ალექსანდრე III (იმერეთის მეფე)
ალექსანდრე III (გ. 1660) — იმერეთის მეფე 1639-1660. გიორგი III-ის უფროსი შვილი. ებრძოდა გაძლიერებულ ფეოდალურ ანარქიას. მხარს უჭერდა თავის სიმამრს თეიმურაზ I-ს (ცოლად ჰყავდა თეიმურაზის ქალიშვილი დარეჯანი, ზურაბ არაგვის ერისთავის ქვრივი) ირანის აგრესიის წინააღმდეგ ბრძოლაში. თეიმურაზის გავლენით ურთიერთობა დაამყარა მოსკოვის სახელმწიფოსთან და რამდენიმეჯერ (1649, 1651, 1656) გაგზავნა ელჩები. 1651 წლის 9 ოქტომბერს ხელი მოაწერა მოსკოვის ხელმწიფის ერთგულების ფიცის წიგნს.
| ალექსანდრე III | |
|---|---|
.jpg) კრისტოფორო დე კასტელის ნახატი | |
| იმერეთის მეფე | |
| მმართ. დასაწყისი: | 1639 |
| მმართ. დასასრული: | 1660 |
| წინამორბედი: | გიორგი III |
| მემკვიდრე: | ბაგრატ IV |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | 1609 |
| გარდ. თარიღი: | 1660 |
| მეუღლე: |
1. თამარ გურიელი 2.დარეჯანი |
| შვილები: |
ბაგრატ IV თინათინი |
| დინასტია: | ბაგრატიონები |
| მამა: | გიორგი III |
| დედა: | თამარი |
ალექსანდრე III ოცი წლის მანძილზე ებრძოდა ოდიშის მთავარ ლევან II დადიანს. 1657 წელს კი, როდესაც ლევან II გარდაიცვალა, გაილაშქრა ოდიშზე, გადააყენა ლიპარიტ დადიანი და მთავრად თავისი ერთგული კაცი ვამეყ III დადიანი დანიშნა (1658), გურიის მთავრადაც თავისი მომხრე დემეტრე სიმონის ძე დასვა. ამით ორივე სამთავრო დაიმორჩილა და შეძლო დროებით განემტკიცებინა იმერეთის საშინაო მდგომარეობა.
ლიტერატურა
რედაქტირება- გვრიტიშვილი დ., ნარკვევები საქართველოს ისტორიიდან (XV-XVII სს.), [წგნ.] 2, თბ., 1965
- ჯამბურია გ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 292-293.
| წინამორბედი: გიორგი III |
იმერეთის მეფე 1639 - 1660 |
შემდეგი: ბაგრატ IV |