგეობა ქოჩაკიძეთა გარს ჰქონდა ჩაბარებული. 2009 წელს ციხის აღმოსავლეთით, ბორცვზე შემთხვევით აღმოჩნდა დიდი რაოდენობით ბრინჯაოს სხვადასხვა ნივთი: საბრძოლო იარაღი, სამკაულები და ნახევრადძვირფასი ქვების მძივები, რომლებიც ძვ. წ. VI–III საუკუნიდან ახ. წ. II საუკუნით თარიღდება. 2014 წლიდან მიმდინარეობს დაზვერვითი არქეოლოგიური სამუშაოები.

დემოგრაფია

რედაქტირება

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 169 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002[2] 226 105 121
2014[1]   169 81 88

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 199.
  • ლაზიკის ისტორიული გეოგრაფიიდან: (ლესალეს ციხე) / ვახტანგ ჯაფარიძე // სოხუმის სახელმწიფო უნივერსიტეტის შრომები / სოხუმის სახელმწიფო უნივერსიტეტი. - თბილისი, 2013-2014. - ISSN 1987-6998. - [ტ.] XI. - გვ. 469-478.
  1. 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
  2. 2.0 2.1 საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II