ნატანები
ნატანები, მოგროსი — მდინარე საქართველოში, გურიის მხარეში. სათავე აქვს მესხეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე, ზღვის დონიდან 2548 მ-ზე, მწვერვალ საყორნიასთან, სოფელ შეკვეთილთან ერთვის შავ ზღვას, სიგრძე 60 კმ, მდინარის აუზის ფართობი 657 კმ². საზრდოობს წვიმის, თოვლისა და მიწისქვეშა წყლით. წყალდიდობა იცის გაზაფხულზე, წყალმცირობა — ივლის-აგვისტოში, წყალმოვარდნა — მთელი წლის განმავლობაში. საშუალო წლიური ხარჯი 33,5 მ³/წმ. იყენებენ წისქვილებისთვის და სარწყავად. მნიშვნელოვანი შენაკადებია ბჟუჟი და ჩოლოქი. ნატანები ზემო წელში მთის მდინარის თვისებებს იჩენს, ხოლო ქვემო დინებაში დაბლობის ტიპური მდინარეა.
| ნატანები | |
|---|---|
 ნატანები სოფელ ცხემლისხიდთან | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| ტერიტორიული ერთეულები | გურიის მხარე |
| ქალაქები | ოზურგეთი |
| სათავე |
საყორნია 41°48′23″ ჩ. გ. 42°18′38″ ა. გ. / 41.80639° ჩ. გ. 42.31056° ა. გ. |
| სათავის მდებარეობა | მესხეთის ქედი |
| სათავის სიმაღლე | 2548 მ |
| შესართავი |
შავი ზღვა 41°54′43″ ჩ. გ. 41°46′06″ ა. გ. / 41.91194° ჩ. გ. 41.76833° ა. გ. |
| შესართავის მდებარეობა | შეკვეთილი |
| შესართავის სიმაღლე | 0 მ |
| სიგრძე | 60 კმ |
| აუზის ფართობი | 657 კმ² |
| წყლის ხარჯი (საშ.) | 33,5 მ³/წმ |
     — სათავე,  — შესართავი | |
 ნატანები ვიკისაწყობში | |
სახელწოდებარედაქტირება
ბერძენი გეოგრაფი არიანე ნატანებს მოიხსენიებს ისისის სახელწოდებით. ნატანები მას ეწოდა იმის გამო, რომ ადგილობრივი მოსახლეობას მდინარეზე დაცურებით გადაჰწონდა ხე-ტყე. ხე-ტყის ნატანი, ანუ ნატანები, მდინარის სახელწოდებად ჩამოყალიბდა.
ისტორიარედაქტირება
1817 წელს რუსეთის არმიის შტაბსკაპიტნის, ენსგოლმის მიერ შედგენილი დასავლეთ საქართველოს აღწერილობის თანახმად ნატანებზე საზღვაო ნავები ვაშნარამდე, ზღვიდან 16 კმ დაშორებით ადიოდნენ.[1] 2012 წელს მდინარის შესართავთან ზღვაში, 100 მეტრ სიღრმეზე მეთევზეებმა აღმოაჩინეს ხომალდი, რომელიც სავარაუდოდ ახალი წელთაღრიცხვის II საუკუნით თარიღდება.[2]
ლიტერატურარედაქტირება
- აფხაზავა ი., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 327.