ავსტრიული სილეზია
ავსტრიული სილეზია (გერმ. Österreichisch Schlesien; ჩეხ. Rakouské Slezsko; პოლ. Śląsk Austriacki), ოფიციალურად ზემო და ქვემო სილეზიის საგრაფო (გერმ. Herzogtum Ober- und Niederschlesien) — ბოჰემიის სამეფოსა და ავსტრიის იმპერიის ავტონომიური რეგიონი, ხოლო 1867 წლიდან ცისლეიტანიის ავსტრია-უნგრეთის იმპერიაში. ის დიდ ნაწილად ემთხვევა დღევანდელი ჩეხური სილეზიის ტერიტორიას. ისტორიულად იყო უფრო დიდი სილეზიის რეგიონის ნაწილი.
| ზემო და ქვემო სილეზიის საგრაფო Herzogtum Ober- und Niederschlesien ბოჰემიის სამეფოსა და ავსტრიის იმპერიის ავტონომიური რეგიონი, ხოლო 1867 წლიდან ცისლეიტანიის ავსტრია-უნგრეთის იმპერიაში. | |||||||||
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
 ავსტრიული სილეზია (წითლად), ავსტრია-უნგრეთის იმპერიის შემადგენლობაში 1918 წლამდე | |||||||||
| დედაქალაქი | ოპავა | ||||||||
| ენა | გერმანული, პოლონური, ჩეხური | ||||||||
| ფართობი | 5147 | ||||||||
| მოსახლეობა | 756 949 | ||||||||
| მმართველობის ფორმა | სამთავრო | ||||||||
| ისტორია | |||||||||
| - სილეზიის დაყოფა | 1742 | ||||||||
| - ავსტრიის იმპერიის შემადგენლობაში | 1804 | ||||||||
| - ცისლეიტანიის შემადგენლობაში | 1867 | ||||||||
| - გაუქმება | 1918 | ||||||||
ისტორია
რედაქტირება
ავსტრიული სილეზია შუა საუკუნეებში შეადგენდა სილეზიის საჰერცოგოს სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილს, რომელიც იყო პიასტების დინასტიის პოლონეთის ნაწილი. XIV საუკუნეში სილეზიის ჰერცოგების უმეტესობა თავს ბოჰემიის ვასალად აღიარებდა.
მას შემდეგ რაც 1526 წელს იაგელონების უკანასკნელი წარმომადგენელი ლუდოვიკ II მოხაჩის ბრძოლაში გარდაიცვალა, სილეზია მემკვიდრეობით ჰაბსბურგების წარმომადგენელმა ფერდინანდ I-მა მიიღო. 1740 წელს ჰაბსბურგების ტახტის ქალის - მარია ტერეზიას ხელში გადასვლის შემდეგ სილეზიაზე პრეტენზია გამოაცხადა პრუსიის მეფე ფრიდრიხ II-მ და წამოიწყო ომი სილეზიისთვის, რომელიც მომავალში უფრო დიდ ავსტრიული მემკვიდრეობისათვის ომში გადაიზარდა. ეს კამპანია 1742 წელს შოტუზიცესთან ბრძოლაში პრუსიის გამარჯვებით დასრულდა, რასაც მოყვა ბრესლაუს და ბერლინის ხელშეკრულებების საფუძველზე სილეზიის გაყოფა.
დემოგრაფია
რედაქტირებაავსტრიული აღწერის მიხედვით რეგიონში 1910 წელს 756 949 ადამიანი ცხოვრობდა, რომელთა ეთნიკური შემადგენლობა შემდეგი იყო:
- 43 % - გერმანელები
- 31 % - პოლონელები
- 26 % - ჩეხები
ლიტერატურა
რედაქტირება- Manfred Alexander: Kleine Geschichte der böhmischen Länder. Reclam, Ditzingen 2008, ISBN 978-3-15-010655-6 შინაარსი
- Karl Bosl (გამომც.): Handbuch der Geschichte der böhmischen Länder. Vier Bde. Hiersemann, Stuttgart 1966—1974, ISBN 978-3-7772-6707-4, ISBN 978-3-7772-7414-0, ISBN 978-3-7772-6827-9 ან ISBN 978-3-7772-7012-8.
- Collegium Carolinum (Institut) (გამომც.): Biographisches Lexikon zur Geschichte der böhmischen Länder. ; Oldenbourg, München 1979ff, ISBN 978-3-486-49491-4, ISBN 978-3-486-52551-9 и ISBN 978-3-486-55973-6. შინაარსი დაარქივებული 2011-07-19 საიტზე Wayback Machine.
- Collegium Carolinum (გამომც.): Ortslexikon der böhmischen Länder. München/Wien 1983, ISBN 3-486-51761-9.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება