ველევისოფელი საქართველოში (რაჭა-ლეჩხუმისა და ქვემო სვანეთის მხარე), ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, ადმინისტრაციული ერთეულის ცენტრი (სოფლები: ბეთლევი, ველევი, კვირიკეწმინდა, შხივანა).

სოფელი
ველევი
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე რაჭა-ლეჩხუმისა და ქვემო სვანეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი ამბროლაურის მუნიციპალიტეტი
თემი ველევი
კოორდინატები 42°27′36″ ჩ. გ. 43°10′57″ ა. გ. / 42.46000° ჩ. გ. 43.18250° ა. გ. / 42.46000; 43.18250
პირველი ხსენება XVII საუკუნე
ცენტრის სიმაღლე 1160
მოსახლეობა 95[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 100 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
ველევი — საქართველო
ველევი
ველევი — რაჭა-ლეჩხუმისა და ქვემო სვანეთის მხარე
ველევი

მდებარეობს რაჭის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე, მდინარე ველეულის (ხოტეურის მარჯვენა შენაკადი; რიონის აუზი) მარჯვენა მხარეს. ზღვის დონიდან 1160 მ-ზე, ამბროლაურიდან 19 კმ-ში.

ვახუშტი ბატონიშვილი (XVIII ს.) ველევს, ველევის მთას და ველევი-საღორის მთას ასახელებს რაჭის ქედის იმ მთებს შორის, რომლებიც გამოყოფს რაჭას ოკრიბისაგან. სოფელ ველევს იხსენიებს XVIII საუკუნის მოგზაური იოჰან გიულდენშტედტი. სოფელში იდგა გვიანდელი შუა საუკუნეების წმ. სამების დარბაზული ეკლესია, რომელიც 1991 წლის მიწისძვრის დროს დაინგრა. სოფელს ჩრდილო-დასავლეთით აკრავს გაბუნის კლდე, რომლის თავზე მდებარეობს ვე­ლე­უ­ლის ხე­ო­ბის მთავარი სალოცავი — წვერის წმინდა გიორგის ეკლესიის ნანგრევები.

დემოგრაფია

რედაქტირება

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 95 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002[2] 138 68 70
2014[1]   95 47 48

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • ველევი // ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014.
  • ცხადაია პ., ჯოჯუა ვ., რაჭის გეოგრაფიული სახელწოდებანი, ტ. III, თბ., 2010. — გვ. 9.
  • ბოჭორიძე გ., რაჭის ისტორიული ძეგლები, VIII, თბ., 1933. — გვ.227.

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  •   კულტურული მემკვიდრეობის პორტალი, № 8529
  1. 1.0 1.1 მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
  2. მოსახლეობის 2002 წლის აღწერა. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (2002 წელი). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.