ავსტრიის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები

ეროვნული ნაკრები, რომელიც წარმოადგენს ავსტრიას

ავსტრიის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები — ეროვნული გუნდი, რომელიც წარმოადგენს ავსტრიას საერთაშორისო ტურნირებზე და შეხვედრებზე ფეხბურთში. ნაკრების კონტროლს და ხელმძღვანელობას ახორციელებს ავსტრიის საფეხბურთო კავშირი, რომელიც ფიფას წევრია 1905 წლიდან, ხოლო უეფას წევრი — 1954 წლიდან.

ავსტრია
ემბლემა
ასოციაცია ავსტრიის საფეხბურთო კავშირი
კონფედერაცია უეფა (ევროპა)
მთავარი მწვრთვნელი რალფ რანგნიკი
კაპიტანი დავიდ ალაბა
ყველაზე მეტი კეპი მარკო არნაუტოვიჩი (120)
ბომბარდირი ტონი პოლსტერი (44)
სტადიონი ერნსტ ჰაპელი
ფიფა-ს კოდი AUT
ფიფა-ს რეიტინგი 68
ფიფა-ს უმაღლესი რეიტინგი 17 (მაისი 1999)
ფიფა-ს უდაბლესი რეიტინგი 105 (ივლისი 2008)
ელო-ს რეიტინგი 60
ელო-ს უმაღლესი რეიტინგი 1 (მაისი 1934)
ელო-ს უდაბლესი რეიტინგი 75 (2 სექტემბერი 2011)
საშინაო ფერი
საგარეო ფერი
პირველი საერთაშორისო
ავსტრიის დროშა ავსტრია 5–0 უნგრეთი უნგრეთის დროშა
(ვენა, ავსტრია; 12 ოქტომბერი, 1902)
უდიდესი გამარჯვება
ავსტრიის დროშა ავსტრია 9 –0 მალტა მალტის დროშა
(ზალცბურგი, ავსტრია; 30 აპრილი, 1977)
უდიდესი დამარცხება
ავსტრიის დროშა ავსტრია 1–11 ინგლისი ინგლისის დროშა
(ვენა, ავსტრია; 8 ივნისი, 1908)
მსოფლიო ჩემპიონატი
გამოსვლა 7 (პირველად 1934)
საუკეთესო შედეგი მესამე ადგილი, 1954
ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი
გამოსვლა 4 (პირველად 2008)
საუკეთესო შედეგი 1/8 ფინალი (2020, 2024)

ავსტრიის ეროვნულმა ნაკრებმა პირველი საერთაშორისო მატჩი 1902 წელს უნგრეთის ეროვნულ ნაკრებთან გამართა, რომელიც 5–0 მოიგო. ეროვნული ნაკრების ისტორიაში პირველი დიდი წარმატების პერიოდი 1930-იან წლებს უკავშირდება, როდესაც ის ავსტრიელი სპეციალისტის ჰუგო მაისლის (გერმ. Hugo Meisl) ხელმძღვანელობით თამაშობდა, და დაიწყო 1931 წლის 16 მაისს შოტლანდიის ეროვნულ ნაკრებთან გამარჯვებით, რომლისთვისაც ეს მატჩი პირველი მარცხი იყო ბრიტანეთის კუნძულების გარეთ. 1938 წელს, ავსტრიის ანშლუსის შემდეგ, ავსტრიის ნაკრები დაიშალა, ხოლო მისი ზოგიერთი მოთამაშე გერმანიის ეროვნულ გუნდს შეუერთდა. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ავსტრიის ნაკრებმა კვლავ წარმატებით განაგრძო გამოსვლა საერთაშორისო ასპარეზზე, რამაც კულმინაციას 1954 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე მიაღწია, სადაც ავსტრიამ მესამე ადგილი დაიკავა. თუმცა ამის შემდეგ დაიწყო წარუმატებლობის ხანგრძლივი პერიოდი. გუნდის ისტორიაში მომდევნო შედარებითი აღმავლობის პერიოდი 1978 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე მოვიდა,[1] სადაც ავსტრიელებმა პირველ ჯგუფურ ეტაპზე სამიდან ორი მატჩი მოიგეს[2][3] და შემდეგ ეტაპზე პირველი ადგილიდან გავიდნენ, ხოლო მეორე ჯგუფურ ეტაპზე მსოფლიოს მოქმედი ჩემპიონები, დასავლეთ გერმანიის ნაკრები დაამარცხეს.[4] ბოლოჯერ ავსტრიის ნაკრებმა 1998 წლის საფრანგეთის მსოფლიო ჩემპიონატზე იასპარეზა, სადაც ჯგუფური ეტაპიდან გასვლა ვერ შეძლო. 2008 წელს ავსტრია (შვეიცარიასთან ერთად) ევროპის ჩემპიონატის ფინალური ტურნირის ერთ-ერთი ორგანიზატორი ქვეყანა იყო, სადაც მასპინძელი გუნდები ავტომატურად ხვდებიან კვალიფიკაციის გარეშე. თუმცა საშინაო ტურნირზე ავსტრიის ნაკრებმა შვეიცარიის ეროვნული გუნდის მსგავსად ჯგუფური ეტაპის დაძლევა ვერ შეძლო. გუნდმა 2016 წლის ევროპის ჩემპიონატზეც იასპარეზა, თუმცა, ისევე როგორც საშინაო ევრო 2008-ზე, ჯგუფიდან ამჯერადაც ვერ გავიდა. უკეთესი შედეგი აჩვენა 2021 წელს, როდესაც ისტორიაში პირველად, 2020 წლის ევროპის ჩემპიონატზე 1/8 ფინალში გავიდა.

ავსტრიის ეროვნული გუნდი საშინაო მატჩებს ძირითადად ვენის ერნსტ ჰაპელის სტადიონზე ატარებს. 2024 წლის 24 ოქტომბრის მდგომარეობით, ავსტრიის ეროვნული ნაკრები ფიფას რეიტინგში 23-ე ადგილზეა.[5]

ფეხბურთმა ავსტრიაში გავრცელება 1890-იანი წლების დასაწყისში — ინგლისიდან დაიწყო. პირველი საფეხბურთო მატჩი ავსტრიის უძველეს საფეხბურთო კლუბებს — „კრიკეტერსა“ და „ვიენას“ შორის — 1894 წელს გაიმართა. ვენაში ფეხბურთის გავრცელებასა და განვითარებაში განსაკუთრებით აქტიური როლი ითამაშა ინგლისის ჩემპიონატის ყოფილმა მოთამაშემ, ბრიტანელმა მარკ ნიკოლსონმა, რომელიც იმ პერიოდში ავსტრიაში ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა. 1898 წლის 18 დეკემბერს მან მოაწყო მატჩი ვენელ ინგლისელებსა და ადგილობრივ მაცხოვრებლებს შორის ქალაქის პარკ „პრატერში“. „ვენელები“ თამაშობდნენ თეთრ მაისურებსა და შავ შორტებში, საიდანაც ავსტრიის ნაკრების ოფიციალური ფერები იღებს სათავეს (შედარებით ახლო წარსულში წითელ-თეთრ-წითელი კომბინაციით შეიცვალა). ავსტრიის ნაკრებმა პირველი საერთაშორისო მატჩი 1901 წლის 8 აპრილს შვეიცარიის ნაკრების წინააღმდეგ გამართა; თუმცა ორივე ქვეყნის ფეხბურთის ფედერაცია ამ თამაშს არაოფიციალურად მიიჩნევს. შეხვედრა ორგანიზებული იყო თანამედროვე ავსტრიის საფეხბურთო კავშირის (გერმ. Österreichische Fußballbund) წინამორბედის, ავსტრიის საფეხბურთო კავშირის (გერმ. Österreichischen Fußball-Union) მიერ, რომელიც დაარსდა მხოლოდ ერთი წლით ადრე, მისი დამფუძნებელი და პირველი თავმჯდომარე იყო მარკ ნიკოლსონი. ავსტრიის ნაკრები ამ მატჩში წარმოდგენილი იყო იმ დროის სამი უმსხვილესი ვენური კლუბის — „ვიენას“, „კრიკეტერისა“ და „ვიენერ ატლეტიკსპორტკლუბის“ (Wiener Athletiksport Club) მოთამაშეებით. „ვენის ნაკრებს“ მანამდეც ჰქონდა გამართული მატჩები უცხოურ გუნდებთან, თუმცა ამ შეხვედრებში მათ მეტოქეებს არა სანაკრებო, არამედ საკლუბო გუნდები წარმოადგენდნენ.

ავსტრიის ნაკრების პირველი ოფიციალურად აღიარებული საერთაშორისო მატჩი — როგორც შეხვედრა ვენისა და ბუდაპეშტის ნაკრებებს შორის გაიმართა — 1902 წლის 10 ოქტომბერს. ეს მატჩი მსოფლიო ფეხბურთის ისტორიაში ითვლება ბრიტანეთის კუნძულების ფარგლებს გარეთ ნაკრებ გუნდებს შორის გამართულ პირველ მატჩად. შეხვედრა ავსტრიელებმა 5–0 მოიგეს. ხუთიდან სამი გოლი ავსტრიული ფეხბურთის იმ პერიოდის პირველმა „ვარსკვლავმა“ იოჰან სტუდნიჩკამ (Johann Studnicka) გაიტანა. მომდევნო ათწლეულებში ავსტრიისა და უნგრეთის გუნდებს შორის მატჩები წელიწადში ორჯერ იმართებოდა — ერთხელ ვენაში, ხოლო მეორედ — ბუდაპეშტში. ეს შეხვედრები პრინციპული მეტოქეობით გამოირჩეოდა და საფეხბურთო წლის კულმინაციად ითვლებოდა. მაშინდელი ავსტრიის ნაკრები მხოლოდ პირობითად შეიძლება შედარდეს ახლანდელს, რადგან მის შემადგენლობაში მოთამაშეებს — მათი ენობრივ-ეთნიკური კუთვნილებისა და წარმომავლობის მიუხედავად — მთელი ცისლეიტანიიდან (ავსტრია-უნგრეთის არაუნგრული ნაწილი) იძახებდნენ. კერძოდ, ავსტრიის ნაკრების შემადგენლობაში დიდი რაოდენობით ჩეხებიც თამაშობდნენ. ავსტრიის ნაკრებისთვის პირველი მნიშვნელოვანი საერთაშორისო შეჯიბრება 1912 წლის ზაფხულის ოლიმპიური თამაშები იყო, რომელიც სტოკჰოლმში ჩატარდა. გერმანიის, ნორვეგიისა და იტალიის ნაკრებებთან გამარჯვების, ხოლო ნიდერლანდებისა და უნგრეთის ნაკრებებთან დამარცხების შემდეგ, ავსტრიის ნაკრებმა საბოლოოდ ტურნირზე მეექვსე ადგილი დაიკავა.

პირველი მსოფლიო ომის დროს ავსტრიაში საფეხბურთო საქმიანობა თითქმის არ შეჩერებულა. ამ პერიოდში ეროვნული გუნდის მთავარი მწვრთნელის უგო მეისლის არყოფნის პირობებში, რომელიც იტალიის ფრონტზე იბრძოდა, გუნდის სათავეში „ვიენის“ ყოფილი მცველი ჰაინრიხ რეჩური (Heinrich Retschury) იდგა. თუმცა, ომის დროს ეროვნული ნაკრების მონაწილეობით მატჩების გამართვა მხოლოდ იმავე უნგრეთთან და ნეიტრალურ შვეიცარიასთან იყო შესაძლებელი.

შემადგენლობა

რედაქტირება
0#0 პოზიცია მოთამაშე დაბადების თარიღი (ასაკი) მატჩი გოლი კლუბი
1 ალექსანდერ შლაგერი 1 თებერვალი, 1996 (1996-02-01) (28 წლის) 16 0   რედ ბული ზალცბურგი
12 ნიკლას ჰედლი 17 მარტი, 2001 (2001-03-17) (23 წლის) 1 0   რაპიდი ვენა
13 პატრიკ პენცი 2 იანვარი, 1997 (1997-01-02) (27 წლის) 13 0   ბრონდბიუ
2 გერნოტ ტრაუნერი 25 მარტი, 1992 (1992-03-25) (32 წლის) 15 2   ფეიენორდი
3 მიხაელ სვობოდა 15 ოქტომბერი, 1998 (1998-10-15) (26 წლის) 2 0   ვენეცია
4 მარკო ფრიდლი 16 მარტი, 1998 (1998-03-16) (26 წლის) 5 0   ვერდერი
5 შტეფან პოში 14 მაისი, 1997 (1997-05-14) (27 წლის) 40 2   ბოლონია
8 დავიდ ალაბა 24 ივნისი, 1992 (1992-06-24) (32 წლის) 105 15   რეალ მადრიდი
14 ლეოპოლდ კვერფელდი 20 დეკემბერი, 2003 (2003-12-20) (21 წლის) 4 0   უნიონ ბერლინი
15 ფილიპ ლინჰარტი 11 ივლისი, 1996 (1996-07-11) (28 წლის) 27 3   ფრაიბურგი
16 ფილიპ მვენე 29 იანვარი, 1994 (1994-01-29) (30 წლის) 18 0   მაინცი 05
28 ფლავიუს დანილუკი 27 აპრილი, 2001 (2001-04-27) (23 წლის) 3 0   ვერონა
6 ნიკოლას ზაივალდი 4 მაისი, 2001 (2001-05-04) (23 წლის) 32 0   რედ ბული ლაიფციგი
9 მარსელ ზაბიტცერი 17 მარტი, 1994 (1994-03-17) (30 წლის) 86 20   ბორუსია დორტმუნდი
10 ფლორიან გრილიჩი 7 აგვისტო, 1995 (1995-08-07) (29 წლის) 48 1   ჰოფენჰაიმი
18 რომანო შმიდი 27 იანვარი, 2000 (2000-01-27) (24 წლის) 19 1   ვერდერი
19 კრისტოფ ბაუმგარტნერი 1 აგვისტო, 1999 (1999-08-01) (25 წლის) 46 17   რედ ბული ლაიფციგი
20 კონრად ლაიმერი 27 მაისი, 1997 (1997-05-27) (27 წლის) 44 5   ბაიერნი
21 პატრიკ ვიმერი 30 მაისი, 2001 (2001-05-30) (23 წლის) 19 1   ვოლფსბურგი
22 მათიას ზაიდლი 24 იანვარი, 2001 (2001-01-24) (23 წლის) 7 1   რაპიდი ვენა
23 კევინ შტოგერი 27 აგვისტო, 1993 (1993-08-27) (31 წლის) 2 0   ბორუსია
7 მარკო არნაუტოვიჩი (კაპიტანი) 19 აპრილი, 1989 (1989-04-19) (35 წლის) 120 39   ინტერი მილანი
8 ჩუკვუბუიკე ადამუ 6 ივნისი, 2001 (2001-06-06) (23 წლის) 8 0   ფრაიბურგი
11 მიხაელ გრეგორიჩი 18 აპრილი, 1994 (1994-04-18) (30 წლის) 60 17   ფრაიბურგი
17 ანდრეას ვაიმანი 5 აგვისტო, 1991 (1991-08-05) (33 წლის) 25 2   ვესტ ბრომვიჩ ალბიონი

რეკორდები

რედაქტირება

ჩატარებული მატჩები

რედაქტირება
 
მარკო არნაუტოვიჩი — ნაკრების რეკორდსმენი ჩატარებული მატჩების მიხედვით
განახლდა: 2024 წლის 13 ოქტომბრის მონაცემებით
მოთამაშე მატჩი გოლი პერიოდი
1 მარკო არნაუტოვიჩი 120 39 2008–
2 დავიდ ალაბა 105 15 2009–
3 ანდრეას ჰერცოგი 103 26 1988–2003
4 ალექსანდარ დრაგოვიჩი 100 2 2009–2022
5 ტონი პოლსტერი 95 44 1982–2000
6 გერჰარდ ჰანაპი 93 12 1948–1964
7 კარლ კოლერი 86 5 1952–1965
მარსელ ზაბიტცერი 20 2012–
9 იულიან ბაუმგარტლინგერი 84 1 2009–2021
ფრიდრიხ კონცილია 0 1970–1985
ბრუნო პეცაი 9 1975–1990

ბომბარდირები

რედაქტირება
განახლდა: 2024 წლის 13 ოქტომბრის მონაცემებით
მოთამაშე გოლი მატჩი საშ პერიოდი
1 ტონი პოლსტერი 44 95 0.46 1982–2000
2 მარკო არნაუტოვიჩი 39 120 0.33 2009–
3 ჰანს კრანკლი 34 69 0.49 1973–1985
4 ჰანს ჰორვატი 29 46 0.63 1924–1934
5 ერიხ ჰოფი 28 37 0.76 1957–1968
მარკ იანკო 28 70 0.40 2006–2019
7 ანტონ შალი 27 28 0.96 1927–1934
8 მათიას სინდელარი 26 43 0.60 1926–1937
ანდრეას ჰერცოგი 26 103 0.25 1988–2003
10 კარლ ციშეკი 24 40 0.60 1931–1945

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება