ქოდალო

ქოდალო — სოფელი საქართველოში, გურჯაანის მუნიციპალიტეტში, (არაშენდის თემი), გომბორის ქედის სამხრეთ-დასავლეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან 800 მეტრი, გურჯაანიდან 37 კილომეტრი. 2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 346 ადამიანი.

სოფელი
ქოდალო
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	კახეთის მხარეკახეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი	გურჯაანის მუნიციპალიტეტი
თემი	არაშენდა
კოორდინატები	41°41′17″ ჩ. გ. 45°44′11″ ა. გ.
ცენტრის სიმაღლე	800 მ
მოსახლეობა	346 კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 100 %
სასაათო სარტყელი	UTC+4
სატელეფონო კოდი	+995

ისტორია

სოფელი ისტორიულ წყაროებში ასევე მოიხსენიება როგორც ქოდალად. მასზე გადიოდა ქოდალო-ზიარი-გურჯაანის სამხრეთ-სამეურნეო მნიშვნელობის გზა. შუა საუკუნეების განმავლობაში სოფელში განვითარებული იყო მეურნეობის მრავალი დარგი და ვაჭრობა. 1940 წელს ქოდალოში აღმოჩენილი ილხანების სახელმწიფოს ვერცხლის მონეტების განძი ნათელს ფენს ქოდალოელთა ეკონომიკური ურთიერთობების გეოგრაფიას.

XVII საუკუნის შუა ნაწილში სოფლისა და სოფელზე გამავალი გზის დასაცავად მოურავიშვილების საგვარეულომ ციხესიმაგრე ააგო. სოფლის ყმა-მამულებზე ვრცელდებოდა ანდრონიკაშვილების, მოურავიშვილების და ზურაბიშვილების გავლენა. კახეთის სამეფოს წარმოქმნიდან ქოდალო ჭერემის ეპარქიაში შედიოდა. ამ საეპისკოპოსოს გაუქმების შემდეგ. 1757 წლიდან თეიმურაზ II-ის განწესებით ქოდალო ბოდბელ მიტროპოლიტს ერგო. სათავადო მფლობელობასთან ერთად ქოდალოში დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსის კუთვნილი ყმა-მამულიც იყო.

1812 წელს, კახეთის აჯანყებისას ქოდალოელები მხარს ალექსანდრე ბატონიშვილს უჭერდნენ, რომელმაც ქოდალოში რუსების დამარცხება შესძლო.

იხილეთ აგრეთვე

• ქოდალოს ღვთისმშობლის ეკლესია
• ქოდალოს წმინდა გიორგის ეკლესია

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 545.

• კახიძე კ., საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა, ტ. 1-I, თბ., 2013. — გვ. 203.