ვიკიპედია

ვილჰელმ ოსტვალდი

ვილჰელმ ფრიდრიხ ოსტვალდი (დ. 2 სექტემბერი, 1853, რიგა — გ. 4 აპრილი, 1932, ლაიფციგი) — გერმანელი ქიმიკოსი და ფილოსოფოს-იდეალისტი. 1875 წელს დაამთავრა დერპტის (ტარტუს) უნივერსიტეტი. რიგის პოლიტექნიკური სასწავლებლისა (1882–1887) და ლაიფციგის უნივერსიტეტის (1887–1906) პროფესორი, პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1896).

ვილჰელმ ოსტვალდი
გერმ. Wilhelm Friedrich Ostwald
დაბ. თარიღი 2 სექტემბერი, 1853(1853-09-02)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]
დაბ. ადგილი რიგა, ლივონიის გუბერნია, რუსეთის იმპერია[10] [11]
გარდ. თარიღი 4 აპრილი, 1932(1932-04-04)[10] [1] [3] [4] [5] [6] [7] [9] (78 წლის)
გარდ. ადგილი Großbothen, Free State of Prussia, ვაიმარის რესპუბლიკა[12]
დასაფლავებულია დიდი სასაფლაო[13]
მოქალაქეობა  გერმანია
რუსეთის იმპერია
საქმიანობა ქიმიკოსი[9] , ესპერანტისტი, გამომგონებელი, უნივერსიტეტის პროფესორი, იდისტი, მწერალი[14] , ფიზიკოსი, ფილოსოფოსი და მასწავლებელი[9]
მუშაობის ადგილი ლაიფციგის უნივერსიტეტი, დერპტის უნივერსიტეტი, მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიის ინსტიტუტი და რიგის ტექნიკური უნივერსიტეტი
ალმა-მატერი დერპტის უნივერსიტეტი და Riga State Gymnasium No.1
სამეცნიერო ხარისხი დოქტორის ხარისხი[15]
მეუღლე Flora Helene* Mathilde Ostwald (von Reyher)[16]
მამა Gottfried Ostwald
დედა Elisabeth Ostwald
შვილ(ებ)ი ვოლფგანგ ოსტვალდი და Walter Ostwald
ჯილდოები ფარადეის ლექციის პრიზი, ნობელის პრემია ქიმიაში[17] [18] , ვილჰელმ ექსნერის მედალი[19] , აბერდინის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, კემბრიჯის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, კარსლსრუეს ტექნოლოგიების ინსტიტუტის საპატიო დოქტორი, ჰალე-ვიტენბერგის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი და Honorary doctorate from University of Toronto

ოსტვალდის შრომებმა დიდი როლი ითამაშა ელექტროლიტური დისოციაციის თეორიის განვითარებაში. მან დაადგინა ოსტვალდის განზავების კანონი (1888), მან ანალიზურ ქიმიაში რეაქციები განიხილა როგორც იონებს შორის ურთიერთქმედება (1894). სწავლობდა აგრეთვე ქიმიური კინეტიკისა და კატალიზის საკითხებს; შეიმუშავა ამიაკის კატალიზური ჟანგვის საფუძვლები. 1887 ოსტვალდმა იაკობ ჰენდრიკ ვანტ-ჰოფთან ერთად დააარსა „ფიზიკური ქიმიის ჟურნალი“. ოსტვალდი ენერგეტიზმის ფუძემდებელია. ნობელის პრემია ქიმიის დარგში (1909).

ლიტერატურა

რედაქტირება

სქოლიო

რედაქტირება
  1. ↑ 1.0 1.1 Bibliothèque nationale de France BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  2. ↑ Biografisch Portaal — 2009.
  3. ↑ 3.0 3.1 Schummer J. Encyclopædia Britannica
  4. ↑ 4.0 4.1 SNAC — 2010.
  5. ↑ 5.0 5.1 KNAW Past Members
  6. ↑ 6.0 6.1 ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
  7. ↑ 7.0 7.1 Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
  8. ↑ Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija — LZMK, 1999. — 9272 გვრ.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 The Fine Art Archive — 2003.
  10. ↑ 10.0 10.1 Оствальд Вильгельм Фридрих // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1974. — Т. 18 : Никко — Отолиты. — С. 580.
  11. ↑ www.accademiadellescienze.it
  12. ↑ https://wilhelm-ostwald-park.de/en/biografie
  13. ↑ Find a Grave — 1996.
  14. ↑ Library of the World's Best Literature / C. D. Warner — 1897.
  15. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #11859057X // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  16. ↑ https://de.findagrave.com/memorial/41759315/helene-ostwald
  17. ↑ http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1909/
  18. ↑ https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/
  19. ↑ https://www.wilhelmexner.org/en/medalists/
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ვილჰელმ_ოსტვალდი&oldid=4679244“-დან