ვიკიპედია

ლუდვიგ კვიდე

ამ გვერდს არა აქვს შემოწმებული ვერსია, სავარაუდოდ მისი ხარისხი არ შეესაბამებოდა პროექტის სტანდარტებს.


ლუდვიგ კვიდე (გერმ. Ludwig Quidde დ. 23 მარტი,1858, ბრემენის თავისუფალი ქალაქი – გ. 4 მარტი,1941) – გერმანელი პოლიტიკოსი

ლუდვიგ კვიდე
გერმ. Ludwig Quidde
დაბადების თარიღი 23 მარტი, 1858(1858-03-23)[1] [2] [3] [4] [5] [6]
დაბადების ადგილი ბრემენი
გარდაცვალების თარიღი 5 მარტი, 1941(1941-03-05)[1] [2] (82 წლის)
გარდაცვალების ადგილი ჟენევა[1]
მოქალაქეობა გერმანიის იმპერია
განათლება გეტინგენის უნივერსიტეტი
სამეცნიერო ხარისხი ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი
ჯილდოები ნობელის პრემიის ლაურეატები მშვიდობის განმტკიცებაში[7] [8]

და პაციფისტი, რომელიც დღეს ძირითადად ახსოვთ გერმანიის იმპერატორის ვილჰელმ II- ის მკაცრი კრიტიკით. კვიდეს ხანგრძლივმა კარიერამ მოიცვა გერმანიის ისტორიის ოთხი განსხვავებული პერიოდი: ბისმარკის პერიოდი (1890 წლამდე); გერმანიის იმპერია ვილჰელმ II– ის დროს (1888–1918); ვაიმარის რესპუბლიკა (1918 – 1933); და ბოლოს, ნაცისტური გერმანია . 1927 წელს მას მიენიჭა ნობელის პრემია .

ბიოგრაფია

რედაქტირება

კვიდე მდიდარი ბურჟუაზიელი ვაჭრის ოჯახში დაიბადა, გაიზარდა ბრემენში, კითხულობდა ისტორიას და ასევე ჩაერთო გერმანიის სამშვიდობო საზოგადოების ( Deutsche Friedensgesellschaft ) საქმიანობაში. ახალგაზრდობაში იგი უკვე ეწინააღმდეგებოდა ბისმარკის პოლიტიკას. 1881 წელს მიიღო დოქტორის ხარისხი გოტინგენის უნივერსიტეტში . 1894 წელს კვიდემ გამოაქვეყნა 17 გვერდიანი პამფლეტი სახელწოდებით კალიგულა. Eine Studie über römischen Caesarenwahnsinn ( კალიგულა: იმპერიული სიგიჟის შესწავლა ). იგი 79 სქოლიოს შეიცავს, მოკლე ნარკვევი ეხება ძვ.წ. 1-ლი საუკუნის რომის იმპერიას . ამასთან, კვიდემ პარალელი გაავლო რომის იმპერატორ კალიგულასა და ვილჰელმ II- ს შორის, სადაც ორივე მმართველს მეგალომანიაში ადანაშაულებს. ავტორი დაჟინებით მოითხოვდა პამფლეტის გამოქვეყნებას მისი ნამდვილი სახელით, რამაც დაასრულა მისი აკადემიური კარიერა ისტორიკოსად, თუმცა, პერიოდული მოკლე მიმოხილვით განმარტა პარალელები, რომლებიც სხვაგვარად შეიძლება შეუმჩნეველი ყოფილიყო. მას შემდეგ, რაც მან დამამცირებლად შეაფასა ვილჰელმ I- ის, გერმანიის იმპერატორის,1871 წლიდან 1888 წლამდე, პატივსაცემად დამზადებული ახალი მედალი,ის დაადანაშაულეს კრიმინალში და მიუსაჯეს სამი თვით პატიმრობა სტადელჰაიმის ციხეში .

პირველი მსოფლიო ომის დასრულების შემდეგ, კვიდე, ისევე როგორც სხვა გერმანელთა უმეტესობა, მტკიცედ დაუპირისპირდა ვერსალის საზავო ხელშეკრულებას, მაგრამ გარკვეული მიზეზების გამო, გერმანელ მილიტარისტებს სძულდათ გერმანიის შეიარაღებული ძალების დაწესებული უზარმაზარი შეზღუდვები და მოსალოდნელი ეკონომიკური კატასტროფა, რაც გამოიწვევდა გადასახადების ზრდას. კვიდე და სხვა გერმანელი პაციფისტები იმედოვნებდნენ, რომ აშშ-ს პრეზიდენტი ვუდრო ვილსონი გაიმარჯვებდა,რადგან ასეთი მძიმე პირობები უკვე თესავს ახალ ომს.

უკანასკნელი წლები

რედაქტირება

როდესაც ჰიტლერი ხელისუფლებაში მოვიდა 1933 წელს, კვიდე გაიქცა შვეიცარიაში, საბოლოოდ კი საცხოვრებლად ჟენევაში დასახლდა. იგი მთელი ცხოვრება ოპტიმისტი იყო. 76 წლის ასაკში მან გამოაქვეყნა თავისი ესე "Landfriede und Weltfriede" (1934) იმ დროს, როდესაც მილიტარიზმი კვლავ წამოიწია, თვლიდა, რომ თანამედროვე ტექნოლოგია შესაძლოა ომის თავიდან აცილების მთავარ ფაქტორად იქცეს.

ლუდვიგ კვიდე გარდაიცვალა შვეიცარიაში, გადასახლებაში, 1941 წელს, 82 წლის ასაკში.

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • Quidde, Ludwig, Caligula: Eine Studie über römischen Cäsarenwahnsinn. Leipzig, Wilhelm Friedrich, 1894.
  • Quidde, Ludwig, Der erste Schritt zur Weltabrüstung. Berlin, Hensel, 1927.
  • Quidde, Ludwig, «European Militarism before the War», in World Tomorrow, 9 (October, 1926) 161-162.
  • Quidde, Ludwig, «The Future of Germany», in Living Age, 321 (April 5, 1924) 635-638.
  • Quidde, Ludwig, «Recollections of a Stutterer», in Living Age, 328 (February 13, 1926) 360-363.
  • Quidde, Ludwig, «Shall There Be a Germany Irredenta?», in Living Age, 302 (September 6, 1919) 583-585.
  • Taube, Utz-Friedebert, Ludwig Quidde: Ein Beitrag zur Geschichte des demokratischen Gedankens in Deutschland. Kallmünz über Regensburg, Lassleben, 1963. Contains complete bibliographies: of Quidde’s articles and pamphlets, pp. 188-201; of all articles for and against Quidde’s Caligula, pp. 201-203; of secondary materials, pp. 203-216.
  • Wehberg, Hans, ed., Ludwig Quidde: Ein deutscher Demokrat und Vorkämpfer der Völkersverständigung. Offenbach am Main, Bollwerk, 1948.

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება

სქოლიო

რედაქტირება
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 Deutsche Nationalbibliothek Record #11874318X // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  2. ↑ 2.0 2.1 Bibliothèque nationale de France BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  3. ↑ SNAC — 2010.
  4. ↑ ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
  5. ↑ Historische Lexikon der Schweiz, Dictionnaire historique de la Suisse, Dizionario storico della Svizzera — Bern: 1998.
  6. ↑ Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija — LZMK, 1999. — 9272 გვრ.
  7. ↑ http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/1927/
  8. ↑ https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ლუდვიგ_კვიდე“-დან