პროტეროზოური ეონი
დრო (ეონი) | ჯგუფი (ერა) | სისტემა (პერიოდი) | ≈ ასაკი (მლნ. წ. წ.) | |
---|---|---|---|---|
წინა | წინა | წინა | უფრო ახალგაზრდა | |
კამბრიუ- ლისწინა | ||||
პროტერო- ზოური | ||||
Neoprotero- zoikum |
Ediacarium | 542–630 | ||
Cryogenium | 630–850 | |||
Tonium | 850–1000 | |||
Mesoprotero- zoikum |
Stenium | 1000–1200 | ||
Ectasium | 1200–1400 | |||
Calymmium | 1400–1600 | |||
Paläoprotero- zoikum |
Statherium | 1600–1800 | ||
Orosirium | 1800–2050 | |||
Rhyacium | 2050–2300 | |||
Siderium | 2300–2500 | |||
არქეული | Neoarchaikum | 2500–2800 | ||
Mesoarchaikum | 2800–3200 | |||
Paläoarchaikum | 3200–3600 | |||
Eoarchaikum | 3600–3800 | |||
Hadaikum | 3800–4700 |
პროტეროზოური ეონი (ბერძნ. πρότερος — უფრო ადრეული და ბერძნ. ζωή —სიცოცხლე), დედამიწის ქერქის შრეთა სტრატიგრადიული სკალის ერთ-ერთი ეონი. მოსდევს არქეულ ეონს და წინ უსწრებს ფანეროზოურ ეონს. პროტეროზოური ეონის ხანგრძლივობა 2000 მლნ. წელიწამდეა. პროტეროზოური ეონის ქანები მოიცავს კამბრიულისწინა წყებების უდიდეს ნაწილს. გამოყო ინგლისელმა გეოლოგმა ა. ს. სეჯუიკმა 1887 წელს. პროტეროზოური ჯგუფის ზედა ნაწილი ყოფილ სსრკ-ში რიფეული კომპლექსის სახელითაა ცნობილი.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ხუციშვილი ო., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, თბ., 1984. — გვ. 210.