დილარ ხაბულიანი
დილარ ხაბულიანი (დ. 24 ნოემბერი, 1952, სოფელი ცანი, ლენტეხის რაიონი, საქართველოს სსრ) — ქართველი პოლიტიკოსი, სპორტსმენი (ძიუდო), საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრი, პოლიციის პოლკოვნიკი.
დილარ ხაბულიანი | |
საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრი | |
---|---|
თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
22 ნოემბერი, 1990 – 5 იანვარი, 1992 | |
წინამორბედი | შოთა გორგოძე |
მემკვიდრე | რომან გვენცაძე |
დაბადებული | 24 ნოემბერი, 1952 სოფელი ცანი, ლენტეხის რაიონი, საქართველოს სსრ, სსრკ |
მოქალაქეობა | საქართველო |
ეროვნება | ქართველი |
წოდება | პოლიციის პოლკოვნიკი |
ბიოგრაფია
რედაქტირებადილარ ხაბულიანი დაიბადა 1952 წლის 24 ნოემბერს, ლენტეხის რაიონის სოფელ ცანში. საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ, 1970 წელს სწავლა განაგრძო საქართველოს ფიზიკური კულტურის ინსტიტუტში, პარალელურად, როგორც სპორტსმენი — მოჭიდავე მონაწილეობას იღებდა სხვადასხვა რანგის საერთაშორისო შეჯიბრებასა და ჩემპიონატში. 1974–1977 წლებში იყო საქართველოს ფიზკულტურისა და სპორტის კომიტეტის ფიზკულტურის ინსტრუქტორი. (1977–1979) და (1981–1982) სპორტული გაერთიანება „ქარიშხალას“ მწვრთნელი. 1979–1981 წლებში იყო საქართველოს ფიზკულტურისა და სპორტის კომიტეტის მწვრთნელი. ჭიდაობის სკოლის დირექტორი (1982–1990).
სსრკ ჩემპიონატების ორგზის მეორე (1976, 1980) და ორგზის მესამე (1975, 1978) პრიზიორი, სსრკ ხალხთა VI სპარტაკიადის ჩემპიონი გუნდურ პირველობაში (1975), ბელგრადის, დუბროვნიკისა და ვარშავის საერთაშორისო ტურნირებში გამარჯვებული. საერთაშორისო კლასის სპორტის ოსტატი. საქართველოს ნაკრები გუნდის უფროსი მწვრთნელი (1982-1986). მისი ხელმძღვანელობით საქართველოს ნაკრები სსრკ ხალხთა VIII სპარტაკიადის ჩემპიონი გახდა გუნდურ ჩათვლაში (1983). ძიუდოში ევროპის ჩემპიონი (1977, რაინის ლუდვიგსჰაფენი, გფრ). 1990-2010 წლებში იყო საქართველოს ძიუდოს ფედერაციის პრეზიდენტი.
1990-1991 წლებში იყო საქართველოს რესპუბლიკის პირველი მოწვევის უზენაესი საბჭოს წევრი, ხელი აქვს მოწერილი საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენის აქტზე (1991 წლის 9 აპრილი). 1990 წლის 22 ნოემბერს კი, საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს დადგენილებით, დაინიშნა საქართველოს რესპუბლიკის შინაგან საქმეთა მინისტრად, სადაც 1992 წლის 5 იანვრამდე იმუშავა. 1995-1999 წლებში — საქართველოს მე-4 მოწვევის პარლამენტის წევრი (მაჟორიტარი), ხოლო 2004-2008 წლებში — საქართველოს მე-7 მოწვევის პარლამენტის წევრი (თბილისის კრწანისის მაჟორიტარი) საარჩევნო ბლოკიდან „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა — გამარჯვებული საქართველოსთვის“.
2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე „ერთიანმა ნაციონალურმა მოძრაობამ“ და გაერთიანებულმა ოპოზიციამ „ძალა ერთობაშია“ ონი-ამბროლაური-ცაგერი-ლენტეხი-მესტიის საარჩევნო ოლქის მაჟორიტარობის კანდიდატად წარადგინა.[1] მან ხმების 15,88% (4263) მიიღო და მეორე ადგილი დაიკავა.[2] 2020 წლიდან არის საქართველოს მე-10 მოწვევის პარლამენტის წევრი პარტიული სიით, საარჩევნო ბლოკი: „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა — გაერთიანებული ოპოზიცია „ძალა ერთობაშია“.[3] პარლამენტში პარტიული სიით შესვლაზე უარი განაცხადა (მთლიანად ოპოზიციასთან ერთად, გაყალბებული არჩევნების მოტივით).
ძირითადი შედეგები სპორტში
რედაქტირებადისციპლინა | ადგილმდებარეობა | ტურნირი | წონითი კატეგორია | ადგილი |
---|---|---|---|---|
ძიუდო | რაინის ლუდვიგსჰაფენი, გფრ | ევროპის ჩემპიონატი 1977 | 78 კგ |
ლიტერატურა
რედაქტირება- თუშურაშვილი ო., ჯახუა ი., „XX საუკუნის საქართველოს შინაგან საქმეთა და უშიშროების მინისტრები“, თბილისი, 2013. — გვ. 87-88, ISBN 978-9941-0-5532-4.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ მაჟორიტარობის კანდიდატები წარადგინა. მთავარი არხი. mtavari.tv (2020-09-23). ციტირების თარიღი: 24 სექტემბერი, 2020.
- ↑ 2020 წლის 31 ოქტომბრის საქართველოს პარლამენტის არჩევნები. ცესკო. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2021-01-04. ციტირების თარიღი: 7 იანვარი, 2021.
- ↑ ცენტრალურმა საარჩევნო კომისიამ საქართველოს პარლამენტის 2020 წლის 31 ოქტომბრის არჩევნები შეაჯამა. ცესკო (2020-12-03). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2020-12-15. ციტირების თარიღი: 20 დეკემბერი, 2020.