ჩოხი
ჩოხი — სოფელი საქართველოში, დუშეთის მუნიციპალიტეტში, გუდამაყრის თემში.[1] მდებარეობს მთიულეთ-ფშავის კავკასიონის სამხრეთ კალთზე. მდინარე ბურსაჭირის მარცხენა მხარეს. ზღვის დონიდან 1760 მ. დუშეთიდან 63 კმ. სოფელში დგას პირიმზის ხატი და წმინდა გიორგის ეკლესია.
სოფელი | |
---|---|
ჩოხი | |
ქვეყანა | საქართველო |
მხარე | მცხეთა-მთიანეთის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | დუშეთის მუნიციპალიტეტი |
თემი | გუდამაყარი |
კოორდინატები | 42°27′21″ ჩ. გ. 44°42′49″ ა. გ. / 42.45583° ჩ. გ. 44.71361° ა. გ. |
ცენტრის სიმაღლე | 1760 მ |
მოსახლეობა | 17[1] კაცი (2014) |
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 100 % |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
პირიმზე ფუძის ანგელოზი
რედაქტირებასოფელში მდებარეობს გუდამაყრელთა სალოცავი პირიმზე ფუძის ანგელოზი. პირიმზის ხატი პატარა ქვითკირის ეკლესიაა, რომელიც სიპი ქვით იყო გადახურული და ქვის ჯვარი ედგა თავზე. ეკლესიას გარს ერტყა ხატის ტყე. ჩოხის წმ. გიორგის ეკლესიაში ინახებოდა პირიმზის ხატი, რომელიც წარმოადგენდა ვერცხლით მოჭედილ და მხედრულწარწერიან ჯვარს წმინდა გიორგის გამოსახულებით. ის 1707 წელს შესწირა თეიმურაზმა, შემდგომში არაგვის ერისთავმა, ფუძის ანგელოზს. პირიმზეში 9-10 ხატობა ტარდებოდა, რომელთაგან უმთავრესი იყო ფუძის ანგელოზობა, რომელიც 30-31 აგვისტოს იმართებოდა. პირიმზე წკლაურ-ბექაურებმა ხევსურეთის სოფელ უკანახოდან გადაიტანეს გუდამაყარში.
დემოგრაფია
რედაქტირება2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 17 ადამიანი.[1]
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
2002[2] | 17 | 5 | 12 |
2014 | 17 | 8 | 9 |
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 152.
- მაკალათია ს., მთიულითი, ტფ., 1930;
- ღამბაშიძე ნ., ალავერდაშვილი ქ. (2018). აღმოსავლეთ საქართველოს მთიანეთის ტრადიციული კულტურა. თბილისი: ისტორიისა და ეთნოლოგიის ინსტიტუტი.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 6 სექტემბერი 2016.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-09-19. ციტირების თარიღი: 2012-07-05.