უეფა-ს თასების მფლობელთა თასი
უეფა-ს თასების მფლობელთა თასი (ინგლ. UEFA Cup Winners' Cup) — ყოველწლიური საფეხბურთო ტურნირი ევროპის ქვეყნების კლუბებს შორის, რომელშიც მონაწილეობას იღებდნენ ეროვნულ სათასო პირველობებში გამარჯვებული კლუბები. პირველი გათამაშება გაიმართა 1960–61 წლებში, ბოლო — 1998–99 წლებში, რის შემდეგაც ტურნირი გაერთიანდა უეფა-ს თასთან (მოგვიანებით ევროპა ლიგა)[1].
დაარსდა | 1960 |
---|---|
გაუქმდა | 1999 |
რეგიონი | ევროპა (უეფა) |
გუნდების რაოდენობა | 32 |
ყველაზე ტიტულ. გუნდი | „ბარსელონა“ (4-ჯერ) |
მოქმედი გამარჯვებული | „ლაციო“ (1-ელ) |
გათამაშება 1960 წელს დაარსდა ევროპის შვიდი ქვეყნის − უნგრეთის, გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკის, ჩეხოსლოვაკიის, იუგოსლავიის, ავსტრიის, იტალიისა და შვეიცარიის ფეხბურთის ფედერაციათა ინიციატივით[2]. დასაწყისიდან 1994 წლამდე ტურნირის ოფიციალური სახელწოდება იყო ევროპის თასების მფლობელთა თასი, ხოლო 1994 წლის შემდეგ უეფა-ს თასების მფლობელთა თასი ეწოდა.
1972 წლიდან, თასების მფლობელთა თასის გამარჯვებული ჩემპიონთა თასის (მოგვიანებით ჩემპიონთა ლიგა) გამარჯვებულს ხვდებოდა უეფა-ს სუპერთასის მატჩში.
თასების მფლობელთა თასი ითვლებოდა ევროპის ყველაზე პრესტიჟულ ტურნირად უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგის შემდეგ. ტურნირის ისტორიაში, ყველაზე წარმატებული კლუბია „ბარსელონა“, რომელმაც 4-ჯერ მოიგო ტიტული. სულ, თასების მფლობელთა თასი 32 სხვადასხვა კლუბს აქვს მოგებული. გათამაშების უკანასკნელი გამარჯვებულია რომის „ლაციო“.
ფორმატი
რედაქტირებადაარსებიდან გაუქმებამდე, 39 წლის განმავლობაში, ტურნირის ფორმატი არ შეცვლილა: ტარდებოდა ოლიმპიური სისტემით და მთავრდებოდა ერთი ფინალური მატჩით ნეიტრალურ მოედანზე. გამონაკლისი იყო 1960–61 წლების სეზონი, რომელიც ორი ფინალური შეხვედრით დამთავრდა. როგორც წესი, ტურნირი იწყებოდა სექტემბერში და მთავრდებოდა მომდევნო წლის მაისში. მოგვიანებით, 1990-იან წლებში, დაემატა შესარჩევი რაუნდი, რომელიც აგვისტოში ტარდებოდა.
ტურნირში ასოციაციის ერთი წარმომადგენელი ასპარეზობდა. გამონაკლისი იყო თასების მფლობელთა თასის მოქმედი მფლობელი, რომელსაც ავტომატურად ენიჭებოდა მომდევნო გათამაშების საგზური, მიუხედავად მის მიერ ეროვნულ სათასო პირველობაში ნაჩვენები შედეგისა. თუმცა თუ ეს გუნდი ქვეყნის ჩემპიონიც გახდებოდა, ის ჩემპიონთა თასზე/ლიგაზე გადიოდა და არა თასების მფლობელთა თასზე.
იმ შემთხვევაში თუ გუნდი ერთდროულად მოიგებდა ეროვნულ ჩემპიონატსა და თასს, უპირატესობა ჩემპიონობას ენიჭებოდა და ჩემპიონთა თასზე/ლიგაზე გადიოდა, ხოლო თასების მფლობელთა თასზე ქვეყნის თასის ფინალისტი მონაწილეობდა.
ფინალები
რედაქტირებასტატისტიკა და რეკორდები
რედაქტირებაკლუბების მიხედვით
რედაქტირებაკლუბი | გამარჯვებული | დამარცხებული | გამარჯვებული | დამარცხებული |
---|---|---|---|---|
ბარსელონა | 4 | 2 | 1979, 1982, 1989, 1997 | 1969, 1991 |
ანდერლეხტი | 2 | 2 | 1976, 1978 | 1977, 1990 |
მილანი | 2 | 1 | 1968, 1973 | 1974 |
ჩელსი | 2 | 0 | 1971, 1998 | |
დინამო კიევი | 2 | 0 | 1975, 1986 | |
ატლეტიკო მადრიდი | 1 | 2 | 1962 | 1963, 1986 |
რეინჯერსი | 1 | 2 | 1972 | 1961, 1967 |
არსენალი | 1 | 2 | 1994 | 1980, 1995 |
ფიორენტინა | 1 | 1 | 1961 | 1962 |
ვესტ ჰემ იუნაიტედი | 1 | 1 | 1965 | 1976 |
ჰამბურგი | 1 | 1 | 1977 | 1968 |
აიაქსი | 1 | 1 | 1987 | 1988 |
სამპდორია | 1 | 1 | 1990 | 1989 |
პარმა | 1 | 1 | 1993 | 1994 |
პარი სენ-ჟერმენი | 1 | 1 | 1996 | 1997 |
ტოტენჰემ ჰოტსპური | 1 | 0 | 1963 | |
სპორტინგი ლისაბონი | 1 | 0 | 1964 | |
ბორუსია დორტმუნდი | 1 | 0 | 1966 | |
ბაიერნი | 1 | 0 | 1967 | |
სლოვანი ბრატისლავა | 1 | 0 | 1969 | |
მანჩესტერ სიტი | 1 | 0 | 1970 | |
მაგდებურგი | 1 | 0 | 1974 | |
ვალენსია | 1 | 0 | 1980 | |
დინამო თბილისი | 1 | 0 | 1981 | |
აბერდინი | 1 | 0 | 1983 | |
იუვენტუსი | 1 | 0 | 1984 | |
ევერტონი | 1 | 0 | 1985 | |
მეხელენი | 1 | 0 | 1988 | |
მანჩესტერ იუნაიტედი | 1 | 0 | 1991 | |
ვერდერი | 1 | 0 | 1992 | |
რეალ სარაგოსა | 1 | 0 | 1995 | |
ლაციო | 1 | 0 | 1999 | |
რეალ მადრიდი | 0 | 2 | 1971, 1983 | |
რაპიდი ვენა | 0 | 2 | 1985, 1996 | |
მტკ ბუდაპეშტი | 0 | 1 | 1964 | |
მიუნხენ 1860 | 0 | 1 | 1965 | |
ლივერპული | 0 | 1 | 1966 | |
გურნიკი | 0 | 1 | 1970 | |
დინამო მოსკოვი | 0 | 1 | 1972 | |
ლიდზ იუნაიტედი | 0 | 1 | 1973 | |
ფერენცვაროში | 0 | 1 | 1975 | |
აუსტრია ვენა | 0 | 1 | 1978 | |
ფორტუნა | 0 | 1 | 1979 | |
კარლ ცაისი | 0 | 1 | 1981 | |
სტანდარდი | 0 | 1 | 1982 | |
პორტუ | 0 | 1 | 1984 | |
ლოკომოტივი ლაიფციგი | 0 | 1 | 1987 | |
მონაკო | 0 | 1 | 1992 | |
ანტვერპენი | 0 | 1 | 1993 | |
შტუტგარტი | 0 | 1 | 1998 | |
მალიორკა | 0 | 1 | 1999 |
ქვეყნების მიხედვით
რედაქტირებაქვეყნების მიხედვით ყველაზე მეტი გამარჯვებული ინგლისს ჰყავს. ინგლისურმა გუნდებმა 8-ჯერ მოახერხეს უეფა-ს თასების მფლობელთა თასის მოგება და 5-ჯერ ფინალში დამარცხდნენ. სულ 15 ქვეყნის გუნდებმა მოახერხეს უეფა-ს თასების მფლობელთა თასის მოპოვება.
ქვეყანა | გამარჯვებული | ფინალისტი |
---|---|---|
ინგლისი | 8 | 5 |
ესპანეთი | 7 | 7 |
იტალია | 7 | 4 |
გერმანია | 4 | 4 |
ბელგია | 3 | 4 |
სსრკ | 3 | 1 |
შოტლანდია | 2 | 2 |
გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკა | 1 | 2 |
საფრანგეთი | 1 | 2 |
ნიდერლანდები | 1 | 1 |
პორტუგალია | 1 | 1 |
ჩეხოსლოვაკია | 1 | 0 |
ავსტრია | 0 | 3 |
უნგრეთი | 0 | 2 |
პოლონეთი | 0 | 1 |
გამარჯვებული მწვრთნელები
რედაქტირებაყველაზე ტიტულოვანი მწვრთნელები
რედაქტირებამწვრთნელი | ჩემპიონი | სეზონები |
---|---|---|
ნერეო როკო | 4 | 1968, 1973 |
ვალერი ლობანოვსკი | 1975, 1986 | |
ალექს ფერგიუსონი | 1983, 1991 | |
იოჰან კრუიფი | 1987, 1989 |
ეროვნების მიხედვით
რედაქტირებამოცემულია მწვრთნელთა ტიტულების რაოდენობა მათი ეროვნების მიხედვით.
მწვრთნელის ეროვნება | ტიტულები |
---|---|
ინგლისი | 6 |
იტალია | 5 |
გერმანია | 4 |
ნიდერლანდები | 4 |
შოტლანდია | 4 |
სსრკ | 3 |
ესპანეთი | 3 |
იუგოსლავია | 2 |
არგენტინა | 1 |
ბელგია | 1 |
ჩეხოსლოვაკია | 1 |
გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკა | 1 |
საფრანგეთი | 1 |
უნგრეთი | 1 |
პორტუგალია | 1 |
შვედეთი | 1 |
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ uefadirect, Issue 100: August 2010 დაარქივებული 2016-03-04 საიტზე Wayback Machine. .
- ↑ დიმიტრი ლოლაძე, „დიუსელდორფის რაინშტადიონზე“, თბილისი, „ხელოვნება“, 1981 - გვ. 5.
- ↑ UEFA European Cup Winners' Cup Winning Managers. myfootballfacts.com. ციტირების თარიღი: 12 ივნისი 2017.