ვიკიპედია

ვილჰელმ ოსტვალდი

ვილჰელმ ფრიდრიხ ოსტვალდი (დ. 2 სექტემბერი, 1853, რიგა — გ. 4 აპრილი, 1932, ლაიფციგი) — გერმანელი ქიმიკოსი და ფილოსოფოს-იდეალისტი. 1875 წელს დაამთავრა დერპტის (ტარტუს) უნივერსიტეტი. რიგის პოლიტექნიკური სასწავლებლისა (1882—1887) და ლაიფციგის უნივერსიტეტის (1887-1906) პროფესორი, პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1896).

ვილჰელმ ოსტვალდი
გერმ. Wilhelm Friedrich Ostwald
Ostwald.jpg
დაბ. თარიღი 2 სექტემბერი, 1853(1853-09-02)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]
დაბ. ადგილი რიგა, ლივონიის გუბერნია, რუსეთის იმპერია[10] [11]
გარდ. თარიღი 4 აპრილი, 1932(1932-04-04)[10] [1] [3] [4] [5] [6] [7] [9] (78 წლის)
გარდ. ადგილი Großbothen[12]
დასაფლავებულია დიდი სასაფლაო
მოქალაქეობა Flag of Germany.svg გერმანია
რუსეთის იმპერია
საქმიანობა ფიზიკა
მუშაობის ადგილი ლაიფციგის უნივერსიტეტი, დერპტის უნივერსიტეტი, მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიის ინსტიტუტი და რიგის ტექნიკური უნივერსიტეტი
ალმა-მატერი დერპტის უნივერსიტეტი, ტარტუს უნივერსიტეტი[13] და Riga State Gymnasium No.1
სამეცნიერო ხარისხი დოქტორის ხარისხი[14]
მეუღლე Helene Ostwald[15]
მამა Gottfried Ostwald
დედა Elisabeth Ostwald
შვილ(ებ)ი ვოლფგანგ ოსტვალდი და Walter Ostwald
ჯილდოები ფარადეის ლექციის პრიზი, ნობელის პრემია ქიმიაში[16] [17], ვილჰელმ ექსნერის მედალი, აბერდინის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, კემბრიჯის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, კარსლსრუეს ტექნოლოგიების ინსტიტუტის საპატიო დოქტორი, ჰალე-ვიტენბერგის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი და Honorary doctorate from University of Toronto

ოსტვალდის შრომებმა დიდი როლი ითამაშა ელექტროლიტური დისოციაციის თეორიის განვითარებაში. მან დაადგინა ოსტვალდის განზავების კანონი (1888), მან ანალიზურ ქიმიაში რეაქციები განიხილა როგორც იონებს შორის ურთიერთქმედება (1894). სწავლობდა აგრეთვე ქიმიური კინეტიკისა და კატალიზის საკითხებს; შეიმუშავა ამიაკის კატალიზური ჟანგვის საფუძვლები. 1887 ოსტვალდმა იაკობ ჰენდრიკ ვანტ-ჰოფთან ერთად დააარსა „ფიზიკური ქიმიის ჟურნალი“. ოსტვალდი ენერგეტიზმის ფუძემდებელია. ნობელის პრემია ქიმიის დარგში (1909).

ლიტერატურარედაქტირება

სქოლიორედაქტირება

  1. ↑ 1.0 1.1 Bibliothèque nationale de France BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  2. ↑ Biografisch Portaal — 2009.
  3. ↑ 3.0 3.1 Encyclopædia Britannica
  4. ↑ 4.0 4.1 SNAC — 2010.
  5. ↑ 5.0 5.1 KNAW Past Members
  6. ↑ 6.0 6.1 ბროკჰაუზის ენციკლოპედია / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  7. ↑ 7.0 7.1 Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
  8. ↑ Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija — LZMK, 1999. — 9272 გვრ. — ISBN 978-953-6036-31-8
  9. ↑ 9.0 9.1 The Fine Art Archive — 2003.
  10. ↑ 10.0 10.1 Оствальд Вильгельм Фридрих // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1974. — Т. 18 : Никко — Отолиты. — С. 580.
  11. ↑ www.accademiadellescienze.it
  12. ↑ https://wilhelm-ostwald-park.de/en/biografie
  13. ↑ Mathematics Genealogy Project — 1997.
  14. ↑ Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #11859057X // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  15. ↑ https://de.findagrave.com/memorial/41759315/helene-ostwald
  16. ↑ http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1909/
  17. ↑ https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ვილჰელმ_ოსტვალდი&oldid=3880595“-დან