ავსტრიის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები
ავსტრიის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები — წარმოადგენს ავსტრიას საერთაშორისო ტურნირებზე და შეხვედრებზე ფეხბურთში. ნაკრების კონტროლს და ხელმძღვანელობას ახორციელებს ავსტრიის საფეხბურთო კავშირი, რომელიც ფიფას წევრია 1905 წლიდან, ხოლო უეფას წევრი — 1954 წლიდან.
ასოციაცია | ავსტრიის საფეხბურთო კავშირი | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
კონფედერაცია | უეფა (ევროპა) | |||||||||
მთავარი მწვრთვნელი | რალფ რანგნიკი | |||||||||
კაპიტანი | დავიდ ალაბა | |||||||||
ყველაზე მეტი კეპი | მარკო არნაუტოვიჩი (120) | |||||||||
ბომბარდირი | ტონი პოლსტერი (44) | |||||||||
სტადიონი | ერნსტ ჰაპელი | |||||||||
ფიფა-ს კოდი | AUT | |||||||||
ფიფა-ს რეიტინგი | 68 | |||||||||
ფიფა-ს უმაღლესი რეიტინგი | 17 (მაისი 1999) | |||||||||
ფიფა-ს უდაბლესი რეიტინგი | 105 (ივლისი 2008) | |||||||||
ელო-ს რეიტინგი | 60 | |||||||||
ელო-ს უმაღლესი რეიტინგი | 1 (მაისი 1934) | |||||||||
ელო-ს უდაბლესი რეიტინგი | 75 (2 სექტემბერი 2011) | |||||||||
| ||||||||||
პირველი საერთაშორისო | ||||||||||
ავსტრია 5–0 უნგრეთი (ვენა, ავსტრია; 12 ოქტომბერი, 1902) | ||||||||||
უდიდესი გამარჯვება | ||||||||||
ავსტრია 9 –0 მალტა (ზალცბურგი, ავსტრია; 30 აპრილი, 1977) | ||||||||||
უდიდესი დამარცხება | ||||||||||
ავსტრია 1–11 ინგლისი (ვენა, ავსტრია; 8 ივნისი, 1908) | ||||||||||
მსოფლიო ჩემპიონატი | ||||||||||
გამოსვლა | 7 (პირველად 1934) | |||||||||
საუკეთესო შედეგი | მესამე ადგილი, 1954 | |||||||||
ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი | ||||||||||
გამოსვლა | 1 (პირველად 2008) | |||||||||
საუკეთესო შედეგი | რაუნდი 1, 2008 | |||||||||
ჯილდოები
|
ავსტრიის ეროვნულმა ნაკრებმა პირველი საერთაშორისო მატჩი 1902 წელს უნგრეთის ეროვნულ ნაკრებთან გამართა, რომელიც 5–0 მოიგო. ეროვნული ნაკრების ისტორიაში პირველი დიდი წარმატების პერიოდი 1930-იან წლებს უკავშირდება, როდესაც ის ავსტრიელი სპეციალისტის ჰუგო მაისლის (გერმ. Hugo Meisl) ხელმძღვანელობით თამაშობდა, და დაიწყო 1931 წლის 16 მაისს შოტლანდიის ეროვნულ ნაკრებთან გამარჯვებით, რომლისთვისაც ეს მატჩი პირველი მარცხი იყო ბრიტანეთის კუნძულების გარეთ. 1938 წელს, ავსტრიის ანშლუსის შემდეგ, ავსტრიის ნაკრები დაიშალა, ხოლო მისი ზოგიერთი მოთამაშე გერმანიის ეროვნულ გუნდს შეუერთდა. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ავსტრიის ნაკრებმა კვლავ წარმატებით განაგრძო გამოსვლა საერთაშორისო ასპარეზზე, რამაც კულმინაციას 1954 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე მიაღწია, სადაც ავსტრიამ მესამე ადგილი დაიკავა. თუმცა ამის შემდეგ დაიწყო წარუმატებლობის ხანგრძლივი პერიოდი. გუნდის ისტორიაში მომდევნო შედარებითი აღმავლობის პერიოდი 1978 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე მოვიდა,[1] სადაც ავსტრიელებმა პირველ ჯგუფურ ეტაპზე სამიდან ორი მატჩი მოიგეს[2][3] და შემდეგ ეტაპზე პირველი ადგილიდან გავიდნენ, ხოლო მეორე ჯგუფურ ეტაპზე მსოფლიოს მოქმედი ჩემპიონები, დასავლეთ გერმანიის ნაკრები დაამარცხეს.[4] ბოლოჯერ ავსტრიის ნაკრებმა 1998 წლის საფრანგეთის მსოფლიო ჩემპიონატზე იასპარეზა, სადაც ჯგუფური ეტაპიდან გასვლა ვერ შეძლო. 2008 წელს ავსტრია (შვეიცარიასთან ერთად) ევროპის ჩემპიონატის ფინალური ტურნირის ერთ-ერთი ორგანიზატორი ქვეყანა იყო, სადაც მასპინძელი გუნდები ავტომატურად ხვდებიან კვალიფიკაციის გარეშე. თუმცა საშინაო ტურნირზე ავსტრიის ნაკრებმა შვეიცარიის ეროვნული გუნდის მსგავსად ჯგუფური ეტაპის დაძლევა ვერ შეძლო. გუნდმა 2016 წლის ევროპის ჩემპიონატზეც იასპარეზა, თუმცა, ისევე როგორც საშინაო ევრო 2008-ზე, ჯგუფიდან ამჯერადაც ვერ გავიდა. უკეთესი შედეგი აჩვენა 2021 წელს, როდესაც ისტორიაში პირველად, 2020 წლის ევროპის ჩემპიონატზე 1/8 ფინალში გავიდა.
ავსტრიის ეროვნული გუნდი საშინაო მატჩებს ძირითადად ვენის ერნსტ ჰაპელის სტადიონზე ატარებს. 2024 წლის 24 ოქტომბრის მდგომარეობით, ავსტრიის ეროვნული ნაკრები ფიფას რეიტინგში 23-ე ადგილზეა.[5]
ისტორია
რედაქტირებაფეხბურთმა ავსტრიაში გავრცელება 1890-იანი წლების დასაწყისში — ინგლისიდან დაიწყო. პირველი საფეხბურთო მატჩი ავსტრიის უძველეს საფეხბურთო კლუბებს — „კრიკეტერსა“ და „ვიენას“ შორის — 1894 წელს გაიმართა. ვენაში ფეხბურთის გავრცელებასა და განვითარებაში განსაკუთრებით აქტიური როლი ითამაშა ინგლისის ჩემპიონატის ყოფილმა მოთამაშემ, ბრიტანელმა მარკ ნიკოლსონმა, რომელიც იმ პერიოდში ავსტრიაში ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა. 1898 წლის 18 დეკემბერს მან მოაწყო მატჩი ვენელ ინგლისელებსა და ადგილობრივ მაცხოვრებლებს შორის ქალაქის პარკ „პრატერში“. „ვენელები“ თამაშობდნენ თეთრ მაისურებსა და შავ შორტებში, საიდანაც ავსტრიის ნაკრების ოფიციალური ფერები იღებს სათავეს (შედარებით ახლო წარსულში წითელ-თეთრ-წითელი კომბინაციით შეიცვალა). ავსტრიის ნაკრებმა პირველი საერთაშორისო მატჩი 1901 წლის 8 აპრილს შვეიცარიის ნაკრების წინააღმდეგ გამართა; თუმცა ორივე ქვეყნის ფეხბურთის ფედერაცია ამ თამაშს არაოფიციალურად მიიჩნევს. შეხვედრა ორგანიზებული იყო თანამედროვე ავსტრიის საფეხბურთო კავშირის (გერმ. Österreichische Fußballbund) წინამორბედის, ავსტრიის საფეხბურთო კავშირის (გერმ. Österreichischen Fußball-Union) მიერ, რომელიც დაარსდა მხოლოდ ერთი წლით ადრე, მისი დამფუძნებელი და პირველი თავმჯდომარე იყო მარკ ნიკოლსონი. ავსტრიის ნაკრები ამ მატჩში წარმოდგენილი იყო იმ დროის სამი უმსხვილესი ვენური კლუბის — „ვიენას“, „კრიკეტერისა“ და „ვიენერ ატლეტიკსპორტკლუბის“ (Wiener Athletiksport Club) მოთამაშეებით. „ვენის ნაკრებს“ მანამდეც ჰქონდა გამართული მატჩები უცხოურ გუნდებთან, თუმცა ამ შეხვედრებში მათ მეტოქეებს არა სანაკრებო, არამედ საკლუბო გუნდები წარმოადგენდნენ.
ავსტრიის ნაკრების პირველი ოფიციალურად აღიარებული საერთაშორისო მატჩი — როგორც შეხვედრა ვენისა და ბუდაპეშტის ნაკრებებს შორის გაიმართა — 1902 წლის 10 ოქტომბერს. ეს მატჩი მსოფლიო ფეხბურთის ისტორიაში ითვლება ბრიტანეთის კუნძულების ფარგლებს გარეთ ნაკრებ გუნდებს შორის გამართულ პირველ მატჩად. შეხვედრა ავსტრიელებმა 5–0 მოიგეს. ხუთიდან სამი გოლი ავსტრიული ფეხბურთის იმ პერიოდის პირველმა „ვარსკვლავმა“ იოჰან სტუდნიჩკამ (Johann Studnicka) გაიტანა. მომდევნო ათწლეულებში ავსტრიისა და უნგრეთის გუნდებს შორის მატჩები წელიწადში ორჯერ იმართებოდა — ერთხელ ვენაში, ხოლო მეორედ — ბუდაპეშტში. ეს შეხვედრები პრინციპული მეტოქეობით გამოირჩეოდა და საფეხბურთო წლის კულმინაციად ითვლებოდა. მაშინდელი ავსტრიის ნაკრები მხოლოდ პირობითად შეიძლება შედარდეს ახლანდელს, რადგან მის შემადგენლობაში მოთამაშეებს — მათი ენობრივ-ეთნიკური კუთვნილებისა და წარმომავლობის მიუხედავად — მთელი ცისლეიტანიიდან (ავსტრია-უნგრეთის არაუნგრული ნაწილი) იძახებდნენ. კერძოდ, ავსტრიის ნაკრების შემადგენლობაში დიდი რაოდენობით ჩეხებიც თამაშობდნენ. ავსტრიის ნაკრებისთვის პირველი მნიშვნელოვანი საერთაშორისო შეჯიბრება 1912 წლის ზაფხულის ოლიმპიური თამაშები იყო, რომელიც სტოკჰოლმში ჩატარდა.
შემადგენლობა
რედაქტირებარეკორდები
რედაქტირებაჩატარებული მატჩები
რედაქტირება- განახლდა: 2024 წლის 13 ოქტომბრის მონაცემებით
№ | მოთამაშე | მატჩი | გოლი | პერიოდი |
---|---|---|---|---|
1 | მარკო არნაუტოვიჩი | 120 | 39 | 2008– |
2 | დავიდ ალაბა | 105 | 15 | 2009– |
3 | ანდრეას ჰერცოგი | 103 | 26 | 1988–2003 |
4 | ალექსანდარ დრაგოვიჩი | 100 | 2 | 2009–2022 |
5 | ტონი პოლსტერი | 95 | 44 | 1982–2000 |
6 | გერჰარდ ჰანაპი | 93 | 12 | 1948–1964 |
7 | კარლ კოლერი | 86 | 5 | 1952–1965 |
მარსელ ზაბიტცერი | 20 | 2012– | ||
9 | იულიან ბაუმგარტლინგერი | 84 | 1 | 2009–2021 |
ფრიდრიხ კონცილია | 0 | 1970–1985 | ||
ბრუნო პეცაი | 9 | 1975–1990 |
ბომბარდირები
რედაქტირება- განახლდა: 2024 წლის 13 ოქტომბრის მონაცემებით
№ | მოთამაშე | გოლი | მატჩი | საშ | პერიოდი |
---|---|---|---|---|---|
1 | ტონი პოლსტერი | 44 | 95 | 0.46 | 1982–2000 |
2 | მარკო არნაუტოვიჩი | 39 | 120 | 0.33 | 2009– |
3 | ჰანს კრანკლი | 34 | 69 | 0.49 | 1973–1985 |
4 | ჰანს ჰორვატი | 29 | 46 | 0.63 | 1924–1934 |
5 | ერიხ ჰოფი | 28 | 37 | 0.76 | 1957–1968 |
მარკ იანკო | 28 | 70 | 0.40 | 2006–2019 | |
7 | ანტონ შალი | 27 | 28 | 0.96 | 1927–1934 |
8 | მათიას სინდელარი | 26 | 43 | 0.60 | 1926–1937 |
ანდრეას ჰერცოგი | 26 | 103 | 0.25 | 1988–2003 | |
10 | კარლ ციშეკი | 24 | 40 | 0.60 | 1931–1945 |
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1978 FIFA World Cup Argentina
- ↑ Austria 2–1 Spain / 1978 FIFA World Cup
- ↑ Austria 1–0 Sweden / 1978 FIFA World Cup
- ↑ Austria 3–2 West Germany / 1978 FIFA World Cup
- ↑ Latest Men’s World Ranking