ბერძნები (ბერძ. Έλληνες „ელლინეს“ — ელინები) — ხალხი, საბერძნეთის ძირითადი მოსახლენი (9,72 მლნ). ცხოვრობენ აგრეთვე კვიპროსზე (570 ათ.), აშშ-ში (550 ათ.), გერმანიაში (300 ათ.), რუსეთის ფედერაციაში (92 ათ.).

ბერძნები
Έλληνες

პირველი რიგი
ჰომეროსილეონიდასიპერიკლე არგიროპულო ჰეროდოტეჰიპოკრატე
მეორე რიგი
სოკრატეპლატონიარისტოტელეალექსანდრე მაკედონელიარქიმედე
მესამე რიგი
ჰიპატიაბასილ IIალექსი I კომნენოსიგემისტუს პლეთოელ გრეკო
მეოთხე რიგი
რიგას ფერეოსითედორე კოლოკოტრონისილასკარინა ბუბულინაგეორგიოს კარაისკაკისიიოანე კაპოდისტრია
მეხუთე რიგი
ვენიზელოს ელეფტერიოსიკონსტანტინოს კავაფისი გეორგიოს პაპანიკოლაუმაკარიოს IIIპიროს დიმასი
საერთო მოსახლეობა
12,4 მლნ.
რეგიონები მნიშვნელოვანი მოსახლეობით
საბერძნეთის დროშა საბერძნეთი 9,72 მლნ.
კვიპროსის დროშა კვიპროსი 570 ათ.
დროშა: ამერიკის შეერთებული შტატები აშშ 550 ათ.
ენები ახალბერძნული
რელიგიები მართლმადიდებლები

საქართველოში მცხოვრები ბერძნები

რედაქტირება

საქართველოში მცხოვრებმა ბერძნებმა (აფხაზეთსა და აჭარაში) შემოინახეს ძველი ტანისამოსის ელემენტები. მამაკაცის ტანისამოსიდან შეიძლება გამოიყოს „ზიპუნი“ ან „ენტერი“ (ზედატანის სამოსი), „გელანი“ (თბილი ჟილეტი ან მოკლე თბილი პიჯაკი), ფართო შარავარები, ხოლო ქალის ტანსაცმელში — „ხიტონი“. წარსულში ურუმები კაბის ნაცვლად ხელნაკეთი მაუდისგან შეკერილ „ჩხუს“ ატარებდნენ, პიჯაკის ნაცვლად — არხალუხს, შარვლის ნაცვლად — ფართო შარავარებს; ფეხთ ემოსათ შალის მოხატული ნაქსოვი წინდები და მოქნილი ტყავის ფეხსაცმელი — „ჩარუზი“, თავზე ცხვრის ტყავის ფაფახი ეხურათ. მრავალფეროვნებით გამოირჩეოდა ქალების თავის, მხრის, მკერდის, ყურისა და ხელის მორთულობა.

საქართველოში მცხოვრები ბერძნების საკვებიც არაერთგვაროვანი იყო. მდიდრებს უფრო მეტი ჰქონდათ ხორციანი საჭმელი, ღარიბები კი ახალდაკრეფილი, საკვებად ვარგისი ველური ბალახით — ღიმითა და პავალიკით კმაყოფილდებოდნენ. ბალახებს იმარაგებდნენ და უხვად ინახავდნენ ზამთრისთვის. ბერძნები აცხობდნენ ხორბლის პურს ან სიმინდის მჭადს, წარსულში საკვებად გამოიყენებოდა ქერის ან ასლის პურიც (წალკა). აფხაზი ბერძნების ეროვნულ ნაციონალურ საკვებს წარმოადგენდა ფაფა.

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

წყაროები

რედაქტირება
  • Encyclopedia Britannica. United States: Encyclopedia Britannica Inc. 2008. Online Edition. აკლია ან იგნორირებულია |title= (დახმარება)
  • The Columbia Encyclopedia. United States: Columbia University Press. 2008. Online Edition. აკლია ან იგნორირებულია |title= (დახმარება)
  • (2006) Pocket World in Figures (Economist). London: Economist Books. ISBN 1-86197-825-1. 
  • Cadogan, Gerald; Langdon Caskey, John (1986) The End of the Early Bronze Age in the Aegean. Boston: Brill Academic Publishers. ISBN 9004073094. 
  • Drews, Robert (1994). The coming of the Greeks: Indo-European conquests in the Aegean and the Near East. Princeton, N.J: Princeton University Press. ISBN 0691029512. 
  • Griffin, Jasper; Boardman, John; Murray, Oswyn (2001). The Oxford history of Greece and the Hellenistic world. Oxford [Oxfordshire]: Oxford University Press. ISBN 0-19-280137-6. 
  • Kaldellis, Anthony (2008). Hellenism in Byzantium: The Transformations of Greek Identity and the Reception of the Classical Tradition (Greek Culture in the Roman World). Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-87688-5. 
  • Mallory, James; Adams, Douglas (1997) Encyclopedia of Indo-European Culture. New York: Routledge. ISBN 1884964982. 
  • Mango, Cyril A. (2002). The Oxford history of Byzantium. Oxford [Oxfordshire]: Oxford University Press. ISBN 0-19-814098-3. 
  • Mazower, Mark (2002). The Balkans : A Short History. New York: Modern Library. ISBN 0-8129-6621-X. 
  • Norwich, John Julius (1998). A Short History of Byzantium. London: Vintage. ISBN 0-679-77269-3. 
  • Roberts, J.M. (2007). The New Penguin History of the World. Penguin (Non-Classics). ISBN 0-14-103042-9. 
  • Smith, Anthony Robert (1991). National identity. Reno: University of Nevada Press. ISBN 0-87417-204-7. 
  • Sofos, Spyros A.; Özkırımlı, Umut (2008). Tormented by History: Nationalism in Greece and Turkey. C Hurst & Co Publishers Ltd. ISBN 1-85065-899-4. 
  • Veremis, Thanos; Koliopoulos, John S. (2007). Greece: The Modern Sequel. C Hurst & Co Publishers Ltd. ISBN 1-85065-463-8. 
  1. სულხან-საბა ორბელიანი, „ლექსიკონი ქართული“, ტ. 1, თბ., 1991, გვ. 332