იოაჰიმ მიურატი

იოაჰიმ მიურატი (ფრანგ.: Joachim Murat) (დ. 25 მარტი, 1767, ლაბასტიდ-ფურტიურნიე, დღ. ლაბასტიდ-მიურა, საფრანგეთი — გ. 13 ოქტომბერი, 1815, პიცო, კალაბრია) — ნეაპოლის მეფე 1808–1815 წლებში, ნაპოლეონის სიძე და საფრანგეთის მარშალი.

იოაჰიმ მიურატი
დაბადების თარიღი	25 მარტი, 1767
დაბადების ადგილი	Labastide-Murat
გარდაცვალების თარიღი	13 ოქტომბერი, 1815
გარდაცვალების ადგილი	Pizzo
ჯარის სახეობა	დიდი არმია
წოდება	Marshal of the Empire
მეთაურობდა	Reserve Cavalry Corps
ბრძოლები/ომები	ნაპოლეონის ომები, Battle of Donauwörth, ვერტინგენის ბრძოლა, აუსტერლიცის ბრძოლა, იენა-აუერშტედტის ბრძოლა, პროისიშ-აილაუს ბრძოლა, Battle of Heilsberg, სმოლენსკის ბრძოლა, ბოროდინოს ბრძოლა, დრეზდენის ბრძოლა და ლაიფციგის ბრძოლა
ჯილდოები	საპატიო ლეგიონის დიდი ჯვრის ორდენის კავალერი, Marshal of the Empire, ოქროს საწმისის ორდენის რაინდი, საფრანგეთის მარშალი, names inscribed under the Arc de Triomphe, შავი არწივის ორდენი, Admiral of France, წმინდა ალექსანდრე ნეველის ორდენი, წმინდა ანდრია პირველწოდებულის ორდენი და Knight Grand Cross of the Order of Saint Joseph

სახელი

იოაჰიმ მიურატი ტრადიციულად დამკვიდრებული სახელის რუსული ფორმაა (წარმომავლობა უცნობია). სახელის მართებული ფორმაა "ჟოაკენ მიურა".

ბიოგრაფია

• 1789

მიურატი სამხედრო სამსახურში შევიდა.

• 1796

ნაპოლეონის იტალიური ლაშქრობის დროს იგი მისი ადიუტანტი იყო.

• 1799

ნაპოლეონის ეგვიპტის ექსპედიციის დროს მიურატის კავალერიამ ბრწყინვალე გამარჯვებები მოიპოვა მამელუქების წინააღმდეგ ბრძოლაში და მას დივიზიის გენერლის სამხედრო წოდება მიენიჭა.

9 ნოემბერი — რევოლუციის VIII წლის 18 ბრიუმერის გადატრიალებაში იგი ნაპოლეონის ერთგული მხარდამჭერი იყო.

• 1800

მიურამ იქორწინა ნაპოლეონის უმცროს და კაროლინაზე.

• 1804

ნაპოლეონმა იოახიმ მიურატი საფრანგეთის მარშალი გახადა.

• 1805

იგი იმპერიის პრინცის ხარისხში იქნა აყვანილი.

• 1806

15 მარტი — მიურატი, უკვე პრინცი და საფრანგეთის გროსადმირალი ბერგის და კლევეს დიდი ჰერცოგი გახდა.

• 1808

ნაპოლეონმა მიურატს ნეაპოლის სამეფო აჩუქა.

ახლად დანიშნულმა მეფემ მოდერნიზირება გაუკეთა სახელმწიფო აპარატს და მოაწესრიგა სოციალური და სასამართლო ინსტიტუტები.

• 1812

რუსეთზე ლაშქრობის დროს იმპერატორსა და მის საუკეთესო კავალერისტს შორის ბზარი გაჩნდა. ნაპოლეონი ეჭვობდა, რომ მიურატი მისი ხელისუფლების დამხობას აპირებდა.

• 1814

პირველი იმპერიის ბოლო დღეებში იგი შეეცადა კავშირი დაემყარებინა ავსტრიასთან, თუმც “100 დღიან” პერიოდში ისევ ნაპოლეონის მხარე დაიჭირა და დამარცხებულთა ბანაკში აღმოჩნდა. მისმა ავტორიტეტმა ნეოპოლში საგრძნობლად იკლო.

• 1815

მიურატი შეეცადა ნეაპოლისათვის დამოუკიდებლობის მოპოვებით მოსახლეობის თავის მხარეზე გადაბირებას, მაგრამ ეს ცდა მარცხით დამთავრდა. იგი დააპატიმრეს და სიკვდილით დასჯა მიუსაჯეს.

13 ოქტომბერი — ქალაქ პიცოში ბურბონი მეფის ფერნანდო IV-ის ბრძანებით იოახიმ მიურატი დახვრიტეს.

გერბები

• 
  ბერგის დიდი საჰერცოგოს გერბი.
• 
  ნეაპოლის სამეფოს გერბი.

იხილეთ აგრეთვე

• მიურატები

ლიტერატურა

• Bonar, Hugh S. (Jr.), Joachim Murat : lieutenant of the Emperor, Consortium on Revolutionary Europe 1750-1850 (University of Florida), Articles relatifs totalement ou partiellement à la période 1795-1815, Proceedings 1989.
• Chavanon, Jules and Georges Saint-Yves, Joachim Murat (1767–1815), Libraire Hachette, 1905.
• Connelly, Owen, Blundering to Glory: Napoleon's Military Campaigns, Scholarly Resources Imprint, 1987.

რესურსები ინტერნეტში

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:

იოაჰიმ მიურატი

• Napoleonic Literature დაარქივებული 2004-05-08 საიტზე Wayback Machine.
• "Murat," in Naples Encyclopedia. დაარქივებული 2007-02-26 საიტზე Wayback Machine.
• Friends of the Musée Murat