ვაკე (თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტი)

ვაკე — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში (ქვემო ქართლის მხარე), თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტში (ჩხიკვთის ადმინისტრაციული ერთეული).

სოფელი
ვაკე
ვაკის ღვთისმშობლის ეკლესია (1341 წ.)
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	ქვემო ქართლიქვემო ქართლის მხარე
მუნიციპალიტეტი	თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტი
თემი	ჩხიკვთა
კოორდინატები	41°36′20″ ჩ. გ. 44°28′05″ ა. გ.
ცენტრის სიმაღლე	1020 მ
მოსახლეობა	3 კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 100 %
სასაათო სარტყელი	UTC+4
სატელეფონო კოდი	+995
ვაკე ვიკისაწყობში

სოფელი მდებარეობს ალგეთის ხეობაში, სოფელ გუდარეხის ჩრდილო-აღმოსავლეთით, ზღვის დონიდან 860 მ-ზე.

ისტორია

XVI–XVIII საუკუნეების საბუთებში ვაკე მოხსენიებულია როგორც საბარათიანოს, შემდეგ — საგოსტაშაბიშვილოს (ბარათაშვილების განაყოფი) სოფელი. 1703 წლის ერთ დოკუმენტში იხსენიება ვაკელი ხუცესი. ვაკე აღნიშნულია ვახუშტი ბატონიშვილის (XVIII ს.) რუკებზე და მოხსენიებულია ქვემო ქართლის სოფელთა სიაში. 1905 წლის რუკის მიხედვით ვაკე უკვე ნასოფლარია. XIX–XX საუკუნეებში სოფელში ცხოვრობდნენ ჩამოსახლებული მთიელები — ქართველები და ოსები. 1960-იან წლებში მოსახლეობის უმეტესობა ვაკიდან გადასახლდა.

ვაკის მიდამოებში შემორჩენილია ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლები. სოფლის თავზე არის გვიანდელი შუა საუკუნეების წმ. გიორგის ეკლესიის ნანგრევები (შემორჩენილია მხოლოდ კედლები, კამარა ჩანგრეულია). სოფლის შესასვლელში ძველ სასაფლაოზე დგას განვითარებული შუა საუკუნეების ერთნავიანი ეკლესია აღმოსავლეთის ფასადზე შემორჩენილი ასომთავრული წარწერით.

დემოგრაფია

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 3 ადამიანი.

აღწერის წელი	მოსახლეობა	კაცი	ქალი
2002	12	3	9
2014	3	2	1

2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფლის მოსახლეობის 75 %-ს წარმოადგენდნენ ქართველები, 15 %-ს კი ოსები.

ლიტერატურა

• ლორთქიფანიძე ი., ქვემო ქართლი XVIII საუკუნის I მეოთხედში, თბ., 1935.
• მასალები საქართველოს ისტორიული გეოგრაფიისა და ტოპონიმიკისათვის, ნაწ. 1, თბ., 1964.

• თოდრია თ., ვაკე // ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014. — გვ. 138.

რესურსები ინტერნეტში

•  კულტურული მემკვიდრეობის პორტალი, № 7213

•  კულტურული მემკვიდრეობის პორტალი, № 15294