საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია
ამ სტატიაში არ არის მითითებული სანდო და გადამოწმებადი წყარო. |
საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია — პოლიტიკური პარტია საქართველოში 1917-1923 წლებში. იყო საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ყველაზე დიდი და გავლენიანი პარტია.
| საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია | |
|---|---|
| ისტორია | |
| დაფუძნდა | 1918 - 1936 |
| პოზიციები | |
| იდეოლოგია | სოციალ-დემოკრატია |
| შტაბ-ბინა | თბილისი, საქართველო |
ისტორია რედაქტირება
პარტია ოფიციალურად გამოეყო რსდმპ-ს 1918 წლის ნოემბერში. 1919 წლის 14 თებერვალს საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების არჩევნებში პარტიამ აიღო ხმათა 81,5%.
რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპაციის შემდეგ, 1921 წლიდან პარიზში არსებობდა პარტიის „საზღვარგარეთული ბიურო“. 1921-1923 წლებში პარტია ეწეოდა აქტიურ იატაკქვეშა ანტიბოლშევიკურ მოღვაწეობას. 1923 წლის აგვისტოში ოფიციალურად შეწყვიტა ფუნქციონირება. მისი წევრები მონაწილეობდნენ 1924 წლის აჯანყების მომზადებაში.
პარტიის წამყვანი იდეოლოგები იყვნენ: ნიკოლოზ ჩხეიძე, ევგენი გეგეჭკორი, გრიგოლ ლორთქიფანიძე, ისიდორე რამიშვილი, ნოე ჟორდანია, ირაკლი წერეთელი, აკაკი ჩხენკელი, სეით დევდარიანი, ბენია ჩხიკვიშვილი, კოტე ანდრონიკაშვილი და სხვანი. სხვა და სხვა დროს პარტიის თვალსაჩინო წევრები იყვნენ: ვიქტორ ნოზაძე, მიხეილ ხუნდაძე, ევგენ ღვალაძე, ისიდორე მანწკავა, აკაკი ანდღულაძე და სხვა ცნობილი პოლიტიკური მოღვაწენი.