ტიუდორები
ტიუდორების დინასტია (ინგლ. Tudor dynasty) — უელსური წარმოშობის სამეფო დინასტია ინგლისში[1], რომელიც მართავდა ინგლისს და ირლანდიას 1485-1603 წლებში.
.svg)
ტიუდორთა დინასტიას სათავე დაუდო ოუენ ტიუდორმა, რომელიც თავის მხრივ ედნიფედ ფიჩანისა და კატრინ დე ვალუას შთამომავალი იყო. ოუენ ტიუდორი გვინედის სამეფოს სენეშალი იყო ლიველინ დიდის მეფობის დროს. ტიუდორებმა მოგვიანებით რიჩმონდის გრაფის ტიტული მიიღეს და ვარდების ომში გამარჯვების შემდგომ სამეფო ტახტს დაეუფლენ. დინასტიის დამაარსებელია ჰენრი VII (1485-1509 წწ.), სხვა წარმომადგენლები არიან: ჰენრი VIII (1509-1547 წწ.), ედუარდ VI (1547-1553 წწ.), მარიამ I (1553-1558 წწ.) და ელისაბედ I (1558-1603 წწ.)
დინასტიამ არსებობა შეწყვიტა ელისაბედ I-ის გარდაცვალების შემდგომ და ინგლისის ტახტზე სტიუარტები ავიდნენ.
მარიამ I-ის გარდა ტიუდორები ატარებდნენ თავადაზნაურობისათვის სასარგებლო პოლიტიკას (რეფორმაცია). მათი მართველობა აბსლუტისტური მმართველობისა იყო, მაგრამ უკვე ელისაბედ I-ის მეფობის ბოლო წლებში პარლამენტმა დაიწყო ბრძოლა მეფის ხელისუფლების შეზღუდვისათვის. ბრძოლა განსაკუთრებით გამწვავდა სტიუარტების დროს.
ტიუდორი მონარქები
რედაქტირება-
ჰენრი VII (1485-1509) -
ჰენრი VIII (1509-1547) -
ედუარდ VI (1547-1553)
-
ლედი ჯეინ გრეი (1553) -
მერი I (1553-1558) -
ელისაბედ I (1558-1603)
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 729.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ http://www.britannica.com/EBchecked/topic/608456/House-of-Tudor House of Tudor. (2010). In Encyclopædia Britannica. Retrieved 6 March 2010, from Encyclopædia Britannica Online
