გალია (ლათ. Gallia) — ისტორიული სახელმწიფო ძველი რომის აღმოსავლეთით. გალიას ეკავა საფრანგეთის, ლუქსემბურგის და ბელგიის მიწები. გარკვეულ პერიოდებში გალიაში შედიოდა პოს დაბლობი, დასავლეთი შვეიცარია, ნიდერლანდებისა და გერმანიის გარკვეული ნაწილები და მდინარე რაინის დასავლეთი სანაპირო. ამ ტერიტორიაზე მკვიდრი გალები ცხოვრობდნენ, რომლებიც გალურ ენაზე საუბრობდნენ, ეს ენა იმდროინდელ ევროპაში საკმაოდ ფართოდ იყო გავრცელებული, მას აგრეთვე გააჩნდა სხვადასხვა დიალექტები.

საფრანგეთის ისტორია
საფრანგეთის დროშა 1789 წლამდე და 1814 და 1830 შორის საფრანგეთის დროშა
ეს სტატია არის ნაწილი სერიისა
ძველი ისტორია
წინაისტორიული საფრანგეთი
გალია
რომაელთა გალია (ჩ. წ. 50–486)
ფრანკთა იმპერია
მეროვინგები (481–751)
შუა საუკუნეები
კაროლინგები (751–987)
კაპეტინგები (987–1328)
ვალუები (1328–1498)
ადრეული საფრ.
ვალუა-ორლეანები (1498–1515)
ვალუა-ანგულიმები (1515–1589)
ბურბონები (1589–1792)
რევოლუცია (1789)
XIX საუკუნე
პირველი რესპუბლიკა (1792–1804)
კონვენტი (1792–1795)
დირექტორია (1795–1799)
კონსულობა (1799–1804)
პირველი იმპერია (1804–1814)
რესტავრაცია (1814–1830)
ივლისის რევოლუცია (1830)
ივლისის მონარქია (1830–1848)
რევოლუცია 1848
მეორე რესპუბლიკა (1848–1852)
მეორე იმპერია (1852–1870)
მესამე რესპუბლიკა (1870–1940)
პარიზის კომუნა (1871)
XX საუკუნე
ვიშის რეჟიმი (1940–1944)
დროებითი მთავრობა (1944–1946)
მეოთხე რესპუბლიკა (1946–1958)
მეხუთე რესპუბლიკა (1958–დღემდე)
  •  •  

გალების ტერიტორიაზე მრავალი არქეოლოგიური გათხრა ჩატარდა. მოგვიანებით უკვე გალების შესახებ არსებობს მრავალი რომაულ წყარო.

ძველი წელთაღრიცხვის ბოლოსთვის იწება რომაული სახელმწიფოს გაძლიერების პერიოდი. ძვ. წ. 58 წელს იულიუს კეისარი გაგზავნილი იქნა გალიაში რადგანაც მას მოეხდინა ამ ტერიტორიის დამორჩილება, ამას მოჰყვა გალებთან ომი რომელიც ძვ. წ. 58-დან ძვ. წ. 51 წლამდე გრძელდებოდა. გალებთან ომში ყველაზე გადამწყვეტი ბრძოლა მოხდა ქალაქ ალეზიასთან. აქ იულიუს კეისარმა შეძლო მოწინააღმდგეების დამრცხება და სრულიად გალიის დამორჩილება.

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება