| მეფის სახელი
|
სახელის ვარიანტები
|
მამის სახელი
|
მმართველობის წლები (ძვ. წ.)
|
შენიშვნა
|
ასურეთის მმართველები აღნიშნულ პერიოდში და მათი მმართველობის წლები
|
| არამე
|
არამუ, არამი
|
|
ძვ. წ. 859 —844
|
გაერთიანებული ურარტუს პირველი მეფე, მოიხსენიება წარწერებში.
|
ასურნასირფალ II (ძვ. წ. 883 — 859)
|
| სალმანასარ III (ძვ. წ. 858 — 824)
|
| სარდური I
|
სიდური I, სედური I
|
ლუთიფრი
|
ძვ. წ. 844 — 828
|
ურარტუს მეფეთა დინასტიის სავარაუდო დამფუძნებელი, დააარსა დედაქალაქი ტუშფა.
|
| იშფუინი
|
|
სარდური I
|
ძვ. წ. 828 — 810
|
ურარტუს მმართველი ქვეყნის აყვავების დასაწყისში. წინაარმდეგობას უწევდა ასურელებს მუსასირში. შემოიტანა სოლისებრი დამწერლობა ურარტუულ ენაში.
|
| შამშიადად V (ძვ. წ. 823 — 811)
|
| ადად-ნირარი III (ძვ. წ. 810 — 805)
|
| მენუა
|
მინუა
|
იშვუინი
|
810 — 786
|
გააფართოვა ურარტუს საზღვრები. მის დროს განვითარდა ეკონომიკა, აშენდა მრავალი სარწყავი არხი და გზა.
|
| შამურამატი (ძვ. წ. 805 — 783)
|
| არგიშთი I
|
|
მენუა
|
ძვ. წ. 786 — 764
|
ურარტუმ არგიშთი I დროს მიაღწია ძლიერების ზენიტს. მნიშვნელოვნად გაფართოვდა ქვეყნის საზღვრები დასავლეთით. ამიერკავკასიაში დააარსა ურარტუული დასახლება ერებუნი.
|
| სალმანასარ IV (ძვ. წ. 783 — 772)
|
| აშურ-დან III (ძვ. წ. 772 — 755)
|
| სარდური II
|
სიდური II, სედური II,
|
არგიშთი I
|
ძვ. წ. 764 — 735
|
წააგო გადამწყვეტი ბრძოლა ასურელებთან. სავარაუდოდ დაიღუპა ტიგლათფილესერ III-სთან ბრძოლაში. ამ დამარცხებით დაიწყო ურარტუს ძლიერების დაცემა.
|
| აშურ-ნირარი V (ძვ. წ. 754 — 745)
|
| ტიგლათფილესერ III (744 — 727)
|
| რუსა I
|
|
სარდურ II
|
ძვ. წ. 735 — 714
|
ნება დართო სარგონ II-ს მოეწყო წარმატებული ლაშქრობა ურარტუს წინააღმდეგ, რომელმაც დაიპყრო და გაძარცვა ულხუ და რელიგიური ცენტრი მუსასირი. ამ დამარცხების შემდეგ რუსა I-მა მახვილით თავი მოიკლა.
|
| სალმანასარ V (ძვ. წ. 727 — 722)
|
| სარგონ II (ძვ. წ. 722 — 705)
|
| არგიშთი II
|
|
რუსა I
|
ძვ. წ. 714— 685
|
გაურბოდა პირდაპირ კონფროტაციას ასურეთთან, ეწეოდა აღმშენებლობას და აწარმოებდა ომს აღმოსავლეთით.
|
| სინახერიბი (ძვ. წ. 705 — 681)
|
| რუსა II
|
|
არგიშთი II
|
ძვ. წ. 685 — 645
|
ცდილობდა დაებრუნებინა ურარტუსათვის ძველი სიდიადე, აწარმოა რამდენიმე წარმატებული ლაშქრობა დასავლეთით. ააშენა რამდენიმე ახალი ციხესიმაგრე, დედაქალაქი გადაიტანა ტუშფადან რუსახინილში.
|
| ასარხადონი (ძვ. წ. 681 — 669)
|
| ასურბანიფალი (ძვ. წ. 669— 627)
|
| სარდური III
|
სიდური III
|
რუსა II
|
ძვ. წ. 645 — 625
|
კიმირიელებისა და მიდიელების თავდასხმებისაგან ურარტუ დასუსტდა და გახდა ასურეთის ვასალი. ასურეთის მეფეს უწოდებდნენ „ბატონს“.
|
| აშურ-ეთელ-ილანი (ძვ. წ. 627 — 623)
|
| სარდური IV[1]
|
სიდური IV
|
სარდური III
|
ძვ. წ. 625 — 620
|
სავარაუდოდ დაამხო ერიმენამ, რომელმაც დააარსა ახალი დინასტია.
|
| სინ-შუმუ-ლიშირი (ძვ. წ. 623)
|
| სინ-შარ-იშკუნი (ძვ. წ. 623 — 612)
|
| ერიმენა
|
ერმინა
|
|
ძვ. წ. 620 — 605
|
|
| აშურუბალიტ II (ძვ. წ. 612 — 609)
|
| ასურეთმა არსებობა შეწყვიტა
|
| რუსა III
|
|
ერიმენა
|
ძვ. წ. 605 — 595
|
|
| რუსა IV
|
|
რუსა III
|
ძვ. წ. 595 — 585
|
ურარტუს უკანასკნელი მეფე. მეფობდა თეიშებაინში, სადაც გადაიტანეს ურარტუს დედაქალაქი ქვეყნის ცენტრალურ ნაწილზე კონტროლის დაკარგვის შემდეგ.
|
