ფილოგენეტიკა (ბერძ. φυλή, φῦλονphylé, phylon = ტომი, კლანი, რასა + γενετικός – genetikós = წარმომავლობა, წყარო, დაბადება)[1]ბიოლოგიის დარგი, რომელიც შეისწავლის ინდივიდებსა თუ ორგანიზმთა ჯგუფებს (მაგ., სახეობაბსა თუ პოპულაციებს) შორის არსებულ ევოლუციურ ისტორიასა და ურთიერთკავშირებს. ეს ურთიერთკავშირები დგინდება ფილოგენეზური დასკვნის მეთოდებით, რომლებიც აფასებენ არსებულ მემკვიდრულ ნიშან-თვისებებს, მაგალითად, დნმ-ის მიმდევრობებს ან მორფოლოგიას, ამ ნიშან-თვისებების ევოლუციის მოდელის პირობებში. ამ ანალიზის შედეგია ფილოგენი (რომელსაც აგრეთვე ფილოგენეზურ ხეს უწოდებენ) — ორგანიზმთა ჯგუფის ისტორიისა და ევოლუციური ურთიერთკავშირების დიაგრამული ჰიპოთეზა.[2] ფილოგენეზური ხის წვეროები შეიძლება იყოს ცოცხალი ორგანიზმები ან ნამარხები და გამოხატავდეს ევოლუციური ჩამომავლობის დასაწყისს ან აწმყოს. ფილოგენეზური ანალიზი საკვანძოა ბიომრავალფეროვნების, ევოლუციის, ეკოლოგიისა და გენომების გასაგებად.

სქოლიო რედაქტირება

  1. Liddell, Henry George; Scott, Robert; Jones, Henry Stuart (1968) A Greek-English lexicon, 9, Oxford: Clarendon Press, გვ. 1961. 
  2. phylogeny. Biology online. ციტირების თარიღი: 2013-02-15.