ცისლეიტანია
ცისლეიტანია (გერმ. Cisleithanien, also Zisleithanien, უნგრ. Ciszlajtánia, ჩეხ. Předlitavsko, პოლ. Przedlitawia, ხორ. Cislajtanija, სლოვენ. Cislajtanija, უკრ. Цислейтанія, ტრანსლიტერაცია: Tsysleitàniia) — ავსტრია-უნგრეთის იმპერიის ჩრდილოეთ და დასავლეთ ნაწილის საერთო არაოფიციალური სახელწოდება, 1867 წელს ავსტრია-უნგრეთის კომპრომისის შედეგად შეიქმნა ორმაგი მონარქია, როგორც ტრანსლეიტანიის გამორჩევა ცისლეიტანიისგან.
ცისლეიტანიის დედაქალაქი იყო ვენა, ავსტრიის იმპერატორის რეზიდენცია. 1910 წლისთვის ცისლეიტანიის მოსახლეობა შეადგენდა 28,571,900 ადამიანს. იგი გადაჭიმული იყო დასავლეთით ბრეგენცის საგრაფოდან აღმოსავლეთით გალიციისა და ლოდომერიის სამეფომდე და ბუკოვინის საჰერცოგომდე, ჩრდილოეთით კი ბოჰემიის სამეფოდან სამხრეთით დალმაციის სამეფომდე. ცისლეიტანია მოიცავდა დღევანდელი ავსტრიის ფედერალურ მიწებს (ბურგენლანდის გარდა), ჩეხეთისა და სლოვენიის რესპუბლიკების უმეტეს ნაწილს (პრეკმურიეს გარდა), იტალიის ნაწილებს (ტრიესტს, გორიცას და ტრენტინო-ალტო-ადიჯეს), ხორვატიას (ისტრიას და დალმაციას) და ჩერნოგორიას (კოტორის ყურეს).
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება