იმპერატორი
.jpg)
იმპერატორი (ლათ. imperator – მბრძანებელი) — მონარქის ტიტული. თავდაპირველად იმპერატორის საპატიო ტიტული რომაელ მხედართმთავრებს ენიჭებოდათ. ავგუსტუსუს დროიდან იმპერატორად იწოდებოდა რომის სახელმწიფოს მემკვიდრეობითი მეთაური, შემდეგში იმპერატორის ტიტული ზოგიერთი სხვა სახელმწიფოს მონარქებმაც მიიღეს (ტერმინი „იმპერატორი“ არაევროპული ქვეყნების მონარქთა მიმართაც გამოიყენება — მაგ., ჩინეთის იმპერატორი — 1911-მდე, იაპონიის იმპერატორი).
იხილეთ აგრეთვერედაქტირება
ლიტერატურარედაქტირება
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, გვ. 117, თბ., 1980 წელი.
რესურსები ინტერნეტშირედაქტირება
|
ეს სტატია ისტორიის შესახებ ჯერჯერობით ესკიზია. თქვენ შეგიძლიათ დაგვეხმაროთ, და შეავსოთ იგი. |