ენოტი
ენოტი, ჩვეულებრივი ენოტი (ლათ. Procyon lotor) — მტაცებელი ძუძუმწოვარი ენოტისებრთა ოჯახისა. გავრცელებულია ჩრდილოეთ ამერიკაში (მექსიკა, აშშ). მისი სხეულის სიგრძეა დაახლოებით 75 სმ, კუდისა — 25 სმ-მდე. ბეწვი ხშირია, ფერად მოყვითალო-რუხი, შავი მინარევებით; კუდზე შავ-მურა რგოლებია. სხეულის აგებულება მკვრივია, თავი ფართო, დინგი მოკლე, ყურები მომრგვალებული, თვალები კი მსხვილი და ერთმანეთთან დაახლოებულია. ბინადრობს ტყეებში, აქტიურია ღამით; დღის საათებს ბუნაგში ატარებს, რომელსაც ხის ფუღუროში აკეთებს, იშვიათად კლდეებში. ზამთრობით ძილს ეძლევა. იკვებება სხვადასხვანაირი ცხოველური და მცენარეული საკვებით. ჭამის წინ, ზოგჯერ საკვებს წყალში ავლებს. ხურაობს იანვარ–თებერვალში, მაკეობა 9 კვირა გრძელდება. ძვირფასი ბეწვეულის მქონე ცხოველია.
ენოტი | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
მეცნიერული კლასიფიკაცია | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
ლათინური სახელი | |||||||||||||||
Procyon lotor (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||
დაცვის სტატუსი | |||||||||||||||
ყველაზე ნაკლები საფრთხის ქვეშ IUCN 3.1 Least Concern : 41686 | |||||||||||||||
|
აკლიმატიზირებულია მრავალ ადგილას. ზოგჯერ გვხვდება საქართველოშიც, კერძოდ ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტში.[1]
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- ენოტი — სტატია დიდი საბჭოთა ენციკლოპედიიდან (რუსული)
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ ჯანაშვილი ა., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 160.