შორაპანი
შორაპანი — დაბა საქართველოში, იმერეთის მხარის ზესტაფონის მუნიციპალიტეტში. დაბაში ფუნქციონირებდა ქარხანა „ელექტროელემენტი“. დაბაში მოქმედებს საჯარო სკოლა.
| დაბა | |
|---|---|
|
შორაპანი | |
.jpg) | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | იმერეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ზესტაფონის მუნიციპალიტეტი |
| კოორდინატები | 42°05′44″ ჩ. გ. 43°04′55″ ა. გ. / 42.09556° ჩ. გ. 43.08194° ა. გ. |
| პირველი ხსენება | ძვ. წ. I ათასწლეული |
| ადრეული სახელები | სარაპანი |
| ცენტრის სიმაღლე | 170 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 1258[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 100 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 492[2] |
| საფოსტო ინდექსი | 2000[3] |
.svg)   | |
მდებარეობა
რედაქტირებამდებარეობს იმერეთის დაბლობის უკიდურეს აღმოსავლეთ ნაწილში, მდინარეების ყვირილისა და ძირულას ხეობაში (ზღვის დონიდან 170 მ, ზესტაფონიდან 5 კმ), საქართველოს საავტომობილო მაგისტრალ ს1-სა და ხაშური-სამტრედიის სარკინიგზო ხაზზე. დაბაში არის საჯარო სკოლა. დაბაში არის საექიმო ამბულატორია.
ისტორია
რედაქტირებაშორაპანი დასახლებულია ანტიკური ხანიდან. უძველესი წერილობითი ცნობა ეკუთვნის სტრაბონს (ძვ. წ. I — ახ. წ. I სს). ციხე-ქალაქი შორაპანი — სარაპანისი ცნობილია კოლხეთის ისტორიაში, როგორც დიდი ნავსადგური, რომელიც მდებარეობდა მდინარე ყვირილაზე. იგი წარმოადგენდა სავაჭრო საქონელის საწყობს. აქვე იკრიბებოდნენ ვაჭრები, რომლებიც აღებ-მიცემობას აწარმოებდნენ აღმოსავლეთისა და დასავლეთის ქვეყნებს შორის. სტრაბონის მოწმობით, მდინარე ფაზისში დადიოდნენ გემები სარაპნის ციხემდე, რომელსაც თავისი სიდიდით შეეძლო მთელი ქალაქის მცხოვრებთა დატევა. ვახუშტი ბაგრატიონის მიხედვით VIII ს-ის დასასრულს იგი არგვეთის საერისთავოს ცენტრს წარმოადგენდა. გვიანდელ ფეოდალურ ხანაში იყო მცირე ქალაქი განვითარებული ვაჭრობით. შემორჩენილია ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი — შორაპნის ციხე. შორაპნის ციხესიმაგრე ლეონტი მროველის (XI ს) ცნობით აგებულია ძველი წელთაღრიცხვის III საუკუნეში ქართლის მეფე ფარნავაზ I-ის მიერ.
1846-1930 წლებში იყო შორაპნის მაზრის ცენტრი. შორაპნის მაზრა მოიცავდა დღევანდელი საჩხერის, ზესტაფონისა და ხარაგაულის მუნიციპალიტეტების ტერიტორიებს. XIX საუკუნის მიწურულს აშენდა რკინიგზის სადგურის შენობა და რკნიგზელთა საცხოვრებელი კორპუსი. ამ პერიოდშია გაშენებული რკინიგზის თანამშრომელთა საცხოვრებელი უბანი. ის სადგურის სიახლოვესაა განლაგებული და შენარჩუნებული აქვს პირვანდელი გეგმარება. უბანი აერთიანებს საცხოვრებელ და საზოგადოებრივი დანიშნულების შენობებს: სკოლა, ამბულატორია, საბავშვო ბაღი და დრამატული წრის შენობა. საცხოვრებელი კორპუსები XIX საუკუნის მიწურულს სადგურის შენობასთან ერთად რკინიგზის მომსახურე პერსონალისთვის უნდა ყოფილიყო აშენებული. 1906 წლის იანვარში რუსეთის რევოლუციის დროს მაქსუდ ალიხანოვ-ავარსკის სადამსჯელო ექსპედიციამ გაძარცვა და გადაწვა დასახლების ყველა დუქანი და სახლი.[4]
1938 წელს შორაპანს მიენიჭა დაბის სტატუსი. 1909 წელს აშენდა შორაპნის სკოლის შენობა.
დემოგრაფია
რედაქტირება2014 წლის აღწერის მონაცემებით დაბაში ცხოვრობს 1258 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 1989[5] | 1771 | -- | -- |
| 2002[5] |  1597 |
-- | -- |
| 2014[1] | 1258 |
596 | 662 |
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 19.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ საქართველოს სატელეფონო კოდები — „სილქნეტი“. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2016-03-06. ციტირების თარიღი: 2011-08-14.
- ↑ საქართველოს საფოსტო ინდექსები — „საქართველოს ფოსტა“
- ↑ Каландадзе, Варл. Мхеидзе, Вл., Очерки революционного движения в Гурии, სანქტ-პეტერბურგი: Эпоха, 1906. — გვ. 85.
- ↑ 5.0 5.1 საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის შედეგბი, ტომი I. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2003). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2018-09-28. ციტირების თარიღი: 7 დეკემბერი, 2016.