პირველი ობჩა
პირველი ობჩა — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის ბაღდათის მუნიციპალიტეტში.[2] თემის ცენტრი. მდებარეობს მდინარე ხანისწყლის მარჯვენა მხარეს, მდინარეების ყვირილისა და საკრაულის წყალგამყოფის ჩრდილოეთ მთისწინეთში, მდინარე ლუხუტის (ყვირილის მარცხენა შენაკადი) ნაპირებზე. ზღვის დონიდან 240 მეტრი, ბაღდათიდან 8 კილომეტრი.
სოფელი | |
---|---|
პირველი ობჩა | |
ქვეყანა | საქართველო |
მხარე | იმერეთის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | ბაღდათის მუნიციპალიტეტი |
თემი | პირველი ობჩა |
კოორდინატები | 42°06′17″ ჩ. გ. 42°51′44″ ა. გ. / 42.10472° ჩ. გ. 42.86222° ა. გ. |
ცენტრის სიმაღლე | 240 მ |
ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
მოსახლეობა | 1389[1] კაცი (2014) |
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,8 % |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
სატელეფონო კოდი | +995 |
დემოგრაფია
რედაქტირება2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1389 ადამიანი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
2002[2] | 1960 | 964 | 996 |
2014[1] | 1389 | 682 | 707 |
სახელწოდება
რედაქტირებასახელწოდება ობჩა მეთექვსმეტე საუკუნიდან მოდის. არსებობს რამდენიმე მოსაზრება ამ სახელის შესახებ. მათ შორის ყველაზე გავრცელებული და ცნობილია შემდეგი; ობჩის ტერიტორიაზე იყო სალოცავი (ახლაც არის). სალოცავს მეგრულად „ოფუჩ“-ს უწოდებენ და აქედან მომდინარეობს სახელწოდება ობჩა.
კულტურა
რედაქტირებასოფელში არსებობს 1 სკოლა, 1 ბაღი, საკრებულო და სტადიონი. ობჩის საშუალო სკოლა 1907 წელს შეიქმნა. 1959 წლიდან კი არსებობს როგორც საშუალო სკოლა. გათვლილია 250 ბავშვზე. ამჟამად ამ სკოლაში სწავლობს 105 ბავშვი.
გამოჩენილი ადამიანები ობჩიდან
რედაქტირებაობჩაში აღიზარდნენ ისეთი ცნობილი ადამიანები, როგორიცაა საქვეყნოდ ცნობილი დირიჟორი ჯანსუღ კახიძე, კომპოზიტორი რევაზ ლაღიძე, ენათმეცნიერი პოლიევქტ გაჩეჩილაძე, მოჭიდავე დავით ციმაკურიძე და ტექნოლოგი, ლაღიძის წყლების შემქმნელი მიტროფანე ლაღიძე.
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებალიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, თბ., 1984. — გვ. 77.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
- ↑ 2.0 2.1 მოსახლეობის 2002 წლის აღწერა. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (2002 წელი). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.