სიონთგორი (ყოფილი როშკიონი) — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, მცხეთა-მთიანეთის მხარის თიანეთის მუნიციპალიტეტში, ღულელების თემში.[1] მდებარეობს ერწოს ქვაბულში, ზღვის დონიდან 1070 მეტრზე. თიანეთიდან დაშორებულია 30 კილომეტრით.

სოფელი
სიონთგორი
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე მცხეთა-მთიანეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი თიანეთის მუნიციპალიტეტი
თემი ღულელები
კოორდინატები 41°57′51″ ჩ. გ. 44°53′40″ ა. გ. / 41.96417° ჩ. გ. 44.89444° ა. გ. / 41.96417; 44.89444
ადრეული სახელები როშკიონი
ცენტრის სიმაღლე 1070
მოსახლეობა 49[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 100 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
სიონთგორი — საქართველო
სიონთგორი
სიონთგორი — მცხეთა-მთიანეთის მხარე
სიონთგორი
სიონთგორი — თიანეთის მუნიციპალიტეტი
სიონთგორი

სოფლის ძველი სახელწოდებაა კვირიასხევი, შემდეგ მას დამწვართსოფელსაც ეძახდნენ. საუკუნეთა მანძილზე სოფელი არაერთგზის დაურბევიათ. დიდად აზარალა იგი მონღოლთა და განსაკუთრებით, შაჰ-აბასის შემოსევებმა, მაგრამ აოხრებული, გადამწვარი კვირიასხევი მაინც მოშენდა. სწორედ XVII საუკუნის შემდეგ ეძახდნენ მას დამწვართსოფელს. ადმინისტრაციულად სოფელი ჯერ კახეთის სამთავროში, შემდეგ კახეთის საერისთავოში და ბოლოს კახეთის სამეფოში (XVI-XVIII საუკუნეები) შედიოდა. სამხედრო-ტერიტორიული დაყოფით კი რუსთველი ეპისკოპოსის სადროშოს დროშის ქვეშ უნდა დამდგარიყო. ფეოდალური მფლობელობის თვალსაზრისით სოფელი საკმაოდ ჭრელი იყო, აქ ერთმანეთს ენაცვლებოდა საეკლესიო, სამეფო თუ სათავადო საკუთრება. XIX საუკუნის 50-იანი წლებიდან სოფლის შეთხელებული მოსახლეობა შეივსო ამღიდან და ახიელიდან ჩამოსახლებული მთიელებით, რომელთა ჩამოსახლებას საფუძველი უფრო ადრე შეექმნა. როდესაც ღულელების თემის თითქმის გაუკაცრიელებული მიწები ერეკლე II-მ აღა-მაჰმად-ხანის წინააღმდეგ ბრძოლებში წარმატებისათვის სპეციალური სიგელით უბოძა ხევსურებს.

დემოგრაფია

რედაქტირება

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 49 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002[2] 77 37 40
2014[1]   49 21 28

ლიტერატურა

რედაქტირება
  1. 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
  2. საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II