გეოქრონოლოგიური სკალა
|
ეონი
|
|
ერა
|
პერიოდი
|
მლნ. წ.წ.
|
ფ ა ნ ე რ ო ზ ო უ რ ი
|
კაინოზოური Erdneuzeit ხანგრძლივობა: 65,5 მლნ. წ.
|
მეოთხეული
|
2,588
|
ნეოგენი
|
23,03
|
პალეოგენი
|
65,5
|
მეზოზოური Erdmittelalter ხანგრძლივობა: 185,5 მლნ. წ.
|
ცარცული
|
145,5
|
იურული
|
199,6
|
ტრიასული
|
251,0
|
პალეოზოური Erdaltertum ხანგრძლივობა: 291 მლნ. წ.
|
პერმული
|
299,0
|
კარბონული
|
359,2
|
დევონური
|
416,0
|
სილურული
|
443,7
|
ორდოვიციული
|
488,3
|
კამბრიული
|
542,0
|
კ ა მ ბ რ ი უ ლ ი ს წ ი ნ ა
|
პ რ ო ტ ე რ ო ზ ო უ რ ი
|
Neoproterozoikum Neues Proterozoikum ხანგრძლივობა: 458 მლნ. წ.
|
Ediacarium
|
630
|
Cryogenium
|
850
|
Tonium
|
1000
|
Mesoproterozoikum Mittleres Proterozoikum ხანგრძლივობა: 600 მლნ. წ.
|
Stenium
|
1200
|
Ectasium
|
1400
|
Calymmium
|
1600
|
Paläoproterozoikum Frühes Proterozoikum ხანგრძლივობა: 900 მლნ. წ.
|
Statherium
|
1800
|
Orosirium
|
2050
|
Rhyacium
|
2300
|
Siderium
|
2500
|
ა რ ქ ე უ ლ ი
|
Neoarchaikum ხანგრძლივობა: 300 Ma
|
2800
|
Mesoarchaikum ხანგრძლივობა: 400 Ma
|
3200
|
Paläoarchaikum ხანგრძლივობა: 400 Ma
|
3600
|
Eoarchaikum ხანგრძლივობა: n. def.
|
3800
|
Hadaikum ხანგრძლივობა: n. def.
|
4700
|
წყარო
|
ფანეროზოური ეონი, ფანეროზოური დრო (ბერძ. phaneros — აშკარა და zoe — სიცოცხლე) — დედამიწისა და მისი ორგანული სამყაროს განვითარების დროის უდიდესი მონაკვეთი (ეონი), რომელიც მოიცავს პალეოზოურ, მეზოზოურ და კაინოზოურ ერებს. დაიწყო 570 მლნ. წლის წინათ. გამოყო ამერიკელმა გეოლოგმა ჯ. ჩედუიკმა 1930 წელს, რომელმაც დედამიწის მთელი გეოლოგიის ისტორია გაყო კრიპტოზოურ (კამბრიულისწინა დრო) და ფანეროზოურ ეონებად. შესაბამის ეონში წარმოქმნილი ქანების ერთობლიობას ეწოდა კრიპტოზოური ეონიტემა (კამბრიულისწინა წყებები) და ფანეროზოური ეონოტემა.