ედისა

ედისა — სოფელი საქართველოში, ჯავის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს ხარულის ქედის დასავლეთ კალთაზე. მდინარე დიდი ლიახვის ზემოთში. ჯავა–როკა–ედისის საავტომობილო გზის ბოლო პუნქტი. საკრებულოს ცენტრი (სოფლები: ბრითათა, ედისა, კაბუზთა, ქვემო ერმანი, შუა ერმანი, ჭელიათა, ხოძი). ზღვის დონიდან 1960 მეტრი. ჯავიდან დაშორებულია 40 კმ-ით.

სოფელი
ედისა
ქვეყანა	საქართველო
სპეციალური ერთეული	სამხრეთ ოსეთის დროებითი ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულისამხრეთ ოსეთის ადმინისტრაცია
მუნიციპალიტეტი	ჯავის მუნიციპალიტეტი
თემი	ედისა
კოორდინატები	42°32′15″ ჩ. გ. 44°13′00″ ა. გ.
ცენტრის სიმაღლე	1960 მ
სატელეფონო კოდი	+995 347
საფოსტო ინდექსი	7300
ედისა ვიკისაწყობში

2008 წლის 23 ოქტომბრის ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ საქართველოს კანონის საფუძველზე, ტერიტორია ოკუპირებულია რუსეთის ფედერაციის სამხედრო აგრესიის შედეგად და დადგენილია ამ ტერიტორიების განსაკუთრებული სამართლებრივი რეჟიმი.

ისტორია

ედისა მდებარეობს ისტორიულ მაღრან-დვალეთში. განვითარებულ შუა საუკუნეებში იგი ამ მხარის ცენტრი იყო. ედისას ქალაქსაც („ქალაქა") უწოდებდნენ – ასე მოიხსენიებს მას გერმანელი მოგზაური ი. გიულდენშტედტი (XVIII ს.). ედისის სამხრეთ-აღმოსავლეთით მდებარეობს „ცარციათების" ნაქალაქარი, რომელსაც დაახლოებით 3 ჰა ფართობი უჭირავს. მასზე განლაგებული შენობების ნანგრევებში განირჩეოდა ვიწრო ქუჩის ნაკვალევი. ნაგებობების გარდა გაითხარა სამაროვანი. გამოთქმულია მოსაზრება, რომ „ცარციათების" ქალაქი განადგურდა XIII–XIV საუკუნეებში, ქსნის ერისთავებისა და დვალების ბრძოლების დროს. შემორჩენილია ადრინდელი შუა საუკუნეების ქობეთის ზურგიანი კოშკის ნანგრევები, ასევე ედისის და ტბაუაცილის ეკლესები.

დემოგრაფია

აღწერის წელი	მოსახლეობა	კაცი	ქალი
1989 წლის აღწ.	52	-	-

ლიტერატურა

• გვასალია ჯ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 546.

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 28.
• გვასალია ჯ., ლიახვის ხეობის ისტორიული გეოგრაფიის საკითხები, «საქართველოს ისტორიული გეოგრაფიის კრებული», 1982, [ტ.] 6.