წყავი
წყავი (ლათ. Prúnus laurocérasus) — მარადმწვანე ბუჩქი ან ხე ვარდისებრთა ოჯახის, ფართო ლაპლაპა ოვალური ფოთლებით. ყვავილები წვრილი, თეთრი ფერის, არომატულია. ნაყოფი — შავი კენკრის მსგავსი.
| წყავი | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| ლათინური სახელი | |||||||||||||||
|
Prúnus laurocérasus Laurocerasus officinalis (ძვ.) | |||||||||||||||
| დაცვის სტატუსი | |||||||||||||||
 IUCN 3.1 Least Concern : 172277 | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
მოიცავს დაახლოებით 25 სახეობას, რომლებიც გავრცელებულია ევრაზიაში, ჩრდილოეთ ამერიკაში და ანტილიის კუნძულებზე. ეს მცენარე უმეტესად გვხვდება სამხრეთ ქალაქებში. ის ძალიან ჰგავს დაფნის ფოთლებს, თუმცა მისი ფოთლები უფრო დიდი ზომისაა. ჩვეულებრივ საწამლე წყავი გვხვდება კავკასიონის ტყეებში, ზღვის დონიდან 1700 მეტრ სიმაღლეზე. სხვა მარადმწვანე მცენარეებისგან განსხვავებით, წყავი ძალიან ყინვაგამძლე მცენარეა და ლიტერატურული ცნობებით იტანს -25С.
გამოყენება
რედაქტირებაწყავის ნაყოფი და ფოთლები საკმაოდ ფართოდ გამოიყენება მედიცინაში. ფოთლები შეიცავს გლიკოზიდ ამიგდალინს, ხალხურ მედიცინაში ფოთლის ცხელი ნახარში ან უბრალოდ ნაყენიც კი ცხელ რძეში გარეული ფართოდ გამოიყენება სხვადასხვა ავთვისებიანი ახალწარმონაქმნების მკურნალობაში. ნაყოფს იყენებენ გულის დაავადებების სამკურნალოდ.